Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anemos στις 16/03/09, 20:45
-
Φιλί δεν είχα ν΄ακουμπήσω, ούτε σκιά να δροσιστώ.
Σ' αναζήτησα...
Αν είχα κάτι να ζητήσω, θα ήταν μόνο να χαθώ.
Σε κάλεσα...
Για σκέψεις δίχως λόγο, να πάψω ν'αποσταίνω.
Σε πόθησα...
Κάτι να σου μολογήσω θέλησα, μια λέξη...μα ξεχνώ!
Μακάρι και να ξέχναγα τ' ασήμαντα δικά μου.
Θυμάμαι όμως το κορμί σου που οδηγεί τα βήματά μου.
Θυμάμαι τη μορφή σου στα ιδιαίτερα όνειρά μου,
και τα λόγια σου που διώχνουν τα φρικτά μου.
Δύσκολος ο κόσμος μας, το ξέρεις... έχω κι εγώ πολλά να με βαραίνουν.
απ΄όλα τα προβλήματα είμαι το πιο σκληρό. Μα εσένα δε σε "δένουν".
Αρκεί μονάχα να θυμόμουν αυτή τη μία λέξη,
π' εμπρός της μια θάλασσα λογύδρια στιγμή δεν θα αντέξει.
Πόση αξία ν' αποδώσεις σε μια μονάχα λέξη; πόση ευθύνη;
στη ζωή σου, αν τη σεβάστηκες, αιώνια θα μείνει.
Αχ, τί δε θα θυσίαζα να τη θυμόμουν, μονομιάς.
Να 'διωχνα απο πάνω μου το κακό της λησμονιάς.
Αδυνατώ, αδυνατώ, αδυνατώ...
και έπειτα λέω εσένα ξεχασιάρικο μικρό...
-
Όμορφα δίστιχα σαν δροσερός ούριος άνεμος !
Ευαίσθητο !
-
Άνεμος δροσιάς. Πράγματι έτσι είναι.
Το βρίσκω αρκετά καλό.
Θα σου πρότεινα μάλιστα το τελευταίο δίστιχο, Αδυνατό....
να το πάρεις σαν θέμα για μια καινούργια προσπάθεια.
-
Τι να πω εγώ για σένα...Αυτό είναι ένα από τα καλύτερά σου!Δε σχολιάζω καν τον τρόπο που γράφεις, είναι δεδομένη η ποιότητά σου, το περιεχόμενο είναι πολύ ιδιαίτερο και συναισθηματικό...
-
Ιδιαίτερο ...
πως ξεχνάει η μνήμη τα σημαντικά;
πως χορογραφούν τ' ασήμαντα;
πολύ καλό!
-
Δημήτρη Καλημέρα, μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα. Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Γεωργία ότι είναι απ' τα καλύτερα που έχεις δημοσιεύσει εδώ. Να είσαι καλά να μας χαρίζεις τις όμορφες σκέψεις σου.
-
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους/ες για τα σχόλιά σας.
-
Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους Δημήτρη,
πολύ όμορφο κι αυτό...
Πάντως, να ξέρεις, πεθύμησα να διαβάσω κι ένα απ' τα πεζά σου!
Καλημέρα...