Το Στέκι των Κιθαρωδών
Ειδικά θέματα => Φωνή και τραγούδι => Μήνυμα ξεκίνησε από: Unknown Artist στις 11/12/06, 17:38
-
Τώρα τελευταία νομίζω βολεύομαι καλύτερα περίπου σε Em με Gm, τουλάχιστον για μινόρε τόνους. Βασικά τί γίνεται: Όταν τραγουδάω σιγανά, με βολεύει πολύ περισσότερο να τραγουδάω σε Em, Gm, C, ενώ π.χ. από Am δυσκολεύομαι. Αν τραγουδάω δυνατά πιάνω τον τόνο του Am και δεν μπορώ να πω από C με τίποτα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Κάποιος φίλος μου είχε πει ότι αν μπορείς να τραγουδήσεις σιγανά σε κάποιον τόνο, τότε μπορείς να το πεις και δυνατά. Λογικό μου ακούγεται γιατί δυναμώνεις μόνο την ένταση της φωνής σου, παίζει ρόλο η τονικότητα; Όταν λέω σιγανά δεν εννοώ ψιθυριστά...
Τί λέτε κι εσείς; Σε ποιον τόνο σας βολεύει να τραγουδάτε; Έχετε κι εσείς το ίδιο πρόβλημα;
Ή μήπως να τα παρατήσω και να πα να παίξω μπάλα; :P
-
Eξαρτάται από το πόσο καλή μπάλα ξέρεις...
Σοβαρά τώρα, επειδή και εγώ πιστεύω ότι τα λόγια του φίλου σου έχουν βαση, keep on trying, και θα δεις...
-
Αυτό γίνετε γιατί χρησιμοποιείς ψεύτικη φωνή. Ή όταν τραγουδάς σιγά ή όταν φωνάζεις, οπότε με την ψεύτικη αλλάζεις τον τόνο της φωνής σου.
-
Αυτό γίνετε γιατί χρησιμοποιείς ψεύτικη φωνή. Ή όταν τραγουδάς σιγά ή όταν φωνάζεις, οπότε με την ψεύτικη αλλάζεις τον τόνο της φωνής σου.
Δεν το κατάλαβα αυτό, μπορείς να το εξηγήσεις λίγο καλύτερα? Δηλαδή αν δεν χρησιμοποιεί κανείς "ψεύτικη", όπως λες, τα πάει τα τραγούδια το ίδιο καλά, είτε σιγά είτε δυνατά? Πώς γίνεται να μην τη χρησιμοποιώ?
-
Αυτό που θέλει να πει (και πολύ σωστά) ο φίλος καρχαρίας είναι οτι τραγουδώντας σιγά συνήθως τραγουδάς με ψεύτικη φωνή. Έτσι βγαίνει ακούσια γιατί είναι πολύ πιο εύκολο. Το να μάθεις π.χ. να τραγουδάς σε πολύ χαμηλή ένταση, πολύ ψηλές νότες με κανονική φωνή είναι άριστη φωνητική άσκηση και θέλει πολύ δουλειά και χρόνο.Το ότι λοιπόν τραγουδάς σιγά έχει ως αποτέλεσμα να νομίζεις πως έχεις κάποιες νότες, τις οποίες αν πας να τραγουδήσεις με κανονική φωνή (και ένταση) δεν βγαίνουν.
Η τονικότητα έτσι όπως το θέτεις κατά την γνώμη μου δεν έχει κανένα νόημα... άλλη τονικότητα θα σε βολεύει σε κάθε τραγούδι ανάλογα με τις απαιτήσεις του και τις φωνητικές μελωδίες. Δεν σημαίνει οτι επειδή σου βγαίνει καλά ένα κομμάτι από Ε, μπορείς να τραγουδήσεις όλα τα τραγούδια που είναι από Ε. Όπως επίσης δεν σημαίνει οτι αν παίξεις τα πάντα από Ε είσαι καλυμμένος...
