Το Στέκι των Κιθαρωδών
Ειδικά θέματα => Εκμάθηση – Πρώτα βήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: STEFANOS604 στις 30/12/12, 17:36
-
Ικανοποιώντας ταχέως την σωστή πρόταση του μέλους Mistral – βλέπετε ότι ένα σχόλιο (θετικό ή αρνητικό) δίνει νέες γνώσεις.
Ακόρντα F shape:
(http://1.bp.blogspot.com/-6PsCEvjK9W8/UyMivmZtRTI/AAAAAAAACGE/nSahCTengzk/s1600/photo+6++++F.jpg)
{ Όχι όπως συνήθως παρουσιάζεται στα βιβλία αλλά με διαφορετικό ‘’πιάσιμο’’ όπως περιγράψαμε και με το C διαφορετικού πιασίματος Εδώ (http://forum.kithara.gr/index.php?topic=85969.new;topicseen#new): }
-
Στέφανε τώρα με υποχρεώνεις με την τάχιστη απάντησή σου και την αναφορά στον όνομά μου ! :) χαχα
Πραγματικά έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά και το σημαντικότερο είναι ωραίο να βοηθάς κόσμο που τώρα μαθαίνει / ξεκινάει. Ειδικότερα στα μπαρέ που αποτελούν το δυσκολότερο κομμάτι. Όταν μάλιστα (όπως στην περίπτωσή μου) δεν έχεις κάποιον να στα δείξει και πρέπει να ανακαλύψεις τα τεχνάσματα αυτά μόνος σου παρακολουθώντας video κλπ, καταννοείς περισσότερο το "πρόβλημα" και σίγουρα δεν θες να τα περάσουν κι άλλοι. Όχι πως είναι κακό, αλλά δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείται κόσμος χωρίς λόγο την στιγμή που μπορείς να βοηθήσεις.
Το μόνο πρόβλημα με αυτά τα πιασίματα είναι πως δεν τυγχάνουν έγκρισης και αποδοχής από τους "δασκάλους" με αποτέλεσμα να μην είναι ευρέως γνωστά προς πρόβλημα πολλών επίδοξων κιθαριστών.
Μία επιπλέον σημείωση, με ίδιο πιάσιμο μπορεί να πιάσει κανείς και ακκόρντο τύπου Bm. Απλά, μένουν ανοικτές οι δύο μπάσες (A, E). Για αρχάριο δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν το συστήνω, σίγουρα όμως δεν είναι κακό να το μάθεις από νωρίς, καθώς βοηθάει πολύ ειδικά στην ηλεκτρική και σε παίξιμο στυλ Frusciante. Αυτά.
Πολλά μπράβο και πάλι για τη δουλειά σου. Να είσαι καλά και καλή χρονιά!
Παναγιώτης
-
Ουσιαστικα ειναι το πιασιμο του μπαρε βαζοντας τον αντιχειρα στην ταστιερα. Εχει χυθει πολλη μελανι για το ποσο "αποδεκτος", "διδακτικος", "αποδοτικος" κλπ ειναι ή δεν ειναι αυτος ο τροπος πιασιματος. Προσωπικα νομιζω ειναι τι βολευει καθεναν καλυτερα, η συνηθεια και αναλογα και το κομματι. Εγω παντως στην ακουστικη δεν βαζω τον αντιχειρα στην ταστιερα συνηθως, και αυτα τα πιανω κανονικο μπαρε.
Οσον αφορα το ανοιχτο πιασιμο της φα συγχορδιας... προσωπικα νομιζω οτι εξυπηρετει μονο τους πολυ αρχαριους που δεν μπορουν να πιασουν μπαρε. Και αυτο παλι μεσοπροθεσμα, γιατι αν επαναπαυθει κανεις σε αυτη τη μεθοδο και συνηθισει, μετα πως θα εξασκηθει στον καταραμενο μπαρε της φα στο πρωτο ταστο? Εστω ομως οτι το μαθαινεις εξαρχης ετσι, με τον ανοιχτο τροπο και μετα συνεχιζεις με τον αντιχειρα στην ταστιερα, οποτε δε σε απασχολει ο μπαρες τοσο πολυ. Αυτο συνεπαγεται μετα διπλη δουλεια για αλλους μπαρεδες, που οπωσδηποτε θα χρειαστουν.
