Εμφάνιση μηνυμάτων
51
Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Κυριακή (Κ. Καρυωτάκης)
« στις: 16/09/10, 10:37 »
Σε ποίηση Κ. Καρυωτάκη
|
56
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το ζομπι των οχτω.
« στις: 11/05/10, 17:37 »
Στιχουργική δεξιοτεχνία! Όσο για τη θεματολογία του, υπάρχει άραγε κανείς που να μην τον διαπερνά ρεύμα διαβάζοντάς το; Καλά εντάξει.. όλο και κάποιος.. 
Αυτός ο διάλογος του "ζόμπι" με την τηλεόραση στα "μικρά" τετράστιχα είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικός..!
"σε σβήνω σε διατάζω"... κι έπειτα σε "θέλω σ' αγκαλιάζω" ....
Τι να πω Ρακένδυτε... Έγραψες!
Αυτός ο διάλογος του "ζόμπι" με την τηλεόραση στα "μικρά" τετράστιχα είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικός..! "σε σβήνω σε διατάζω"... κι έπειτα σε "θέλω σ' αγκαλιάζω" ....
Τι να πω Ρακένδυτε... Έγραψες!
57
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 4 λαικές ζωγραφιές
« στις: 11/05/10, 17:24 »
Άσε τις υποκλίσεις βρε Γεωργία και έλα να πούμε κανένα τραγούδι να ενώσουμε τον κόσμο (που λέει κι ο ποιητής).. 
Να σαι καλά βρε κορίτσι!
Να σαι καλά βρε κορίτσι!
58
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 4 λαικές ζωγραφιές
« στις: 07/05/10, 08:07 »
Σας ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή των "λαικών ζωγραφιών".. Ναι, Γιάννη επιβεβαιώνω την υποψία σου!
59
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / 4 λαικές ζωγραφιές
« στις: 06/05/10, 11:36 »
Στις πέτρες κλειέται η βοή και η φωνή της νύχτας
κι εκείνου που την έστιψε αίμα κυλάει στο χέρι
κι εκειός με το γαρύφαλλο στο χέρι του που ανθίζει
συνάζει στην παλάμη του το δάκρυ όλου του κόσμου
-
Φτάσαν πουλιά στα χέρια μου μέλισσες στα μαλλιά μου
το βήμα μου τριαντάφυλλα κι οχιές τρικλοποδίζουν
αν πέσω στα τριαντάφυλλα θα θρέψω το μελίσσι
κι αν πέσω πάνω στις οχιές θα σκιάξω το θεό μου
-
στα χτήματα που σπείρανε τα ματωμένα χέρια
περπάτησε ο θεριστής με αδειανό σακούλι
στα πόδια του είναι η σπορά κι ορθός σαν είναι στάζει
το κόκκινο που πότισε το γέννημα του τόπου
-
βουνά έχει στα χέρια του στα μάτια τους νεκρούς του
ένα τραγούδι άνθισε στο στεγνωμένο αχείλι
τα εγγόνια ρίχνουν στη φωτιά ξύλα να τον ζεστάνουν
και κάηκαν αντάμα τους του γέροντα τα λόγια
κι εκείνου που την έστιψε αίμα κυλάει στο χέρι
κι εκειός με το γαρύφαλλο στο χέρι του που ανθίζει
συνάζει στην παλάμη του το δάκρυ όλου του κόσμου
-
Φτάσαν πουλιά στα χέρια μου μέλισσες στα μαλλιά μου
το βήμα μου τριαντάφυλλα κι οχιές τρικλοποδίζουν
αν πέσω στα τριαντάφυλλα θα θρέψω το μελίσσι
κι αν πέσω πάνω στις οχιές θα σκιάξω το θεό μου
-
στα χτήματα που σπείρανε τα ματωμένα χέρια
περπάτησε ο θεριστής με αδειανό σακούλι
στα πόδια του είναι η σπορά κι ορθός σαν είναι στάζει
το κόκκινο που πότισε το γέννημα του τόπου
-
βουνά έχει στα χέρια του στα μάτια τους νεκρούς του
ένα τραγούδι άνθισε στο στεγνωμένο αχείλι
τα εγγόνια ρίχνουν στη φωτιά ξύλα να τον ζεστάνουν
και κάηκαν αντάμα τους του γέροντα τα λόγια
60
Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Απ: "First we take Manhattan" (cover): Klhronomos-Gkou
« στις: 04/05/10, 11:01 »
εδώ τραγούδησες Κοέν.. θα κολλήσεις στο άλλο που σου λέω εγώ...; άντε με το καλό!!! Ωραίος και ο Νίκος! Θα προτιμούσα κάτι πιο ακουστικό (ξενέρωτος ,ε;) και μια και είμαστε στον Κοέν, το dance to the end of love ίσως.. Αν και το αγαπημένο μου είναι αυτό που είπατε!!! πολύ καλό!
