TΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ ΑΝ ΕΒΡΙΣΚΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ?

[pa...]

Οι μόνες ενεργειακές ρουφήχτρες είναι τα κλιματιστικά όταν δουλεύουν στους 22 βαθμούς..

[Johnie Darko]

Εγω δε καταλαβα τι κολλημα εχει με τους φουσκωτους γυμναστηριουχους... και το λεω απο προσωπικη αποψη, θελει πολλλλλλυ κοπο και ασκηση για να φτασεις σε σημειο να εχεις ενα καλογυμνασμενο σωμα..το προβλημα πιο ειναι δλδ? το οτι "σπαταλαω" 2 ωρες απο την μερα μου για να τρεχω στα γυμναστηρια? το οτι ολη αυτη η "φαση" εμπεριεχει ενα τροπο ζωης και διατροφης που ο συγγραφεας αυτου του κειμενου δεν μπορει ουτε καν να διανοηθει? και στο κατω κατω, ναι μ αρεσει που εχω "χτισει" ενα σωμα και ειμαι περηφανος για αυτο, και καλο στον εαυτο μου κανω...
Ολα αυτα τα λεω, και ισως να ξεφευγω απο το σκοπο της κουβεντας διοτι παρατηρω ενα γενικο φαινομενο απαξιωσης και ειρωνειας απεναντι σε αυτου του ειδους την αθληση..και οποιος θεωρει οτι δεν ειναι αθληση και οτι ειναι ευκολο..ιδου η Ροδος..ας προσπαθησει να το κανει για κανα διο μηνες και τα λεμε...
Τωρα θα μου πειτε..ισως ο συγγραφεας του σημειωματος αναφερεται σε τυπους που περνανε ολη τη ζωη τους στα γυμναστηρια με μοναδικο σκοπο την εξωτερικη τους εμφανιση...σας πληροφορω οτι το βρισκω πιο υγειες απο τον τυπο που σκνιπα στο μεθυσι αραδειαζει ενα καρο τριχοφιλοσοφιες για την ζωη, "την αδικια και την μοναξια στα συγχρονα αστικα κεντρα που κατασπαραζουν σαν συγχρονοι κερβεροι της ανθρωπινες ψυχες".
ΕΛεος, ισως αμα πηγαινε σε κανα γυμναστηριο, να γνωριζε και κανενα ατομο, να εκανε και κανενα φιλο, παρα να τριγυρναει σα το ρεμαλι της Φωκιωνος Νεγρη απο καπηλειο σε καπηλειο..
Αυτα τα ολιγα..
Φιλικα,
Νικολας

Αν αυτος ηταν απολυτος σε σχεση με οσους ασχολουνται με γυμναστικη κτλ, αλλο τοσο απολυτος εισαι και εσυ με το να μιλας για καπηλεια και τριχοφιλοσοφιες...
Εξαλλου εχω την εντυπωση οτι το παλικαρι δεν μιλουσε για οσους ασχολουνται με τον αθλητισμο γενικα, αλλα με οσους ασχολουνται με το σωμα τους και την εμφανιση τους μονο, προκειμενου να πετυχουν αλλα πραγματα περα απο υγεια (γκομενες/γκομενους κτλ). Οχι οτι αυτο ειναι κατακριτεο... Ο καθενας "πουλαει" αυτο που διαθετει... δεν εχουμε ολοι τα ιδια προσοντα... Το θεμα ειναι με το παλικαρι που εγραψε οσα εγραψε, οτι επρεπε να βρει τα δικα του προσοντα και να τα αναπτυξει και οχι να δυσανασχετει γιατι οι αλλοι κοιτανε να αναπτυξουν αυτο που ο καθενας εχει, ή εν πας περιπτωσει αυτο που ο καθενας θελει να αναπτυξει...
Θα επρεπε να χαιρεται με την διαφορετικοτητα του, τον δικο του τροπο ζωης και να χαμογελαει ευχαριστημενος που αυτοι οι "αλλοι" ισως ποτε δεν προκειται να καταλαβουν το δικο του σκεπτικο και φιλοσοφια... Και οσον αφορα τις σχεσεις, υπομονη... ειναι χειροτερο να προσπαθεις να μπεις σε ομαδες ατομων που αντικειμενικα δεν ταιριαζεις, προκειμενου να βρεις εναν φιλο ή συντροφο, παρα να εισαι μονος σου καιρο, εως να βρεθει καποιος/καποια που θα σε καταλαβει και δεν θα ζηταει αυτα που ζηταει η μαζα, αλλα αντιθετα θα ζηταει εσενα και αυτο που εισαι...
Γνωμη μου ειναι οτι το παλικαρι μαλλον την ειχε τσιμπησει με καποια που ή ηταν απο τον κυκλο των ανθρωπων που περιγραφει, ή αυτος θεωρουσε οτι αυτης της καποιας τα ερωτικα γουστα περιελαμβαναν τετοιους ανθρωπους και οχι καποιον σαν τον ιδιο...
Και ισως παλι, ολη του την ζωη να την παταγε ετσι και για αυτο να ειχε ξενερωσει τελειως με την ολη φαση... Επρεπε να ψαξει αλλου μαλλον...

