Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - artsguitar

Σελίδες: [1]
1


      Γεια σου Γιαννη!!!!  Λοιπον ακουσα το κομματι και αυτο που εχω να πω ειναι οτι μου αρεσε πολυ τοσο σαν αυτοσχεδιασμος οσο και η ενορχηστρωση με πολυ ωραιες εναλαγες χωρις να ειναι το κουραστικο fusion και αυτο γιατι ειναι πλουσιο σε μελωδιες! Ο ηχος θυμιζει αρκετα 80ς και  90ς ,συγκεκριμενα  Scott Henderson &  Frank Gambale. Επισης αυτο που διεκρινα ειναι το ολο groove οτι roll-αρει και δεν ειναι στασιμο και εχει ωραιες ρυθμικες εναλλαγες! Επειδη τυχαινει να εχω το αλμπουμ σου θα μπορουσα να σου πω οτι μου αρεσε πολυ και το resonance factor 12!(βαλε και σε αυτο κριτικη αν θες).

    Συγχαρητηρια λοιπον και για ολο το αλμπουμ και ευχομαι καλη συνεχεια !!!       
    Αρης Μαρκογιαννακης

2


  Ειναι πολυ σπανιο εως δυσευρετο να ακουσουμε ενα κιθαριστικο αλμπουμ με πολυ ευρυ ανοιγμα στα μουσικα ακουσματα και παιξιμο. Ακομα πχ και ο πολυταλαντος Steve Vai εχει το στυλ του ακομα και αν αυτο εχει εντονο το απροβλεπτο στοιχειο αλλα παντα παραμενει το στυλ του και θα θυμιζει παντα αυτο. Στην προκειμενη περιπτωση το ντεμπουτο αλμπουμ του Ιωαννη Αναστασσακη εχει να μας δωσει ενα ιδιαιτερο χαρακτηριστικο που αντιπροσωπευει τη γνωση του στην κιθαρα σε ενα πολυ ευρυ και "ανοιχτο" επιπεδο. Θα ακουσουμε ογκωδη metal θεματα με εφταχορδη , solos neoclassical και οχι μονο,πινελιες τζαζ -fusion μεχρι και φλαμενκο . Μεσα απο τα ματια του συγκεκριμενου κιθαριστα και το παιξιμο θα δουμε πολλους γνωστους κιθαριστες που μας σημαδεψαν και αφιερωσαμε χρονο να τους μελεταμε  οπως ο Malmsteen στο " Caravan of Despair  ακομα και τις γνωστες "τριτες" δισολιες των Maiden παντα μεσα απο το πρoσωπικο υφος του Ιωαννη Αναστασακη. Πατωντας το play ο δισκος αρχιζει με το ομωνυμο κομματι του δισκου που ειναι αρκετα προοδευτικο και ικανοποιει οτι ζηταει να ακουσει ενας συγχρονος κιθαριστας! Συγχρονος ηχος παιξιμο και τεχνικη! Περνωντας στο δευτερο κομματι οπως προαναφερθηκε ειναι το   " Caravan of Despair " που μας παραπεμπει σε ανατολιτικες μελωδιες και neoclassical παιξιμο μεσα απο το πεπλο μιας ατμοσφαιρικης ενορχηστρωσης και μουσικης. Το " Altered state of Consciousness  " μας θυμιζει την ανθιση του fusion στη δεκαετια του 80 και 90 μεσα απο την πρωτοπορεια του Gambale και του Scott Henderson. Ενα ευχαριστο διαλλειμα με ενα κομματι φλαμενκο ειναι μια καλη επιλογη ως επομενο κομματι με το " Malaguena " . Ακολουθωντας το " Forgotten Quest " συνανταμε ενα δυνατο κομματι με εντονες κλασσικες μελωδιες , μετα απο αυτο λοιπον σιγουρα στον Ιωαννη αρεσει ο Vinnie Moore! Δεν θα λειπε και ενα κομματι progressive και τεχνικο σαν το " Resonance Factor 12 το οποιο μου φανηκε προσωπικα πολυ ενδιαφερον! " Dos Hermanos " αλλο ενα φλαμενκο κομματι γραμμενο ζωντανα. Οφειλω να τονισω οτι σε καμια περιπτωση δεν υπαρχει αντιγραφη αλλα μονο ΕΠΙΡΡΟΗ. Το αλμπουμ αυτο μας κανει να συνειδητοποιησουμε οτι κιθαρα τελικα ειναι μια πολυ μεγαλη λεξη και πισω απο αυτο βρισκεται μια μεγαλη τεχνη! Τοσες μορφες εχει η κιθαρα λοιπον γιατι να αρκεστουμε στην ηλεκτρικη μονο? Εδω και σε αυτο το σημειο μας καλυπτει το συγκεκριμενο αλμπουμ  .
    Η εκπληξη η δευτερη ηρθε οταν ακουσα οτι τα σολο ειναι στο μεγαλυτερο τους μερος ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ και ελαχιστα Composed. Ναι καλα διαβασατε! :o  Μια αξιοσημειωτη παρατηρηση ειναι στο τελευταιο κομματι " Final Jam " η συμμετοχη απο διαφορους γνωστους και καλους Ελληνες κιθαριστες (αναμεσα τους και μελος του  forum Alex Flouros- Fragile Vastness ) και δυο μαθητες του Ιωαννη (Contantine - Nightrage, George Emmanuel 15ετων)! Εκτος απο αυτο και ποιος σας ειπε οτι στο τελευταιο κομματι δε μπορειτε να γραψετε και σεις τους αυτοσχεδιασμους σας ? Μια πολυ καλη κιθαριστικη κινηση και προ(σ)κληση ητανε η προσθηκη ενος backing track του " Final Jam ". Τελος αναμεσα στις καινοτομιες αυτου του αλμπουμ υπαρχουν στο τελος ενα bonus track που ειναι η "περιληψη" του cd σα γενικη παρουσιαση για οποιον θελει να ακουσει με συντομια και να παρει μια γρηγορη γευση! Η παραγωγη βρισκεται σε πολυ καλα επιπεδα με καθαροτητα και τον απαραιτητο ογκο οπως και πολυ καλο ειναι το artwork και layout του  cd. Εντυπωσιακη και η διαρκεια του δισκου στα 72:57 λεπτα.  Για να τα δειτε ομως ολα αυτα δεν εχετε παρα να αγορασετε το "εισιτηριο" για αυτο το μεγαλο μουσικο ταξιδι !




Σελίδες: [1]