Αργεί να Ξημερώσει... με Γιάννη Παπαχατζή...

[Anaximandros]

Κατ' αρχάς, πριν σας εκθέσω τη διασκευή μας, ακούστε πρώτα την πρωτότυπη εκτέλεση:

Μάρω Μαρκέλλου - Αργεί Να Ξημερώσει

Μουσική είναι της Μάρως Μαρκέλλου. Στίχοι, είναι κολάζ-διασκευή παροιμιών, μία εμπνευσμένη εργασία από τη Μαρκέλλου.




Κι η δουλειά που κάναμε με το Γιάννη Παπαχατζή:

Γιάννης Παπαχατζής - Αργεί να ξημερώσει (η απάντηση)

Ο Γιάννης, ένα παιδί με μπόλικη έμπνευση (πράγμα που το θαυμάζω σε αυτόν), εκτός απ' τις ωραίες μουσικές, τους ωραίους στίχους και τις καταπληκτικές σειρές προγραμμάτων που φτιάχνει εκεί που παίζει, φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά καλός στις ευρηματικές διασκευές. Η διασκευή αυτή, έγινε, όπως λέει κι ο ίδιος στο βίντεο, σαν απάντηση στο τραγούδι της Μαρκέλλου. Οι στίχοι, είναι επίσης κολάζ-διασκευή παροιμιών, αυτή τη φορά, εργασία του Γιάννη.
Η μουσική, παραμένει η ίδια, αυτή που έγραψε η Μάρω Μαρκέλλου. Η ενορχήστρωση όμως, διαφοροποιείται.




Ας μπω λοιπόν στις λεπτομέρειες:


Όλα τα φυσικά όργανα, γράφτηκαν με το AKG Perception 100 κι η δουλειά έγινε στο Cubase 5, ενώ το mastering, έγινε με τον αλγόριθμο Auto Audio Mastering System.


Η ακουστική, είναι η Taylor 110CE, όπου αυτή τη φορά, γράφτηκε με καρφί, με το σύστημα Fishman Eclipse, με balance εντελώς προς το pickup και καθόλου προς το ηλεκτροστατικό μικρόφωνο. Το χόρδισμα, είναι κέλτικο. Διάλεξα κάτι τέτοιο, γιατί σόναρε πολύ ωραία στη Σολ, που ήταν κι ο τόνος που μου ζήτησε ο Γιάννης.


Όλα τα midi των VST, προγραμματίστηκαν με μπόλικο κουράγιο, μελέτη και υπομονή, νότα νότα, εκτός απ' το Wizoo Darbuka που ακόμη ψάχνω να βρω πώς δουλεύει.


Το Rhodes, είναι το preset Studio Rhodes του Edirol Super Quartet και σε μερικά σημεία, συμπληρωματικά, το Ricko 3A.


Το Hammond, είναι το Syntheway Master Hammond.


Τα κρουστά, τα Wizoo Darbuka (τα οποία κι εγκαινίασα σ' αυτή τη δουλειά και δυσκολεύτηκα μέχρι να βρω πώς λειτουργούν).


Στο πιάνο, Edirol Super Quartet.


Στα τύμπανα, είναι τα Addictive Drums. Όταν τα έγραφα, φανταζόμουν ντράμερ στυλ Ανδρέα Μουζάκη, Κώστα Λιόλιου, Αποστολάκη κτλ. Νομίζω ότι θέλουν περίπου 3 ώρες φουλ συγκεντρωμένη μελέτη για να βγουν από κάποιον ντράμερ. Ίσως εγώ να τα έβγαζα σε 5 ώρες (εγώ όμως, δεν είμαι και ντράμερ) και σίγουρα θα χρειαζόμουν κι επαναλήψεις για περισσότερη αυτοπεποίθηση στο χρόνο.


Το λαούτο, δεν είναι ακριβώς λαούτο. Είναι μπουζούκι διασταύρωση λαούτου-τρίχορδου μπουζουκιού. Δε γράφτηκε με μικρόφωνο, αλλά με καρφί, με το μαγνήτη EMG-B τον 9βολτο. Το έγραψα έτσι, γιατί ήθελα πανηγυριώτικη χροιά.


Το μπάσο, είναι περασμένο line, με το 5χορδο Fretless Warwick Corvette Custom Bass Greece (και το "Greece" περιλαμβάνεται στο όνομα), made in Germany. Οι μαγνήτες, γυρισμένοι σε active, είναι οι Seymour Duncan Basslines, ανοιχτοί κι οι δύο, με παίξιμο με το δεξί πάνω απ' τον Neck.


Τα φωνητικά, έχουν περαστεί απ' τον Multiband Compressor, Preset "Backing Vocals".


Η φωνή του Γιάννη, έχει περαστεί απ' τον Multiband Compressor, Preset "Clear Vox".
Το λάθος μου, ήταν ότι έβαλα (με δικό μου κόλπο) ένα Faser, τ' οποίο συνήθως το βάζω σε ρυθμική ακουστική και τόνισε επιπλέον τα πρίμα κι αυτό είναι που έχει τραβήξει και αρνητικά σχόλια.


Επίσης, είναι ελαφρώς παναρισμένη αριστερά, με σκοπό τη διαμόρφωση του σκηνικού με το Γιάννη να κάθεται αριστερά, η Μαρκέλλου δεξιά και γυρισμένος προς το μέρος της, να της απαντάει.


Η ηλεκτρική, η Fender Stratocaster Made in Mexico, ανοιχτοί ο μεσσαίος κι ο bridge μαγνήτης, όλα flat, με κάποιο Preset (δε θυμάμαι ακριβώς), απ' το AmpSimulator.


Αυτά! Πώς σας φαίνεται;

[kkmspm (φλουτσ)]

ουαου!!! επαγκελματικη δουλεια!

[gas-13]

Τα τεχνικα θα τα κρινουν [πιστευω] αλλοι ,αρμοδιωτεροι απο μενα. Δεν ειχα ακουσει την Μαρκελλου και την βρισκω πολυ καλη και κυριως την ιδεα της χρησιμοποιησης των παροιμιων.Βρισκω ομως ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ την ιδεα της απαντησης στο ιδιο στυλακι και παρα πολυ καλη την αποδοση ,τοσο στιχουργικα οσο και μουσικα.Απο εμενα λοιπον απειρα likes και καλη συνεχεια σε οτι κι αν κανεις.