[geni]

Δεν πρέπει να δυσανασχετούμε με τη μοναξιά, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν τα πάμε καλά με τον εαυτό μας. Η αλήθεια είναι ότι κατά βάση είμαστε μόνοι σε αυτή τη ζωή. Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τη μοναξιά μας σε κάτι δημιουργικό, και όχι σε μια στείρα γκρίνια.

 Θα είμαστε ψυχικά αυτοσυντήρητοι και δεν θα χρειαζόμαστε τους άλλους ως αποκλειστικούς τροφοδότες συναισθημάτων, δεν θα γινόμαστε ενεργειακές ρουφήχτρες αντλώντας "ζωή" από τους γύρω μας. Αυτή είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο, και προϋποθέτει πρώτα απ'ολα σεβασμό στον εαυτό και σεβασμό στον συνάνθρωπο.

Συμφωνώ με το πρώτο. Σαφέστατα δεν πιστεύω οτι όποιος τα πάει καλά με τη μοναξιά του είναι και ο πιο ευτυχής άνθρωπος και δεν έχει καμιά ανάγκη τη ζωτικότητα που μπορει να ανλήσει από μια κοινωνική συνανάστροφή. 
   Απλά ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να έχει γλιτώσει την πάρτη του απο ανούσιες συναναστροφές <σαν αυτές που περιγράφονται στο κείμενο> και κατ΄επέκταση αίσθηση κενότητας παντού γύρω του και παντού μέσα του, η οποία ανετότατα οδηγεί σε κατάθλιψη, φόβο (στο τετράγωνο) για την επιβίωση του σ΄αυτόν τον σκληρό κόσμο και διάφορα παρατράγουδα που κανείς δεν ξέρει ποιον θα πάρει η μπάλα.
   Πιστεύω οτι πολλοί άνθρωποι βιώνουν τη μοναξιά όπως αυτός. Και συνήθως είναι και αρκετά προκατειλλημένοι απένατι σε νέες γνωριμίες, και πως να μην είναι βέβαια αφου νιώθουν να εγκλωβίζονται καθημερινά,και σε καμία περίπτωση δε δέχονται να αναλωθούν σε παρόμοιες καταστάσεις.
   Συμφωνώ ωστόσο με το Βασίλη κυρίως επειδή οι αληθινοί φίλοι είναι αυτοί που μας  γνωρίζουν και μας δέχονται όπως είμαστε και όχι όπως προσπαθούμε να δείχνουμε. Συνεπώς αυτό που χρειάζεται στο παιδί που τα έγραψε, άν τα έγραψε, είναι λίγη καλή τύχη και λίγη δική του δύναμη να ξεμπλοκάρει τον εαυτό του από όσα τον αναλώνουν. Και λίγο ρίσκο που χρειάζεται για να δεί τον εαυτό του. Γενικά, διαφορετικός προσανατολισμός. Νέα άτομα, νέες ασχολίες, μια δουλειά, ένα βιβλίο, μια συναυλία, κάτι που να γουστάρει...    

Όσο για το δεύτερο, εγώ επιμένω να πιστεύω σ΄ενα στίχο του Θηβαίου:
                                        "σ΄ευχαριστώ, ζωή μου διψασμένη κι ακριβή,
                                         που μού 'μαθες πως μόνο ο εαυτός μου δε μου αρκεί".

