ΣΥΓΓΝΩΜΗ

[marthaxan]

Ήσουνα χάδι που εγώ τ’ αρνήθηκα
Γλυκό τραγούδι, να το πω δεν το θυμήθηκα
Ένα τσιγάρο ξεχασμένο στο τασάκι
Και δυο φιλιά κλεφτά δοσμένα στο παρκάκι

Ήλιος που απλόχερα μου χάριζε το φως
Μες στο σκοτάδι σ’ έκλεισα να μη σε δει θνητός
Λουλούδι που άπλωνε παντού μοσχοβολιά
Σε πήρα, σ’ έκρυψα κρυφά σε μια γωνιά

Τώρα σε ψάχνω, απεγνωσμένα σε ζητώ
Δεν θα ‘ρθεις, όμως, σου ‘κανα τόσο κακό
Την πλάτη πριν γυρίσω στη ζωή
Μία συγγνώμη απ’ τα χείλη μου να ‘ βγει

Συγγνώμη που δεν πίστεψα
Και τη ζωή μας λήστεψα
Συγγνώμη που μας πλήγωσα
Και τη χαρά μας φίμωσα

[Magdalene]

πολυ ωραιο..αλλα δεν ξερω ενιωσα οτι το αφησες μισο στο τελος..ισως εγω να ηθελα συνεχεια μ φανηκε αποτομο το τελειωμα..