61
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ομοιοκαταληξια help
« στις: 03/05/10, 17:14 »
βοήθεια για κουρδίσματα έχω δει... για τεχνικές παιξίματος.. για ακόρντα... πρώτη φορά βλέπω αναζήτηση λέξης που να ομοιοκαταληκτεί με κάποια άλλη! αυτό που ζητάς με αγωνία και απόγνωση, ακόμα κι αν το βρεις εδώ μέσα δε θα ταιριάξει στο "παζλ" σου..
62
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: όχημα
« στις: 29/04/10, 09:15 »
Neikos, δεν έχω κάποια διόρθωση να κάνω.. Κόμματα και τελείες όπως βλέπεις δεν υπάρχουν.. Αν αυτό σε εμποδίζει να μετατρέψεις τις λέξεις σε εικόνες μπορείς να βάλεις μόνος σου τα σημεία στίξης που σου ταιριάζουν..
Γιάννη, διακρίνω μια επιφυλακτικότητα ή κάνω λάθος; Θα είμαι και εγώ προσεκτικός στην απάντησή μου και ελπίζω αυτό που πήρες (ψάρεψες) να είναι αστακός (ή κάτι αντάξιό του)... Αν και θα συμφωνήσεις πως και ο σπάρος έχει την αξία του, για να ξέρεις την επόμενη φορά που θα ρίξεις δίχτυα!!!
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο!
Γιάννη, διακρίνω μια επιφυλακτικότητα ή κάνω λάθος; Θα είμαι και εγώ προσεκτικός στην απάντησή μου και ελπίζω αυτό που πήρες (ψάρεψες) να είναι αστακός (ή κάτι αντάξιό του)... Αν και θα συμφωνήσεις πως και ο σπάρος έχει την αξία του, για να ξέρεις την επόμενη φορά που θα ρίξεις δίχτυα!!!
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο!
63
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / όχημα
« στις: 26/04/10, 18:32 »
Δε βλέπουμε παρά μόνο τις σκιες μας
στα υποδήματα των άλλων
να χορεύουν στο ρυθμό των ανέμων
Κάτι αδέσποτα κουρέλια
που ξεσκονίζουν το χρόνο για να ξαπλώσει το
νιογέννητο πάνω
Βογγούν οι πέτρες τον πόνο τους όταν γεννούν
τους αιώνες
Τα πλουμίδια που βαραίνουν στ' αφτιά
μας σέρνουν την ακοή ως να κυληστεί στη λάσπη
Ρυάκια τα λόγια των ποιητών
του κόσμου το δαχτυλικό αποτύπωμα σχηματίζουν
στο χώμα
Μια βραγιά ποιήματα αρνιέται ο καθένας μας
-ποιος ξεδιψά με αίμα-
και κρεμόμαστε απ τους τοίχους για μια σταγόνα ιδρώτα
ασφαλείς
πως το αποδεικτικό στοιχείο που καταπίνουμε θα αθωώσει
τα διαπραχθέντα εγκλήματα
Είναι άλλο το αίμα που ρουφάνε τα σύννεφα στο
λιόγερμα
κι άλλο αυτό που μοιράζουν οι παλμοί του κόσμου στα
μάτια μας
Παγαπόντηδες αγιογράφοι
αμαρτωλών ανέμων το σφύριγμα σας υπαγορεύει τις ανείπωτες εκπνοές
των πραγμάτων
με τις μυστικές ανθρώπινες μυρωδιές στα
ρουθούνια
στα υποδήματα των άλλων
να χορεύουν στο ρυθμό των ανέμων
Κάτι αδέσποτα κουρέλια
που ξεσκονίζουν το χρόνο για να ξαπλώσει το
νιογέννητο πάνω
Βογγούν οι πέτρες τον πόνο τους όταν γεννούν
τους αιώνες
Τα πλουμίδια που βαραίνουν στ' αφτιά
μας σέρνουν την ακοή ως να κυληστεί στη λάσπη
Ρυάκια τα λόγια των ποιητών
του κόσμου το δαχτυλικό αποτύπωμα σχηματίζουν
στο χώμα
Μια βραγιά ποιήματα αρνιέται ο καθένας μας
-ποιος ξεδιψά με αίμα-
και κρεμόμαστε απ τους τοίχους για μια σταγόνα ιδρώτα
ασφαλείς
πως το αποδεικτικό στοιχείο που καταπίνουμε θα αθωώσει
τα διαπραχθέντα εγκλήματα
Είναι άλλο το αίμα που ρουφάνε τα σύννεφα στο
λιόγερμα
κι άλλο αυτό που μοιράζουν οι παλμοί του κόσμου στα
μάτια μας
Παγαπόντηδες αγιογράφοι
αμαρτωλών ανέμων το σφύριγμα σας υπαγορεύει τις ανείπωτες εκπνοές
των πραγμάτων
με τις μυστικές ανθρώπινες μυρωδιές στα
ρουθούνια
64
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Λυντσάρισμα
« στις: 22/04/10, 08:35 »
ακούραστος εργάτης της ρίμας φίλε μου! Η δουλειά σου στην Οδύσσεια το μαρτυρά άλλωστε. Η ομοιοκαταληξία δεν έχει κανένα πρόβλημα (ίσα-ίσα).. Η ιστορία που περιγράφεις ευρηματική σαν παλιό παραμύθι..
65
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: μίλα μου
« στις: 22/04/10, 08:24 »
μια τυφλή παράκληση-προσταγή, (μίλα μου) που ίσως δεν είναι και τόσο τυφλή.. Ο αποδέκτης μπορεί να είναι ένα πρόσωπο, μπορεί να είναι η μούσα, μπορεί να είναι και ο ίδιος ο γράφων.. Και με αυτό τον τρόπο καταγράφεις σε 4 στροφές ένα γλυκό παράπονο για αυτά που πέρασαν, που δεν έγιναν και που δε θα γίνουν. Χωρίς να έχει την ανατροπή σε κάποια απ τις στροφές, κινείται σταθερά στο ίδιο παράπονο και είναι αξιοπρόσεκτο για την υπακοή του στην τεχνική του μέτρου και τις λέξεις-ζωγραφιές του.
66
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μ' έρωτα δίκασα...
« στις: 21/04/10, 11:11 »
μ αρέσει η σύνδεση 1ης και 3ης στροφής... τα χέρια κρατούν τα όνειρα... τα χέρια πληγωμένα...
67
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γυναίκα (νύχτα)
« στις: 21/04/10, 09:04 »
sofitia έχεις κάνει μια πολύ σωστή διάγνωση.. Με διαφορά λίγων ωρών είναι γραμμένα και ακριβώς στα σημεία που τα έχεις χωρίσει! Βέβαια το αίνιγμα του τίτλου "γυναίκα", και τη σχέση της με το 1ο πρόσωπο του κειμένου το λύνω κάπως αλλιώς στο μυαλό μου!
Να σαι καλά!
Να σαι καλά!
68
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Είναι ο έρωτας
« στις: 21/04/10, 08:57 »
πολύ μου άρεσε. Ζητούν επίμονα να γίνουν τραγούδι οι στίχοι σου.. Μοιάζει να κυλά η μουσική μέσα στις λέξεις από μόνη της.. Η τρίτη και η τέταρτη στροφή μπορούν να γίνουν ρεφραίν.. Μεθοδικό και προσεγμένο!
69
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κοχλάζουν κενό.
« στις: 20/04/10, 11:40 »
ναι, αυτή η σύνδεση με τους ψυχικά πάσχοντες είναι πολύ ενδιαφέρουσα.. απ την άλλη η όποια σουρελιστική διάθεση που έχουν τα κείμενά μου ποιος ξέρει από ποια άγραφα ημερολόγια προκύπτει.. Κι όπως το λέτε κύριε Γιάννη, αλεξικέραυνο, κι όπως το ξαναλέτε, φίλοι σας!
70
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κοχλάζουν κενό.
« στις: 20/04/10, 10:07 »
εμένα πάλι, αν κάτι με παρέπεμπε στο "κοχλάζουν κενό", αυτό θα ήταν η προηγούμενη ανάρτησή μου, "αγεφύρωτο".. Έχεις τους λόγους σου βέβαια να τα συσχετίζεις και πάνω σ' αυτό μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα.
Πολύ ενδιαφέρον
Πολύ ενδιαφέρον
71
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Γυναίκα (νύχτα)
« στις: 20/04/10, 09:11 »
και οι δυο σας αφήνετε ανοιχτό σαν υπόσχεση (όχι σε εμένα) το επόμενο σχόλιό σας.. Ο ένας προσπαθεί να λύσει γρίφο κι ο άλλος να περάσει απέναντι.. Λοιπόν. δεν ξέρω αν μπορώ να βοηθήσω.. Μάλλον όχι..
Βασίλη περιμένω τη λύση σου..
Κύριε Γιάννη θα περάσουμε απέναντι, πείτε όμως σε ποια πλευρά είσαστε..
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο!
Βασίλη περιμένω τη λύση σου..
Κύριε Γιάννη θα περάσουμε απέναντι, πείτε όμως σε ποια πλευρά είσαστε..
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο!
72
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Γυναίκα (νύχτα)
« στις: 19/04/10, 08:37 »
Με έναν κουβά θάλασσα
ξεπλένω τον ιδρώτα της νύχτας απ το
κατάστρωμα
Ξημερώνει ανάποδα
Το πιο βαθύ αμπάρι βαστάει την τιμονιέρα του ύπνου
Μπρούμυτα στο ταβάνι
στο στρώμα ανάσκελα
Κι οι πόλεις του κόσμου μπρούμυτα στο σκοτάδι
Δρόμοι παράλληλοι που ερωτεύονται με το φως της
ημέρας και
συναντιώνται σε μυστικά σταυροδρόμια τις νύχτες
Ένας
ποιητής με παίρνει απ το χέρι και
μ' ένα λευκό χαμόγελο
γάλα απ της νύχτας τα βυζιά μου λέει
"πάμε να σου δείξω"
Δε θα του πω
πως όταν κοιμάμαι με τη ντουλάπα ανοιχτή
ένα ζευγάρι μαύρες γόβες που απόκτησα πληρώνοντας ένα πουγκί ύπνου
μου
μαρτυρά τα πάθη των δρόμων που τέμνονται στις
σόλες τους
ξεπλένω τον ιδρώτα της νύχτας απ το
κατάστρωμα
Ξημερώνει ανάποδα
Το πιο βαθύ αμπάρι βαστάει την τιμονιέρα του ύπνου
Μπρούμυτα στο ταβάνι
στο στρώμα ανάσκελα
Κι οι πόλεις του κόσμου μπρούμυτα στο σκοτάδι
Δρόμοι παράλληλοι που ερωτεύονται με το φως της
ημέρας και
συναντιώνται σε μυστικά σταυροδρόμια τις νύχτες
Ένας
ποιητής με παίρνει απ το χέρι και
μ' ένα λευκό χαμόγελο
γάλα απ της νύχτας τα βυζιά μου λέει
"πάμε να σου δείξω"
Δε θα του πω
πως όταν κοιμάμαι με τη ντουλάπα ανοιχτή
ένα ζευγάρι μαύρες γόβες που απόκτησα πληρώνοντας ένα πουγκί ύπνου
μου
μαρτυρά τα πάθη των δρόμων που τέμνονται στις
σόλες τους
73
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ......
« στις: 18/04/10, 14:21 »
δε θυμάμαι να έχω σχολιάσει ξανά κάτι δικό σου.. Αυτό που διάβασα θα 'ναι η αφορμή να ψάξω.. Είναι κάποιες λεξούλες χρησιμοποιημένες με τρόπο που μου είναι γνώριμος... Εκείνο το "τάχα" για παράδειγμα... Αν όντως υπάρχουν κι άλλα δείγματα της γραφής σου θα επιστρέψω... αλλιώς αναμένω.
74
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: αγεφύρωτο
« στις: 18/04/10, 13:57 »
Ευχαριστώ πολύ για τη θερμή υποδοχή που κάνατε στο "αγεφύρωτο"..
Σχετικά με τον Εμπειρίκο που αναφέρεις Xolid. δεν το χω διαβάσει το κείμενο, αν και κάποιες άλλες πρόσφατες αναγνώσεις μου, μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο... Οκτάνα λοιπόν... Θα τρέξω...
Να στε καλά!
Σχετικά με τον Εμπειρίκο που αναφέρεις Xolid. δεν το χω διαβάσει το κείμενο, αν και κάποιες άλλες πρόσφατες αναγνώσεις μου, μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο... Οκτάνα λοιπόν... Θα τρέξω...
Να στε καλά!
75
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κοιτώντας τις οθόνες για δύο λεπτά το βράδυ πριν την επέμβαση.
« στις: 17/04/10, 11:19 »
με άφησε άφωνο! δεν ξέρω πως θα είναι τα πράγματα σε 100 χρόνια σε 200 ξερω γω... αυτό που έγραψες όμως μιλάει στο σήμερα!!! και μιλάει πολύ ζωντανά και παραστατικά. Πολλά μπράβο!