Τα κέρματα

[ivikos]

Τα κέρματα που σου 'φτιαξα με ασήμι και μολύβι
ζωγραφισμένο έρωτα είχανε από μετώπη
με στόχο: Αν δεις το σύννεφο, ορίζοντα να νίβει,
να τα ξεθάψουνε φτωχοί.....να ζήσουν σαν ανθρώποι!!!!!

Κι αν στη στεντόρεια κραυγή, αντιλαλήσει νότα
και δεις δακρύσει η Παναγιά, στα τέμπλα των εικόνων,
πριν στα πελάγη  ξανοιχτείς, άλλαξε αν θέλεις ρότα
να μην ξωκείλεις σε αμμουδιές μάτια μου των Κικόνων!!!!

Ή αν δεις βραδιά να κρεμαστεί στο μεσιανό  δοκάρι
φεγγάρι που τρεμόσβησε αντίκρυ στ' οχυρό του
θα 'ναι της κυρά-Φώταινας, το δόλιο παλικάρι
που η Μυρτώ το πρόδωσε, μα κάποιον κολλητό του!!!!!

Τα κέρματα που σου' φτιαξα, με χρυσαφί κορώνα
μοιάζανε με τ' αστέρια σου, που πέσαν στη βεράντα
σαν το "κρυφτό" που παίζαμε, νύχτα στον αχυρώνα
και φώναζες με τρέμουλο: "Δική σου θα 'μαι πάντα!!!!"

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Ειδικά η τελευταία στροφή είναι φανταστική!

[ivikos]

Να 'σαι καλά φίλε  κιθαρωδέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!