Θολά φεγγάρια

[kuiper]

             Θολά φεγγάρια

Θολά φεγγάρια σ’ ένα κόσμο που δεν ξέρω
ότι μ’ απόμεινε στο άγνωστο να πορευτώ
αδήριτος της μοναξιάς ο πόνος κι’ υποφέρω
πως να’ ταν θε’ μου ψέματα κάνε να ονειρευτώ.

Άραχλες ψεύτικες εικόνες δίχως χρώμα
ορφάνεψε το δάκρυ και τα μάγουλα τραχιά
χάνεται στ’ άνυδρο το χώμα
άλλη μια μέρα στέρεμα αναβροχιά.

Προσκυνητάρια που τα σβήσαν οι χειμώνες
που να’ ναι ο  ίσκιος σου άναρχε ν’ αρθώ
χαλάσματα βουβά κι’ οι Παρθενώνες
κι’ ούτε ν’ απάγκιο απ’ το βοριά να κρατηθώ.

Οι αναμνήσεις μου κι’ αυτές γκριζοφορούσες
μες τα τσαντόρ κρυμμένα τα παλιά
απ’ τις χασούρες στις ζαριές μεμψιμοιρούσες   
ασπρόμαυρη ταινία, μια ζωή πρωταπριλιά.   

[ilianthos-Kanlis]

Ένα θαυμάσιο,μα πολύ θαυμάσιο ποιητικό πόνημα !
Μια ειλικρινή κατάθεση ψυχής και μια ανησυχία για τα τεκταινόμενα ετούτης της αλλοτριωμένης κοινωνίας !
Μια πραγματική καθημερινή Πρωταπριλιά η ζωή μας !
Συγχαρητήρια Kuiper !

[kuiper]

 Σ' ευχαριστώ Ηλίανθε για τα- πάντα- καλά σου λόγια.

 Καλή σου μέρα και να είσαι πάντα καλά.

[pinelopi]

...μια ζωή πρωταπριλιά...

σ΄αυτόν τον στίχο κρεμάστηκα. Στην απλότητα, στη δύναμη και στη βίαιη (αν μπορώ έτσι να το πω) διαπίστωσή του.

[founio]

             



Προσκυνητάρια που τα σβήσαν οι χειμώνες

πολύ ποιητικό με άγγιξε Μπράβο σου.

[kuiper]

 
 Κατερίνα , founio

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια