Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Anarhikos_Mousikos

Σελίδες: [1]
1
Έχω παίξει σε AER Compact 60. Καταπληκτική εμπειρία! Δε χάνεις συχνότητα! Και είναι και πολύ εύκολος στο κουβάλημα! ;)


Τώρα τον βρήκα και από Θωμά: http://www.thomann.de/gr/aer_compact_60.htm
Κι εδώ μια λίστα γενικά με τους AER: http://www.thomann.de/gr/search_dir.html?sw=AER+COMPACT&x=0&y=0

2
Αν κι έχουν βγει εκπληκτικά Plug-ins για το Firefox, τόσο βαρβάτα που καταντά εξάρτηση το Firefox, θα προτιμήσω τον Opera. Και φυσικά με τίποτα IE!

3
Προτείνω εκ πείρας Aer


Συμφωνώ απόλυτα! Έχω παίξει σε AER Compact 60. Καταπληκτική εμπειρία! Δε χάνεις συχνότητα! Και είναι και πολύ εύκολος στο κουβάλημα! ;)

4
Κατάλαβα, μία θα λέμε για το ξεπούλημα, μία για το Μίχα. Παιδιά, για ελληνικό ροκ συζητάμε, μην ξεφεύγουμε!

Είναι πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς τι ακριβώς είναι το ελληνικό ροκ. Συμφωνώ με κάποιον που έλεγε στην αρχή ότι είναι το ρεμπέτικο.
Και ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού ροκ ή ελληνόφωνου ή όπως θέλετε πείτε το, έχει ανακατευτεί με άλλα είδη μουσικής όπως τα ηπειρώτικομπλουζ (Mode Plagal) ή εθνικοfusion (Takis Barberis) ή και πολλά άλλα. Καθαρό ελληνικό ροκ δεν είμαι σίγουρος αν όντως υπάρχει πια.

5
Παιδιά, αγόρασα μία κάρτα ήχου της Creative (την Sound Blaster Audigy) και μαζί είχε συνοδευτικό software και κάθε φορά που ανοίγω το Creative Surround Mixer και βάζω ένα δίσκο κλειδωμένο (ειδικά της ΕΜΙ οι καινούργοι είναι όλοι κλειδωμένοι) τότε κάτι κάνει και τον ξεκλειδώνει και βλέπω κανονικά τα Tracks και μπορώ να τα αντιγράψω! Εντελώς τυχαία το ανακάλυψα!

6
Τα καλύτερα... / Απ: Νέα Τεχνική!!
« στις: 20/08/07, 17:39 »
Και τι γίνεται αν με την επαναφορά ξεκολλήσει κανα τάστο; ;D ;D (πλακίτσα :P)
Μιας και διάβασα κάπου σε αυτό το topic ''bend προς το κενό'', έχω ανακαλύψει κι ένα άλλο bend. Χρειάζεται να έχεις ηλεκτρική με ενιάρες χορδές. Την ώρα που πατάς μία χορδή, την πιέζεις πιο πολύ στο τάστο και κάνει ένα Bend. Θέλει όμως αρκετή δύναμη!

7
Αναρχική μουσική, είναι αυτό που προσπαθώ να πετύχω, μα δεν τα καταφέρνω :( Έβαλα Anarhikos_Mousikos για να χω τουλάχιστον την ψευδαίσθηση ότι το πέτυχα :P
Έχει πολύ ενδιαφέρον το θέμα. Από το λίγο ψάξιμο που έχω κάνει γενικά στη μουσική, από Έλληνες, μου φαίνεται ότι είχαν ένα αναρχικό στοιχείο οι Λαϊκεδέλικα. Δεν ξέρω, μπορεί να κάνω και λάθος ???

8
Το νεο ελληνοφωνο ροκ!Υποδειγμα κατα τη γνωμη μου!Πιστευω αν ηταν ετσι ολα τα νεα ροκ κομματια στην Ελλαδα                 το ελληνοφωνο ροκ θα ειχε πολυ μεγαλυτερη απηχηση στον κοσμο. :)

http://www.youtube.com/watch?v=fXAC1NNJ1hY


Συμφωνώ στο ότι αν ηταν ετσι ολα τα νεα ροκ κομματια στην Ελλαδα το ελληνοφωνο ροκ θα ειχε πολυ μεγαλυτερη απηχηση στον κοσμο. Αλλά δεν το βρίσκω σαν υπόδειγμα για ''το νέο ελληνόφωνο ροκ''. Τουλάχιστον ενορχηστρωτικά το κομμάτι είναι Ποπ. :(

9
Το έβλεπα χθες, έπαθα την πλάκα μου!:



Δύο άνθρωποι και μπορούν και συγχρονίζονται και παίζουν αυτά τα πράγματα όπως τα παίζουν! Λες και είναι ενωμένοι!
Με αρκετά ακούσματα από κάτι Ισπανικά με κλασική.
Αν έχετε κάποιο άλλο παράδειγμα, έτσι τίποτα τέτοιο τρελό, ενδιαφέρομαι ;) ;) ;D ;D

10
Αααα οκ Fteo! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την πληροφορία! :) :) :) Δεν το είχα υπόψιν.

11
Όντως η συζήτηση περί ροκ μουσικής είναι κάτι ''το τετριμένο''.  ;D ;D Ααα ρε Αναξίμανδρε!

Η μουσική ροκ έχει τις ρίζες της στη Ροκ Εν Ρολ, δεκαετία του '50. Προς το τέλος της δεκαετίας του '60, η μουσική ροκ συνδυάστηκε με την Country για να δημιουργήσει τη Folk Rock και με την τζαζ, για να δημιουργήσει την Fusion Jazz-Rock και χωρίς μια χρονική υπογραφή για να δημιουργήσει την Psychedelic Rock. Στη δεκαετία του '70, η Rock ενσωμάτωσε τις επιρροές από τη Soul, τη Funk, και τη λατινική μουσική. Επίσης στη δεκαετία του '70, η Rock ανέπτυξε διάφορες υποκατηγορίες, όπως η Soft-Rock, η Blue Rock, η Hard Rock, Progressive Rock, Heavy Metal και Punk Rock.

Πιστεύω ότι αυτή η επανάσταση είναι κάτι το οποίο ζει ακόμα, όχι όμως με τη μορφή της σημερινής ροκ μουσικής έτσι όπως την έχουμε στο μυαλό μας :P :P γιατί αυτή η σημερινή μορφή, είναι κάτι το εντελώς εμπορικό (και η επανάσταση δεν είναι κάτι εμπορικό!).

12
Παιδιά, το ξέρω ότι θα με πείτε τρελό. Δεν το αρνούμαι ότι είμαι τρελός. Θα με πείτε τρελό γιατί μου τη σπάει ο Χατζηγιάννης! Μου τη σπάει αρκετά. Δεν τον θεωρώ πλέον μουσικό αλλά προϊόν με την πλήρη έννοια του όρου και αυτό φαίνεται αρκετά στα Live του. Μέχρι και η συμπεριφορά του πάνω στη σκηνή είναι τυποποιημένη!

13
Ο Αγγελάκας ήταν ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος τρύπες και κορυφαίος ερμηνευτής (κάπως σαν μπάσος στην έκταση.). Έχω την εντύπωση ότι οι Green Day είναι Ποπ. Ούτε καν Πανκ. Ή μάλλον Ποπ με ακούσματα Πανκ. Σαν να έχεις ένα πιάτο πατάτες τηγανητές σε ελαιόλαδο, το οποίο πιάτο το παρομοιάζουμε με την Πανκ και από δίπλα ένα πιάτο με πατατάκια Tsakiris (ή Tasty Chips ή οτιδήποτε σε πατατάκι) που το παρομοιάζουμε με τους Green Day. Και γενικά χρησιμοποιώ το παράδειγμα με τις κανονικές πατάτες και με τις τυποποιημένες πατάτες για να ξεχωρίζω την Ποπ από οποιοδήποτε μουσική της οποίας η Ποπ δανείζεται στοιχεία.

Όσο για την Πανκ, επειδή όπως έλεγα και σε μία άλλη συζήτηση, δε μου αρέσει να βάζω ταμπέλες, αρέσκομαι πιο καλά να την αποκαλώ ''Η μουσική σχολή των The Clash'' την οποία σχολή τη συνέχισαν και άλλα συγκροτήματα και απ' αυτή δανείστηκαν στοιχεία και οι Green Day.

Είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε γνώμη. Οπουδήποτε είμαι λάθος ας μου το πείτε  ;D ;D ;D ;) ;) ;)

14
Συμφωνώ με τον Freemind, παίζουν πάρα πολύ τα ακούσματα και το κατά πόσο εκπαιδεύεται ο ακροατής στο κάθε άκουσμα.
Επίσης παίζει ρόλο και το κατά πόσο ο ακροατής ή ο μουσικός εκτιμά τον εαυτό του (πχ ένας της ανατολικής σχολής ή ένας της δυτικής που νομίζει ότι τα ξέρει όλα, θα έχει μία άρνηση να ακούσει κάτι παραπάνω απ' αυτά που γνωρίζει).
Και γι αυτούς που δεν ασχολούνται και τόσο με τη μουσική και δεν πολυψάχνονται, παίζει κάποιο ρόλο και το promotion που κάνει το ραδιόφωνο, η τηλεόραση κτλ κι επίσης και η προπαγάνδα που γίνεται (η οποία είναι πολύ συχνό φαινόμενο).

15
Είμαι αναρχικός μουσικός και γενικά αναρχικός. Κι επειδή γουστάρω τρελά που είμαι αναρχικός, απορρίπτω κατευθείαν το θέμα περί ''Ποιοτικής και μη ποιοτικής μουσικής''! Γιατί το κάνω αυτό;
   Ένας από τους κυρίους λόγους που το κάνω είναι για να τονίσω ότι εμείς που ασχολούμαστε με τη μουσική ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ να τρώμε κολλήματα με κάποιο είδος μουσικής και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΜΕ ΟΛΑ όσα υπάρχουν κι όσα δεν υπάρχουν! Είναι ευχή και κατάρρα των μουσικών!
   Άλλος λόγος που το απορρίπτω: Ο κάθε άνθρωπος είναι όχι απλά σπάνιος, είναι μοναδικός! Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ένα θέμα το εξετάζει ο καθένας με διαφορετικό σημείο αναφοράς!
   Και για να επανέλθω. Τι είναι ποιοτική μουσική; πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε τον όρο ''ποιότητα''. Ναι αλλά σχετικά με το σημείο αναφοράς του κάθε ανθρώπου, ο κάθε άνθρωπος βλέπει διαφορετικά το τι είναι ποιότητα και τι όχι! σε άλλον (όπως εγώ) του αρέσει η μπριζόλα με πολύ ξύγκι, άλλος πηγαίνει σε κυρηλέ εστιατόρια που σου το κόβουν με το μαχαίρι το ξύγκι. Δηλαδή η ποιότητα εξαρτάται από το σημείο αναφοράς του κάθε ανθρώπου, το οποίο σημείο αναφοράς διαμορφώνει και το γούστο του!
   Εκτιμάω τρελά την κλασσική μουσική. Εϊναι όμως τρελή προπαγάνδα το ότι τα σκυλάδικα δεν είναι ποιοτική μουσική! Γιατί έτσι; γνώρισα πρόσφατα έναν Μυτιληνιό πληκτρά, έναν Ταξείδη, τον οποίο όταν πήγα και τον άκουσα που έπαιζε με το συγκρότημά του, έμεινα! Έπαιζαν τόσο τζαμάτα (οργανικό σκυλάδικο) που έφτασα σε σημείο να παίρνω ιδέες από τα σκυλάδικα!
   Πηγαίνετε σε ένα καλό σκυλάδικο και παρατηρήστε προσεκτικά το τι παίζουν οι μουσικοί. Τότε θα δείτε ότι μιλάμε για μουσική!
   Και κάτι άλλο
   Έβαλα σε μία φίλη μου να ακούσει το ''Κάτω Απ' Το Μαξιλάρι'' του Θανασάρα. Η φίλη μου αυτή είναι τρελή φαν του Χατζηγιάννη. Όταν άκουσε αυτό το τραγούδι, μου λέει: κοίτα αναρχικέ, δεν τρελαίνομαι ιδιαίτερα με αυτό το είδος και η φωνή δε μου άρεσε και τόσο.
   Κι όμως, της έβαλα να ακούσει το τραγούδι! Απ' ό,τι φαίνεται όμως, στη σημερινή εποχή όταν λέμε ''ακούω ένα τραγούδι'' μάλλον εννοούμε ''ακούω ένα είδος μουσικής και κρίνω τη φωνή και τη σκηνική παρουσία του τραγουδιστή''. Ε λοιπόν όχι, δεν είναι καθόλου έτσι! το σωστό είναι: ''ακούω ένα τραγούδι, παίρνω ιδέες, παίρνω ό,τι καλό έχει και απορρίπτω ό,τι δε με εκφράζει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΑΖΩ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ περί του τι είδος μουσικής είναι το τραγούδι!''.
   Ωραία, καθίστε λοιπόν να ακούσετε μία μάπα μπαλάντα και απορρίψτε το λαϊκό ή το ρεμπέτικο με τα φοβερά ή εξεζητημένα ακκόρντα ή με τον υπέροχο στίχο!
   Απορρίπτω όλη αυτή τη συζήτηση, μόνο και μόνο επειδή δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ σε συμπέρασμα και αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος χάρη στη μοναδικότητά του, κρίνει εντελώς διαφορετικά την ποιότητα από την μη ποιότητα!

16
Μάρθα Φριντζήλα, θεά! ΜΑΡΘΑ FOR EVER!!!!!

17
Πιστεύω ότι τα δάχτυλα μπορούν να δώσουν πιο πολλή δυναμική στο παίξιμο. Μπορείς να χειριστείς άνετα την ένταση της κάθε νότας ξεχωριστά, μπορείς να τονίσεις πολύ ωραία τις μπουκωμένες νότες, μπορείς να παίξεις πιο σίγουρα τα τρίηχα με τον κατάλληλο συνδυασμό και των τριών (ή για τους πολύ μάγκες, των τεσσάρων) δακτύλων ή και πεντάηχα!

Θα μου πείτε: ναι αλλά με την πένα μπορώ να δέσω με λεγκάτο καλά τις νότες ενώ με τα δάχτυλα ακούγονται στακάτες. Τότε δεστε αυτό το βίντεο:



όπου ο μπασίστας δένει καταπληκτικά τις νότες!

Με τα δάχτυλα, το μπάσο γίνεται πιο εύκολα προέκταση του εαυτού μας γιατί υπάρχει κατευθείαν επαφή των δακτύλων και των δύο χεριών με τις χορδές. Και με την πένα γίνεται προέκταση του εαυτού μας το μπάσο, απλά το χτύπημα της χορδής δεν το νιώθουμε τόσο έντονα με την πένα όσο με τα δάχτυλα.

Επίσης, έχω παρατηρήσει, δεν ξέρω γιατί συμβαίνει, ότι με την πένα ο ήχος έχει μικρότερη διάρκεια απ' ότι με τα δάχτυλα.

Έχω την εντύπωση ότι με τα δάχτυλα ο ήχος είναι πιο πλούσιος απ' ότι με την πένα. Προσωπικά εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα τα δάχτυλα. Παρόλαυτα, είμαι της άποψης ότι ο μπασίστας είναι καλό να παίζει όπως θέλει! Και με τα δύο να παίζει, ακόμα καλύτερα!

18
Πολύ ωραία το θεματάκι! Πιστεύω ότι το μπάσο γενικά είναι πολύ χρήσιμο για μία καλή ανάδειξη ενός μουσικού κομματιού. Παρατηρώ ότι οι απαντήσεις σε αυτό το θέμα περιορίζουν το σημείο αναφοράς πιο πολύ στη Ροκ μουσική.
   Γενικά όμως αν ψαχτούμε όχι μόνο στη ροκ ή στην μπλουζ, γενικά σε όλα τα είδη είναι μαγκιά να είσαι σωστός μπασίστας. Γιατί σε ένα συγκρότημα ο Bandleader (συνήθως ο πληκτράς) ήθισται να δίνει οδηγούς στους μπασίστες και στους κιθαρίστες που παίζουν πιο πολύ ακκόρντα, powerchords κτλ κτλ. Το πρόβλημα είναι ότι ο Μπασίστας θα πρέπει να έχει ωραίες ιδέες έτσι ώστε να δημιουργήσει στο μυαλό του ένα χάρτη ο οποίος θα του λέει το πώς θα αναλύει το κάθε ακκόρντο που αναγράφεται στον οδηγό με βάση τι έπεται και τι προηγείται.
   Στη Fusion παρατηρούμε ότι οι μπασίστες κάνουν τρελή ανάλυση του κάθε ακκόρντου! Ακόμη κι όταν είναι το ίδιο ακκόρντο για πολλά μέτρα, αυτοί παίζουν το κάθε μέτρο διαφορετικό!...
   Και ας μην πάμε στα τόσο πολύπλοκα όσο η Fusion. Στο δίσκο ''Φοβάμαι'' του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ο Γιώργος Ζηκογιάννης αναλύει απλά την κάθε συγχορδία, μα παρόλαυτά ευχαριστιέσαι να ακούς τις μουσικές ιδέες που μας προτείνει η φαντασία του!
   Που θέλω να καταλήξω; ότι είναι μαγκιά να είσαι μπασίστας γιατί θέλει σκέψη πολύ καλή! Θέλει να είσαι πολύ καλός μουσικός! Αν δεν είσαι καλός μουσικός δεν κάνεις για καλός μπασίστας!

Σελίδες: [1]