ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

[ΠΟΙΟΣ]

 ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
 Στων σκεψεων τα λασπονερα
 η προσευχη βουλιαζει
 και της ψυχης το ειδωλο
 μες στον καθρεφτη σπαζει
 σε μονοπατι απατητο
 που η ελπιδα το'χει ανοιξει
 βρισκεις αφορετη θηλια
 που ηδη σ'εχει πνιξει
 Τιναζεσαι απ'τις σκεψεις σου
 μεσα σου φωτα ανοιγεις
 και το σεντονι ο κοσμος σου
 που γυρω σου τυλιγεις
 Μια ανασα να'ναι η νυχτα σου
 γρηγορα η μερα να'ρθει
 γιατι λιγοτερο πονει
 την μερα το αγκαθι
 Κι αν ερθει μες στον υπνο σου
 η αγυριστη σου αγαπη
 δωστης το γραμμα που βαστας
 για κεινη στο κιταπι
 εκεινα που δεν τολμησες
 ποτε να ξεστομησεις
 να τα'βρει πανω στο χαρτι
 ολα προτου ξυπνησεις
 Α.Π.