Ση θρου

[ivikos]

Με το ση θρου σου κιμονό
 στης γης τη χάση
 αργά στον κούκο το μονό
 σε είχα χάσει
 και ψάχνω πίνοντας ρακί
 από άγια νήσο
 με μιά ζαριά ιδανική
 να σε κερδίσω.
Τη νύχτα εσύ κονσομασιόν
 πίσω από πάγκους
 κι εγώ παρέα στην πανσιόν
 με σαλτιμπάγκους,
να φτάνεις την ανατολή
 ν’ απλώνεις δίχτυ
 να λες:«γουστάρω το φιλί
 και το ξενύχτι»

Με τη ση θρου σου τη ματιά
 και τον λυγμό σου
 τ’ αγόρια παίρνουνε φωτιά
 στο στεναγμό σου
 κι ενώ ο έρωτας κυλά
 τραβάς τον άσσο
 παίρνω τα λίγα απ’ τα πολλά
 να μη σε χάσω.
Τη νύχτα που κρατάς το μπαρ
 φιλιά θα στάξεις
 τον Μπιλ, τον Γιόχαν, τον Ομάρ
 θα «ξεπετάξεις»
κι όταν γυρνάς και με φιλάς
 που σε ύπνο γέρνω
 για την «αγάπη σου» μιλάς
 κι εγώ σε «παίρνω»