Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - JOBAK

Σελίδες: [1] 2 3
1
 ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ  ΟΛΟΥΣ  ΚΑΛΕΣ  ΓΙΟΡΤΕΣ
'' ΆΙ-ΒΑΣΙΛΗΔΕΣ ''

JOBAK...
Γύρω απ'  τη  ρουλέτα  της   γης
τζογάρουν επαίτες   'Αϊ-βασίληδες,
ποια θα' ναι  η  τυχερή
Πρωτοχρονιά
εκεί να   σταματήσει...


 

2
Ευχαριστώ πολύ, τιμή μου να βάλεις στους στίχους μου τη μουσική σου.! εύχομαι καλές γιορτές.!!!!! :)

3
'' ΓΕΡΝΕΙ...Ο ΚΑΙΡΟΣ ''
 jobak
 
 Σκάβω τ 'αλλόκοτα χρόνια
 τα νύχια μου γεμίζουν μνήμες
 τα μαλλιά μου μαδημένα φτερά ονείρων.
 Γδέρνω του σκοταδιού τον τοίχο
 να μαζεύω με βρίσκει το χάραμα
 σοβάδες απελπισίας
 
 Θέλω να τρομάξω τη σιωπή
 η κραυγή μου να κάνει αντίλαλο,
 μα η φωνή αιχμάλωτη
 σ' ένα στρατόπεδο τυφλών αποφάσεων.
 
 Στην πλάτη του Καιρού επικυρηγμένες
 επαναστάσεις δραπετεύουν
 αναζητώντας Ούριο 'Ανεμο.
 Μα... ο Καιρός, γέρνει όπως Του μάθανε
 απ' όπου, η λησμονιά φυσάει...

4
' ΜΗ  ΜΕ  ΡΩΤΑΣ ''...
 stixoi jobak
 
 μη με ρωτάς αν θα τρομάξω
 δεν παζαρεύεται ο φόβος απο πριν
 μην κάνεις κρότο, σ' έχω ακούσει
 ότι δεν σώζεται, δεν σώζει  ένα Αμήν
 
 μη με ρωτάς αν θα μπορέσω
 δεν έχει μέτρο και βαθμούς η αντοχή
 μην κάνεις έκπτωση στον πόνο
 ότι κοστίζει ακριβά,  έχει ''τιμή''
 
 μη  μ 'αγαπάς όταν δε βλέπεις
 λάθη θα βρουν τα δαχτυλά σου να μετράν
 αέρας είναι οι στιγμές μας
 κι εσύ σ' αόρατο τις πνίγεις σελοφάν
 
  R. μη σπαταλάς  τ' άλλο μισό σου
 ο κύκλος μοίρασε σε τούτη τη ζωή
 πάρε την πέτρα που η μοίρα σου' χει ορίσει
 σκάλισε πάνω της κι ο χρόνος θα σε  βρει...

ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

5
Πραγματικά υπέροχο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

6
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο....!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε Υ Γ Ε.!

7

ΤΟ ΜΑΝΤΑΤΟ...
   stixoi jobak   
 
(στη μικρή...)

Σαν στοιχειό μέσα σ άδειο γιαπί
ξωτικό τ'όνειρο τριγυρνάει
σαν μολότοφ να σκάει το γιατί
πάνω στ' αύριο που  πόνο γεννάει

σε υπόγειο υγρό σκοτεινό
άγρυπνο το μυαλό στο ταβάνι
να κοιτάει στο μαύρο κενό
την ελπίδα να βουτάει στην πλάνη

στριμωγμένες εικόνες πετάς
το κορμί σαν βαλίτσα βογγάει
με ταφόπετρα σαν το πατάς
για να κλείσει όλα αυτά που αγαπάει

μια γουλιά απ'τον πικρό τον καφέ
μοιάζει ανέκδοτο τούτο τσιτάτο
χώρο κάνουμε στον καναπέ
για να κάτσει της σιωπής το μαντάτο

R. Μάτια που καρφώνουν, χείλη που παγώνουν..
ναυαγός κρεμιέσαι σ'αετού φτερά,
καις τον πανικό μας, και το μερδικό μας,
το κερνάμε απόψε στου 'Αδη τα σκαλιά.
Μάτια που καρφώνουν, χείλη που πεισμώνουν,
διαβατήριο μοιάζουν τ'άψυχα χαρτιά,
Μάτια που βουρκώνουν, χέρια που απλώνουν,
λάθος πόρτα άνοιξες,που κλείσε ξανά...!

