Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μιχάλης13 στις 09/03/09, 17:49
-
Ήτανε πιο όμορφη η σελήνη
κείνα τα Αυγουστιάτικα τα βράδια
σκέπαζε τη θάλασσα γαλήνη
κι έσβηνα απ’ τα δικά σου χάδια .
Κι έπινα απ’ το καυτό κορμί σου
λίγη Αυγουστιάτικη αλμύρα
κι έψαχνα ποια θεία μοίρα
με έδεσε μαζί με τη δική σου .
Φύσαγε χαρούμενα τ’ αγέρι
κείνα τα Αυγουστιάτικα τα βράδια .
Μύριζε η καρδιά σου καλοκαίρι
έφεγγες σαν φως μες τα σκοτάδια .
Κι έπινα απ’ το καυτό κορμί σου
λίγη Αυγουστιάτικη αλμύρα
κι έψαχνα ποια θεία μοίρα
με έδεσε μαζί με τη δική σου .
-
Γλυκό, αυγουστιάτικο, ερωτικό... :)
-
Έχει οσμή από καλοκαίρι
μπράβο φίλε και από μένα
-
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο . Η αναπόληση μιας ωραίας ανάμνησης του καλοκαιριού κρύβει μια αίσθηση μελαγχολίας αλλά παραμένει πάντα εικόνα ελπίδας όταν βρισκόμαστε στο Χειμώνα ! Να στε κάλα παιδιά ! Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι !