Ομοβροντία

[ivikos]

Προτού με πας στις πόλεις της αβύσσου
 πριν πάρω τον ανήφορο της γη σου
 φλερτάρω της ζωής την παντομίμα
 η αγάπης σου Παράδεισος και μνήμα

 προτού νυχτώσω πάλι στην αυλή σου
 πριν γίνω λιποτάχτης στο φιλί σου
 με βάζεις στην γωνιά, με πιάνουν ρίγη
 ο έρωτας καπνός κι η αγάπη λίγη

(Ρ)ομοβροντία αν ήσουν του καιρού,
ο έρωτας, η σφαίρα, κι η ριπή της
 η αγάπη θα ήταν κύκλος του χορού
 εσύ νυχτιά, κι εγώ η αστραπή της

 Ιπτάμενο μου λες να ‘μαι χαλί σου
 ποτάμι που θα εκβάλει το φιλί σου
 φεγγάρι , κοπελιά που τ’ ονειρεύτη
 γυαλί στου έρωτά της τον καθρέφτη,

μα αφού είπες οι λυγμοί σου μοιάζουν νόθοι
 η αγάπη σε καημό μεταμορφώθη
 καϊκι στα πελάγη που απελάθη
 κι ο έρωτας ναυάγιο από λάθη