8

Ε Σ Υ  ΕΙΣΑΙ, ΕΛΛΗΝΑ.!
Stixoi jobak...

Κρεμάς τις μέρες απ'την άκρη των χειλιών
να τις ρουφήξεις θες σαν άφιλτρα τσιγάρα
μα είναι τρύπιες σαν τις στέγες των πολλών
κι ολόμαυρες, σαν άχαρα ψηλά φουγάρα.

Χτυπάς τα γκέμια στα καπούλια του καιρού
μ'αυτός σακάτης δεν μπορεί ν'ανηφορίσει
πληρώνει ο Ιούδας το στημένο Βατερλώ
κι ένας Χριστός ποιανού σταυρό να κουβαλήσει.

Κρασί αγιασμένο κουβαλάς εφτά γενιές
θεούς και δαίμονες κερνάς στο πέρασμά σου
μα ξετυλίγοντας τα βράδια τις φασκιές
του κόσμου τ'άρρωστο κορμί φωνάζει βιάσου.

Βαμμένη ελπίδα με το χρώμα της φωτιάς
μες στης ψυχής το ιερό φυλακισμένη
παραφυλάει κι απ'τον κόρφο της γριάς
της μάγισσας της μοίρας νύχτα δραπετεύει.

R. Κατής καλόγερος και μύστης
κρατάει κλειδιά αρχαίας κρύπτης
του νου ανοίγει τα πηγάδια
να πιούνε φως τυφλά κοπάδια.!

9
''ΤΑ...ΣΩΜΑΤΑ''
στίχοι JOBAK...

Νερό, πηλός τα σώματα
σαν κέρινα ομοιώματα
μες στη βροχή πως λιώνουνε
και στη φωτιά παγώνουνε

δυο, ενωμένα σώματα
του δειληνού τα χρώματα
ουτοπίες χαρισμένες
και κρυφά παντού δοσμένες

έτσι κι αλλιώς τα σώματα
ανώνυμα ονόματα
χωρίς φτερά χαρταετοί
στον ουρανό και μια στή γη

οι έρωτες στα σώματα
σαν τέρατα ασώματα
σφίγγες που αυτοκτονούνε
με κεντρί όταν φιλούνε

R. τα πάθη μες στα σώματα
ξεθυμασμένα αρώματα
αγνοί λευκοί είναι πειρασμοί
αιώνιοι, γόρδιοι δεσμοί...
ξυπνούν σε ξένα στρώματα
και πέφτουν στα πατώματα...

10

11
ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

''ΜΑΓΓΕΣ,  Ο Λ Α  ΚΕΡΑΣΜΕΝΑ''
στίχοι Γ.Μπακάλη
μουσική-τραγούδι Ξ.Τσίτος

Μεσ' στα ατέλειωτα ξενύχτια
σχίστηκαν του νου τα δίχτυα,
βάρκες γίνανε τα πάθη
μάζευαν οι απόχες λάθη.

Χρόνια αλήτες μου, τζιμάνια,
διψασμένα καραβάνια,
ψάχνατε κλειδιά στ'αστέρια
και καρδιές σαν περιστέρια.

Βάραγε ο καημός τα τέλια
και γεμίζαν τα τεφτέρια,
δυο ζωές τώρα χρωστάω,
μα απο χάρο δεν μασσάω.

R. Τα χαμένα μου χρονάκια,
σταυρωμένα βασανάκια,
μα είν'τα μάτια χορτασμένα.
Μάγγες,  ό λ α  κερασμένα.




12

13
πολύ καλόοο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

14

ΣΙΝΙΑΛΟ...
στίχοι jobak

Μες στο χωράφι του μυαλού μου
φύτεψαν σπόρο πλαστικό
να πέφτει η κόρη του ματού μου
σε φαύλο αντικατοπτρισμό

Ιδέες αποφλοιωμένες
με τάϊσαν να μην πεινώ
και μ'ενοχές μεταλλαγμένες
να μη θυμάμαι τι ζητώ

Μου φούσκωσαν με σιλικόνη
του αύριο το βαθύ κενό
πολιορκημένη γκρίζα ζώνη
μοιάζει η ζωή μου απο καιρό

Μέρες γυμνές, τυφλοί επαίτες
λευτερωτές χειροκροτούν
του μέλλοντός μου οι ευεργέτες
σαν σάπια δόντια με πονούν

Ντύνεται ο φόβος μου κομάντος
σε μεθοριακή σκοπιά
στοχεύει το στερνό μου θάρρος
και το γαζώνει στα στεγνά

Τα χρόνια τα γλυκόπικρά μου
φτιάχνουνε τρύπες στο νερό
κι εγώ απ το συρματόπλεγμά μου
κάνω σινιάλο  α κ ό μ α  ζω...!

15
σ ευχαριστώ να σαι καλά, ευχομαι κάθε δημιουργική πορεία..!!!!

16
                        ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΔΕ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ...!                         

Πάψε τον ήλιο να μεθάς
με ξύδια και ουσίες
δεν θα χορέψει κι ας χτυπάς
νταούλια σε κηδείες

χρόνια κομμάτιαζες τη γη
και μοίραζες φοβέρα
σταύρωσες πάλι το ληστή
για να τρομάξει η μέρα

μη ψάχνεις τ'όνειρο να βρείς
στου ύπνου το κρεβάτι
απο θυμό ας εκραγείς
να λυτρωθεί το άχτι

σπάσε την πόρτα της σιωπής
το φως για να περάσει
κι άσε επιτέλους τη ντροπή
επάνω σου να κλάψει

όσα αστέρια κι αν κεντάς
στων μπράτσων σου τις άκρες
στον ουρανό δεν θα χωράς
μην έχεις αυταπάτες

R οι ήρωες δεν φτιάχνονται
γεννιούνται όταν πεθαίνουν
ρισκάρουν με το θάνατο
και τη ζωή παιδεύουν...
κι αν βρέχει νάρκες ο καιρός
στις χούφτες τις μαζεύουν...!

                     


17
 
 
ΑΠΟΔΡΑΣΗ....

 

Δραπέτευσαν τα δέντρα απο τα δάση
τις άνυδρες ερήμους να δροσίσουν
ομφάλιοι λώροι γίνανε οι ρίζες
πληγές που αιμορραγούν να συναντήσουν


ντυθήκανε οι στεριές με πανοπλίες
σ'ωκεανούς βουτάνε απο γρανίτη
τ' ορίζοντα τα τέσσερα σημεία
για του Μεσσία ψάχνουν τον κομήτη

 
στρατιές οι όρκοι, παν να  μεταλάβουν
απ'το πικρό ποτήρι της αλήθειας
ιέριες τυφλές τους οδηγούνε
στο δρόμο της  αιώνιας  συνήθειας
 

 
γι' απόδραση ξεκίνησαν οι νύχτες
κι οι μέρες παραφύλαγαν στα τείχη
με τόξα σημαδεύουν τα κορμιά τους
το μυστήριο κάποια  θα πετύχει

 
R κι εγώ ανοιξιάτικα στεφάνια ετοιμάζω
τον επιτάφιο να στολίσω της ζωής μου
βλέπω το σώμα, που για  χρόνια το ορίζω
να δραπετεύει απ'το κελί της απειλής μου....

 

 

18
 
 
 
 
ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
 
 
 
μέσα απ' το χάσμα των καιρών , περνούν τσιγγάνων καραβάνια
μες τα σημάδια των πληγών , του λυτρωμού ζητούν πηγάδια
παλέψαν με εχθρών ορδές , με λεγεώνες του θανάτου
κάνανε σπίτια τις σπηλιές , και στου Καιάδα κλαιν τους τάφους
 
 
περνούν κοπάδια των αμνών , του Κύκλωπα τα βλέπει μάτι
πικρών δακρύων και λυγμών , κουκκίδες μες της γης τον χάρτη
χτυπούν το ντέφι δυνατά , στον ήλιο ν' ακουστεί η φωνή τους
κάνανε τα κορμιά σχοινιά , κι έχουν τον άνεμο μαζί τους
 
 
 
