Μέσα απ' τα μάτια των παιδιών

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Μέσα απ' τα μάτια των παιδιών
τους μύθους θα αγαπήσεις,
θα απλώνεις την αλήθεια τους
επάνω στις πληγές σου,


ο κόσμος σου αρχιπέλαγος
πασχίζοντας να ζήσεις,
στα παραμύθια χάνεσαι
ψάχνοντας τις αυγές σου.


Μέσα απ' τα μάτια των παιδιών
θα βλέπεις τα όνειρά σου
στο κόκκινο, στο πράσινο,
στο μπλε σου βαφτισμένα,


αστέρια μες τα σύννεφα
είναι τα οχυρά σου,
σημάδια νέας άνοιξης
στον ουρανό κρυμμένα.


Μέσα απ' τα μάτια των παιδιών
τις μέρες σου ζεσταίνεις,
βάζεις φωτιά στα λάφυρα
που έχουν απομείνει,


τα ξεχασμένα θαύματα
θα βρίσκεις, θα ανασταίνεις,
για μια Αντιγόνη που τολμά,
για πονεμένη Ισμήνη.


Μέσα απ' τα μάτια των παιδιών
σμιλεύεις τις ελπίδες,
με αθώα νιότη, δύναμη,
ζωή που περισσεύει,


σε παραμύθια με σπαθιά
με κοφτερές λεπίδες,
τραυματισμένη η εποχή,
συνέχεια λιγοστεύει.