Η συμβουλή μου είναι να ασχολείσαι με όλα τα κομμάτια στον τόνο τους πρώτα και αν βλέπεις οτι κάτι σου είναι δύσκολο τότε να τα αλλάζεις τόνο ανάλογα.
Σχετικά με την ένταση της φωνής, δεν πρέπει ούτε να ψιθυρίζεις ούτε να κράζεις. Ειδικά αν μιλαμε για κιθάρα/φωνή η ένταση που πρέπει να επιδιώκεις είναι η φωνή ομιλίας. Δηλαδή στην ένταση που μιλάς και λίγο παραπάνω για τις πιο ψηλές νότες. Εκεί θα βρεις και τον σωστό τόνο για την φωνή σου.
-
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, ειδικά ο Baphomet δίνει πολύ χρήσιμες συμβουλές.
Όντως, οι φωνητικές γραμμές ενός τραγουδιού καθορίζουν τη δυσκολία του, αλλιώς όλοι θα είμασταν τραγουδιστές. Θα βρίσκαμε έναν τόνο που μας βολεύει και θα μπορούσαμε να πούμε οποιοδήποτε τραγούδι.
Αυτό με την ένταση της φωνής με προβληματίζει, γιατί δεν μπορώ να ξέρω πώς "δένει" η ένταση της φωνής κάθε φορά με την ένταση της κιθάρας. Τελευταία εκεί είχα καταλήξει κι εγώ, στο να είναι δηλαδή λίγο πιο πάνω από τη φωνή ομιλίας.
Το πιο λογικό είναι να προσαρμόσω κάθε τραγούδι στον τόνο μου... Έναυσμα για να ασχοληθώ και με άλλους, λιγότερο χρησιμοποιημένους τόνους στην κιθάρα. ;)
-
H αλήθεια είναι οτι η τεχνική του μικροφώνου είναι εντελώς άλλο πράγμα από το unplugged τραγούδι το οποίο ενίοτε μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο και συχνά επικίνδυνο για την φωνητική υγεία. Ειδικά αν τραγουδάς σε κόσμο και θες να ακουστείς (γιατί στην παραλία όλα ειναι πιο εύκολα). Το καλύτερο είναι αυτό που λες, να βρεις τους δικούς σου τόνους ανά τραγούδι ώστε και εσύ να μην κουράζεσαι και το αποτέλεσμα να ικανοποιεί. Όσο για τις εντάσεις, θα τις βρεις παίζοντας...βγαίνει μόνο του μετά από λίγο. Απλά φρόντισε όταν διαλέγεις τόνο για το τραγούδι να το τραγουδάς κανονικά και όχι ψιθυριστά για τους λόγους που είπα πιο πάνω.
Καλή επιτυχία και καλά τραγούδια! ;)
-
Εν τω μεταξύ, όταν τραγουδάω μόνος μου όλα καλά, τα λέω όπως είπαμε, αλλά όταν είναι κι άλλος και ξέρω ότι με ακούει δεν μπορώ με τίποτα να το πω έτσι, περισσότερο προς το ψιθύρισμα πάω στην αρχή. Μετά κάπως τα φέρνω. Προφανώς είναι ψυχολογικό, άρα άλλο καπέλο.
Τεσπα, ευχαριστώ!
-
Εν τω μεταξύ, όταν τραγουδάω μόνος μου όλα καλά, τα λέω όπως είπαμε, αλλά όταν είναι κι άλλος και ξέρω ότι με ακούει δεν μπορώ με τίποτα να το πω έτσι, περισσότερο προς το ψιθύρισμα πάω στην αρχή. Μετά κάπως τα φέρνω. Προφανώς είναι ψυχολογικό, άρα άλλο καπέλο.
Τεσπα, ευχαριστώ!
μπύρες...μπύρες...α! και μπύρες...και όλα οκ...
-
μπύρες...μπύρες...α! και μπύρες...και όλα οκ...