 
R. το αλάτι γίνε πάλι της γης βασιλιά και θνητέ μην αργείς
στις εφτά σου πληγές Φαραώ είπα απόψε πως θα ορκιστώ
θαύμα θα 'ναι της καινούριας αυγής
 και μιας μάνας εντολή μα κι ευχής

 
μα κάτι νύχτες σταματούν , στη μέση εκεί τ' άγνωστου κόσμου
ξυπόλιτοι φωτιές πατούν, φύλλα μασούν δάφνης και δυόσμου
κόβουν της γης τα σύρματα , με της καρδιάς τ' άδεια τους χέρια
την πλένουν μες στα κύματα ,  και τη στεγνώνουνε στ' αστέρια
 
 
R. το αλάτι γίνε πάλι της γης
το νερό αθανάτου πηγής
δώδεκα μαθητών και θεών , ο χρησμός ανοιχτών ουρανών
κάνε πρώτος εσύ την αρχή
κάν' τον ήλιο για όλους να βγει
 
 
 
 
 
 

 

19
πολύ καλό..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

20
Καλά...τέλειοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!

21
όλοι Του ζητάμε απάντηση στο...''γιατί''.. μη σε κυριεύει λοιπόν ο φόβος κι η ενοχή.. όχι και Σ Αυτόν φόβος...φτάνει πια ο φόβος... όχι άλλο φτωχοί συγγενείς της δικιάς μας κηδείας... κι οπαδοί φανατικοί των πέντε λεπτών της Ανάστασής Του..η ''δική σου ανάσταση'' πότε???..!

...ΥΠΟΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ! ! ! στους στίχους σου φίλε μου..

22
 KI AΠOMEINEΣ..ΣΤΟ ''ΒΡΑΧΟ''...

 
κι απόμεινες στον ιερό το βράχο
αγνάντια με θωρείς σαν κοιμητήρι
να καρτεράς ξενητεμένη ελπίδα
μοιάζει τούτη γη σου θυμιατήρι

 
σου'κλεψαν τ'ονείρου σου τα μάτια
σε σπήλαιο μυστική καταπακτή
θάφτηκες αντάμα με κανάτια
μετάλαβες με κώνιο αντί κρασί

 
συ.! λάφυρο της έριδας και μήλο
χώμα που μυρίζει Αγιά Σοφιά
να μετράς ξανά μπροστά στο δήμιο
αν είσαι μες στα θαύματα τα εφτά

 
γέφυρα του κόσμου,κήπε κρεμαστέ
μάνα,εσύ γλυκιά έμεινες άταφη
στολίδι ο Ποσειδώνας σε τεκέ
 ελιά μου εσύ, που'μεινες άκαρπη

 
R κι απόμεινες στο ''φαγωμένο'' βράχο
τις φλόγες να μετράς των καντηλιών
σε σπρώχνει μια γροθιά απ'τ'ακρωτήρι
κι άνθισε το χάος των γκεμνών...!

 

 

23
 
 
 ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ

 

 Κινδύνεψα πολλές φορές να μεγαλώσω
 μα τα κατάφερα και έμεινα μικρός
 στο μέλλον με άδεια χέρια τι να δωσω
 στάσιμα τα βήματα με σπρώχνουνε εμπρός
 
 
 σε ποιό βλέμα τον καιρό να θυσιάσω
 για να ξεχάσω, σε ποιό ψέμα να κρυφτώ
 τις Συμπλιγάδες με τι κόλπο να γελάσω
 δεν το αντέχω άλλη μιά....να νικηθώ
 
 
 χτυπήθηκε θανάσιμα η μπέσα μου
 κι εγώ ν'αγωνιώ αν θα την βγάλει
γελάει ο εχθρός που έχω μέσα μου
 με φόρα τον χτυπώ μα ζωντανεύει πάλι
 
 
 R. βρεμένη η περηφάνεια μου ξαπλώνει
 χαράματα εκεί στην εθνική οδό
 κατάματα το φίδι με καρφώνει
 σαλτάρει τ όνειρό μου σ ένα φορτηγό.
 
 
 Στο μέλλον μ άδεια χέρια τι να δώσω
 δεν το αντέχω άλλη μιά ..να νικηθώ...
 
 
 
 

24
πολύυυυυ... καλό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

25
πολύ καλό..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!

Σελίδες: [1] 2 3