Σ αυτό που λέγεται ειμαρμένη

[porky]

Λέξεις που σχημάτισαν προτάσεις
τρυπούν τ΄αυτιά κι εγώ διαλύομαι
Κι ανάμεσα τους κάποιες λίγες παύσεις
που μέσα τους χωρώ και αναλύομαι

Της μάνας  το νανούρισμα μου στέρησαν νωρίς
και τα τραγούδια πνίγηκαν στης εφηβείας μου τη λίμνη
Οι ήχοι σώπασαν στις σκάλες μια αυγής
και οι σκοποί οι πένθιμοι για μένα γίναν ύμνοι

Μαλάξεις στήθους , σώματος , που φώναζα ζωή
Από λύπης θάλασσα την έβγαλα μισοπνιγμένη
Αδύναμη ήταν μπρος της  η αφή ,
Σ αυτό που λέγεται ειμαρμένη

Ανάβω να καπνίσω ένα τσιγάρο ,
κλείνω τα μάτια μου , κοκκίνισαν πολύ .
Σκέφτηκα πως ίσως βρω για να φιλτράρω
Οτιδήποτε καλό μου είχε συμβεί .

Αντί γι αυτό , η αναδρομή μου
σε μήτρα απόγνωσης , έμβρυο εγώ
η λύτρωση έγινε μαμή μου
σε χέρι Μήδειας  μάνας μοραγώ.

[Malezyanni]

Μου αρεσε πολυ,να εισαι καλα.Ελευθερο κι ωραιο

[alex68]

μπραβο γουρουνιτσα σα να κολυμπας με απλωτες στα ανοιχτα χωρις νησι στον οριζοντα

[Spilios]

Περιγράφεις θαυμάσια συνειρμούς βασικού ενστίκτου ! Ο,τι το δυσκολότερο ! Το χάρηκα !!!

[FSL]

Μ αρέσει, το βλέπω σαν πρωτόγονα θεμέλια......πιθανότατα να μην καταλάβεις τι εννοώ αλλά δε μπορώ να βρω άλλες λέξεις να περιγράψω αυτό που έχω μες στο κεφάλι μου.

[porky]

χαιρομαι πολύ που σας αρεσε ...να στε καλά 

φασολάκι η αληθεια ειναι οτι δε καταλαβα τι εννοεις αλλά χαιρομαι που βλεπεις "κατι" με την αναγνωσή του.

[pinelopi]

Δεν έχω λόγια....δεν έχω λόγια....

Ειδικά το πρώτο και το τελευταίο τετράστιχο...με καθήλωσαν...