;D
Πιστεύω, δεν ξέρω, έχω την αίσθηση... ότι είναι καλή σκέψη...χμμμ, ναι ναι πρέπει να αποδίδει... ;D
-
Όταν τραγουδάμε σωστά χρησιμοποιούμε το διάφραγμα ενώ τραγουδώντας "ψεύτικα" τραγουδάμε απο τα πνευμόνια. Να έχεις υπόψιν σου ότι η λάθος χρήση της φωνής μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε βάθος χρόνου (κάλο χορδών ακόμα και πολύποδα). Προσπάθησε να τραγουδάς με το στομάχι που λέμε.
Η επιλογή της τονικότητας είναι κάτι το υποκειμενικό. Υπάρχουν διαβαθμίσεις ανάλογα τα προσόντα και τα φυσικά χαρίσματα του καθενός μας. Τι θέλω να πω, αν για παράδειγμα είσαι μπάσσος, να χτυπιέσαι, δεν πρόκειτε να τραγουδήσεις πχ στον τόνο του Λέκκα. Απο την άλλη αν είσαι υψίφωνος δε γίνεται ρε φιλαράκο να πεις τραγούδια πχ του Μάλαμα στον τόνο που εκείνος τα λέει. Το' πιασες;
Γι' αυτό τραγούδησε εκεί που εσένα σε βολεύει. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τόνος, γι' αυτό να' σαι σίγουρος. Προσπάθησε να κόψεις την εύκολη λύση της ψεύτικης φωνής διότι είναι λάθος τρόπος, ανθυγιεινός και μη φοβάσαι να φωνάξεις. Το τραγούδι δε θέλει καταπίεση. Το τραγούδι είναι τρόπος έκφρασης με ότι αυτό συνεπάγεται...
-
Φοβάμαι να φωνάξω όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να ακουστεί άσχημα γιατί θα καλύψει η φωνή τον ήχο της κιθάρας, κάτι που δεν ξέρω αν ισχύει όμως. Εμένα με ενδιαφέρει να μπορώ να τραγουδάω σε κάποιον τόνο που να με βολεύει έτσι ώστε να "εκφράζομαι" και όχι να προσπαθώ να πιάσω τις νότες... Πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να βρούμε τη χρυσή τομή στον εαυτό μας.
Το τραγούδι δε θέλει καταπίεση. Το τραγούδι είναι τρόπος έκφρασης με ότι αυτό συνεπάγεται...
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο... ;)
-
Φιλε...το να συσχετιζεις την τονικοτητα ενος τραγουδιου με τη φωνη σου ειναι σαν να συσχετιζεις
την γατα που τρωει κοκκαλα στο λιμανι με τον θειο μου που βαφει τοιχους στο Αγρινιο.
Δεν εχουν την παραμικρη σχεση αυτα...Η φωνη ειναι φωνη...στη φωνη σου ουτε κλιμακες υπαρχουν κι ουτε καν
νοτες συγκεκριμενες..η φωνη σου εχει καποια συγκεκριμενη εκταση και μπορει να παραγει Ολες τις συχνοτητες μεσα σε
αυτην την εκταση...λες και 440 Hz και 441 Hz και 442 Hz και 443 Hz και 444 Hz και 445 Hz..οπου εχεις κουρδισει τα οργανα...
-
Εν τω μεταξύ, όταν τραγουδάω μόνος μου όλα καλά, τα λέω όπως είπαμε, αλλά όταν είναι κι άλλος και ξέρω ότι με ακούει δεν μπορώ με τίποτα να το πω έτσι, περισσότερο προς το ψιθύρισμα πάω στην αρχή. Μετά κάπως τα φέρνω. Προφανώς είναι ψυχολογικό, άρα άλλο καπέλο.
Τεσπα, ευχαριστώ!
Tell me about it!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Άν το λύσεις αυτό... ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΩ να μου πεις πώς το έκανες?? :hmm Πάντως εμένα η μικρή μου ανάμιξη στο άθλημα μου έχει δείξει οτι θέλει εξάσκηση εξάσκηση εξάσκηση και παρατηρητικότητα!! ;) Καλή Επιτυχία!!!