Αλεξάνδρα αν πράγματι αυτές είναι σημειώσεις από ένα φίλο που εφτασαν στα χέρια σου , εγω το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι οτι άνετα μπορει να πιει μαζί σου μια μπυρα και προφανώς έχει κάποιον να εμπιστεύεται γιατί αυτά δεν τα γράφει κανείς έτσι ασυναίσθητα και χύμα στον οποιονδήποτε. Επίσης πιστεύω οτι δεν θα βρεθεί ποτέ με μια σφαιρα στο κεφάλι που θα την έχει φυτέψει ο ίδιος. Απλούστατα γιατί νομίζει ότι τον καταστρέφουν οι άλλοι και ρίχνει χωρίς να το καταλαβαίνει το φταίξιμο στο βούρκο του κόσμου γύρω του. Με τον εαυτό του νομίζει οτι τα έχει μια χαρά. Γιατί άν δεν το νόμιζε, δε θα υποστήριζε έτσι τη διαφορετικότητά του.<ίσως λίγο περίπλοκο αυτό που προσπαθώ να πω...η ανάλυση έπεται σε στρογγυλής τραπέζης έντεχνη συζήτηση αν θές >     

διαβάζοντας και τα επόμενα μηνύματα....
.....τωρα γιατί το θέμα πήρε το δρόμο του αν είναι χρήσιμα τα γυμναστήρια πραγματικά είναι απορίας άξιο. 

[Τσάκι]

ειναι χειροτερο να προσπαθεις να μπεις σε ομαδες ατομων που αντικειμενικα δεν ταιριαζεις, προκειμενου να βρεις εναν φιλο ή συντροφο, παρα να εισαι μονος σου καιρο, εως να βρεθει καποιος/καποια που θα σε καταλαβει και δεν θα ζηταει αυτα που ζηταει η μαζα, αλλα αντιθετα θα ζηταει εσενα και αυτο που εισαι...

σε δυομισι γραμμες, ενας τονος ουσιας
Αψογος

[UNPLAGGED]

Αλεξάνδρα,

Βαθειά τα υπαρξιακά θέματα που θέτεις. Αν τον προλάβαινα ζωντανό, θα του έδινα ελπίδα. Νεκρό όμως, τι να σκεφτεί κανείς, και τι να κάνει...

[Giorgos K.]

τουλάχιστον αυτός ο άνθρωπος ήταν αληθινός

[e.t.]

οι γενναιοι μονο ζουν...
αυτος ηταν ενας γενναιος..με τον τροπο του..
τιποτα απο αυτα δεν ειναι καινουργιο..
θα πηγαινα να κανω ενα τσιγαρο λιγο απομερα..
κι θα συνεχιζα το δρομο μου..απλα..

(τα παιδια μας λυπαμαι........)

Εγώ θα σκεφτόμουν πάντως ότι αυτός που το έγραψε έχει πολύ ελεύθερο χρόνο

θεος..

[Moonchild_]

Τι θα σκεφτόσουν αν έβρισκες αυτό το γράμμα πάνω σε ένα τραπεζάκι μαζί με ένα μπουκάλι αλκοόλ και λίγο πιο πέρα έναν άνθρωπο με μια σφαίρα στο κεφάλι?

Οτι έχει δίκιο απο τη μια σε οσα αναφερει (ζουμε την εποχη της εικονας και της υλης) ομως απο την αλλη δε θα πρεπει να κρινουμε τους αλλους για τις επιλογες τους.Αν γουσταρει καποιος να γινει σφιχτης, ή πεφτουλας, ή εμο, ή να κάνει κόντρες στα λιμανακια, ειναι δικου του θεμα.

[morpheas]

Φίλοι μου καλοί καλοί μου φίλοι!
Το παιδί.. δεν έχει κανένα πρόβλημα.. ούτε ζήλιας ούτε τίποτα!
Όσοι διαβάσατε το γράμμα ξαναδιαβάστε το γιατί αν αγνοία σας σφάλατε εν μέρη!
Λοιπόν.. το παιδί έκανα κάτι το οποίο πολλοί απο εμάς δεν θα το κάναμε ΠΟΤΕ μας..
γιατί πολύ απλά το θεωρούμε ανούσιο και φλωρίστικο.. και αυτά δεν είναι για εμάς.. κτλ..
Αυτό που έκανε τον βοήθησε ψυχικός πάρα πολύ!εξωτερίκευσε αυτά τα οποία έννιωθε
και τα έγραψε σε ένα χαρτί..και δεν τα κατέπνιξε μέσα του.. όπως κάνουμε πολύ απο εμάς!
Πολλοί απο εσάς πρίν τον κατακρίνετε έτσι.. σκευτείτε εσάς.. τον εαυτό σας.. την συμπεριφορά σας..
τον χαρακτήρα σας.. και πείτε μου.. είναι αυτά ορθά και αρμονικά δεμένα μεταξύ τους?
Το παληκάρι αυτό περνάει μια δύσκολη φάση.. γιατί κατ' όπως φένεται έχει περάσει αρκετές απορρίψεις..
αρκετές ήττε ψυχικές ήττε πνευματικές ήττε σωματικές δυσκολίες τον τελεταίο καιρό..
και για αυτό να έγραψε τα όσα έγραψε!

Και κάτι ακόμα.. η κοινωνία μας.. είναι πρόβατα.. όπως και αυτός.. όσοι ξεφεύγουν.. απο το κοπάδι
θεωρούντε ως βλάκες.. και χαζοί με αυτό που κάνουν.. και ότι διαφέρουν με τον κάκιστο τρόπο..
όμως δεν είναι πάντα έτσι.. σκευτείτε το λίγο καλύτερ πρίν κρίνετε!

Υ.Γ.Δεν θέλω να θίξω κανέναν.. μιλάω σε γενικό τόνο και όχι σε προσωπικά επίπεδα.. για αυτό μην πυροβολίσετε...

Y.Γ.2.Εδώ είμαι για να συνεχίσουμε!

[sof1a]

Αλεξάνδρα αν πράγματι αυτές είναι σημειώσεις από ένα φίλο που εφτασαν στα χέρια σου , εγω το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι οτι άνετα μπορει να πιει μαζί σου μια μπυρα και προφανώς έχει κάποιον να εμπιστεύεται γιατί αυτά δεν τα γράφει κανείς έτσι ασυναίσθητα και χύμα στον οποιονδήποτε. Επίσης πιστεύω οτι δεν θα βρεθεί ποτέ με μια σφαιρα στο κεφάλι που θα την έχει φυτέψει ο ίδιος. Απλούστατα γιατί νομίζει ότι τον καταστρέφουν οι άλλοι και ρίχνει χωρίς να το καταλαβαίνει το φταίξιμο στο βούρκο του κόσμου γύρω του. Με τον εαυτό του νομίζει οτι τα έχει μια χαρά. Γιατί άν δεν το νόμιζε, δε θα υποστήριζε έτσι τη διαφορετικότητά του.<ίσως λίγο περίπλοκο αυτό που προσπαθώ να πω...η ανάλυση έπεται σε στρογγυλής τραπέζης έντεχνη συζήτηση αν θές Smiley >     

Εγώ πάντως μια χαρά απλό το ακούω και ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!

Αλεξάνδρα μου με λίγο κόπο κατάφερα να διαβάσω και τις τρεις σελίδες του θέματος σου και τελικά (αφου με κάλυψε και το παραπάνω κείμενο) έμεινα με μία και μόνο απορία:

Αυτό που έχω καταλάβει εγώ,και αν κάνω λάθος ζητάω προκαταβολικά συγνώμη αλλά ήταν και πολύπλευρη η συζήτηση, είναι οτι κάποιος φίλος σου, σε μια στιγμή απαισιοδοξίας ίσως, έγραψε αυτο το κείμενο. Μετά στο έδωσε, προφανώς για να το διαβάσεις και,ας πούμε οτι για κάποιο λόγο ήθελε και να το δημοσιεύσεις στο forum ( )... Και αφού ζει.. αυτό που θέλω εγώ να ρωτήσω είναι προς τι η απορία "Απ: TΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ ΑΝ ΕΒΡΙΣΚΕΣ  ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ?" και είναι δική σου απορία ή δική του??

[ηλιαχτίδα]

θα στενοχωριόμουν πολύ.... δεν αξίζει κανεις να αυτοκτονήσει για οποιοδήποτε λόγο.... θα στενοχωριόμουν που αυτός ο άνθρωπος δεν κατάλαβε ότι η ζωή είναι δικιά του καθενός και μπορεί πιστεύοντας στον εαυτό του να γίνει ευτυχισμένος, να γνωρίσει όμορφα συναισθήματα.... αγαπώντας τον εαυτό του θα τον αγαπούσαν και οι άλλοι... θα σκεφτόμουν ότι η κοινωνία μας είναι γεμάτη από ψεύτικες φιλίες, έρωτες , ψεύτικους ανθρώπους.... θα σκεφτόμουν ότι καθένας είναι μοναδικός, ανεπανάληπτος για αυτό που είναι.... θα σκεφτόμουν ότι ήταν δειλός για να το κάνει αλλά πιο δειλοί ήταν οι άνθρωποι που ήταν κοντά του , οι υποτιθέμενοι φίλοι του που δεν τον στηριξαν καθολου... θα σκεφτόμουν ότι δύσκολο να βρεις ένα φίλο, έναν άνθρωπο να σε καταλάβει και να θέλει πραγματικά να θέλει να ναι δίπλα σου να μη νιώθεις μονος.... ρε γ**ώτο τι έγιναν οι άνθρωποι? ξεχάσαν ότι είναι άνθρωποι?