Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αγαπη μου, ωραιο το παραμυθι;

« στις: 17/08/06, 23:57 »

Ανταυγεια σκαλισμενη
σε μνημες δικες σου
αφιερωμενες, μονο σε σενα

Αγρυπνωντας καποιος θεος σε ακουσε
και σ ερωτευτηκε, και μ ενα αλογο μαβι
στη γη κατεβη
εσενα να ζητα μονο, δικη του για να σ εχει

Και το φεγγαρι ζηλεψε
μα δεν μπορουσε
τα μαλλια σου να μη λουζει

Και η ομορφια σου θαμπωσε τους ανθρωπους
μα πιο πολυ εμενα...αγαπη μου








Αφιερωμενο σε μια δικη μου αγαπη

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αδειασαν οι μολοι

« στις: 07/08/06, 23:55 »

Αδεια τα λιμανια
πλοια που μπαρκαρουν
τα τελευταια...
ναυτικοι που χαιρεταν τον αδειο μολο,
οπου παλιοτερα
κουνουσανε μαντιλια οι συγγενεις,
βαθυστοχαστοι και θλιμενοι...
Μα ενας ναυτικος,
να 'τος τον βλεπω,
πηδαει απ' το καραβι κολυμπαει
και βγαινει στο λιμανι, και χαιρετα
τα πλοια με δακρυα
ανεγκιχτα, ιερα που
παγωσαν εκει
και μειναν, στος αιωνες

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αρμενιζοντας στην Αβυσσο

« στις: 03/08/06, 19:10 »

Θα δεις τα αστρα
στον ουρανο να παιζουν
κι απο την πρυμνη θα ακους
πουλια να μοιρολογουν
τις συμφορες σου

Και στην βαρδια τη δυσκολη
που θα 'ναι ισως κι η στερνη σου
να μονολογεις για χωματα
που δεν συνηθιζες να ζεις

Καθως με το καραβι πελαγα θ' αρμενιζεις
και στερια θα ψαχνεις για να βρεις
αναρωτιεμαι τελικα
αν θα κλαις η θα γελας

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ασάλευτη συμφορά

« στις: 02/08/06, 14:25 »

Χτυπάνε μαχαίρια
σφαδάζουν κορμιά
φωτιές και μαλάματα οι ψυχές
κλαίνε τον πόνο της ζωής σε ώρες μαγικές.

Μου δίνεις το χέρι σηκώνομαι πάνω
μου λες πως με θέλεις
το χώμα θα γιάνω

Αερικά και ζωντανοί
μ' ένα παράπονο βαθύ στο στήθος πάνω
παραπατούν, τρελάθηκαν...
ποιος θα μου πει τι να τους κάνω;

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χαμένη Αναζήτηση

« στις: 01/08/06, 10:29 »

Στης ανατολής τα μαγικά παλάτια
την αλήθεια ψάχνεις για να βρείς
απρόσκλητος επισκέπτης μιας ανθησμένης ροδαυγής,
ρωτώντας βεδουίνους κι ερημίτες,
ακούγωντας μουσικές και τραγούδια ακατάληπτα,
να χάνεσαι στην αποπλάνηση του,παντοκράτορα της ερήμου,ήλιου
χάνοντας τα πάντα, και σαν δυστυχισμένος πηγαίνοντας μπροστά
να συνεχίζεις.