-
Adoni εξήγησες μας πιο αναλυτικά τι εννοείς ''με τον αντίχειρα στην ταστιέρα'' ?
-
Προφανώς εννοεί ότι πιάνει με τον αντίχειρα τη φα στο πρώτο τάστο της έκτης χορδής (απο την πάνω μεριά του μπράτσου)!
-
Παρακαλώ γράψτε τον δακτυλισμό
Εγώ το μόνο που θυμάμαι (πριν 45 χρόνια) , από τα βιβλία της εποχής, γι αυτό ακόμα πολλές φορές το χρησιμοποιώ (δύναμη συνήθειας ετών) , με τον αντίχειρα ήταν το ακόρντο G ματζόρε (300003) (6η χορδή 3ο τάστο με αντίχειρα - 1η χορδή 3ο τάστο με παράμεσο και χτυπάμε και τις 6 χορδές.
Ευχαριστώ για το σχόλιο
-
Mistral αυτό που δεν είναι αποδεκτά από τους δασκάλους που το έχεις δει;
Γιατί έχω κάνει με 4 και όλοι μα όλοι επέμεναν σ αυτά τα πιασίματα.
Και είναι και λογικό γιατί στο χτίσιμο του ακόρντου με τρίφωνες ξεκινάς με root στην 4η
και το πιάσιμο που προκύπτει είναι πρώτα αυτό και εν τέλει το μπαρέ.
Μπράβο στον Στέφανο για το μάθημα.
Υ.Γ. Εγώ πάντως πρόγραμμα 3ωρο με ρεμπέτικα δεν έχω βγάλει μόνο με μπαρέδες και παίζω αρκετά χρόνια.
Μετά τη μιαμιση συνεχόμενη ώρα (και λόγω τενοντίτιδας) πεθαίνω.
-
Υπνοβάτη, εμένα οι εμπειρίες μου είναι οι αντίθετες από τις δικές σου. Ίσως έχει να κάνει με το πώς ξεκινάει κάποιος, τί είδους μουσική παίζει κλπ. Δεν μπορώ να σε παραπέμψω σε πηγές αναφορές "σωστού - λάθους", το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αυτός ο τρόπος πιασίματος φαίνεται να ξεκίνησε από τον Hendrix, σύμφωνα με τα internetika youtubίστικα videos!! :), οπότε δεν πιστεύω πως είναι "δασκαλίστικος". Αλλά δεν θα το συνεχίσω, για να μην ξεφύγουμε από το θέμα. Πραγματικά όμως εύχομαι να κάνω λάθος ως προς το σχόλιό μου αυτό, γιατί στην μουσική δεν υπάρχουν ταμπέλες ;) :)
Κ. Στέφανε, ο ο δακτυλισμός της συγχωρδίας με τον αντίχειρα φαίνεται καθαρά στην κάτω κάτω φωτογραφία από αυτήν που έχετε επισυνάψει (συγχορδία G). Απλά ο αντίχειρας πιάνει το μπάσο ενώ οι υπόλοιπες πιάνονται από δείκτη, μέσο, παράμεσο, μικρό.
Γενικότερα τώρα. Όλα χρειάζονται. Προσωπικά, πολλές φορές εναλλάσω σε μπαρέ και "ανοικτές" για να γλυτώνω κούραση. Θεωρώ, πως ένας αρχάριος μπορεί εύκολα να πιάσει τα "εναλλακτικά" μπαρέ, ώστε να βγάλει ολοκληρωμένα τραγούδια, δίνοντάς του έτσι ικανοποίηση και θέληση για να συνεχίσει. Αν καταφέρει και εντρυφήσει στον εναλλακτικό τρόπο πιασίματος, τότε το να πιάσει ένα κανονικό μπαρέ είναι πανεύκολο καθώς τα υπόλοιπα δάκτυλα έχουν ήδη συνηθίσει στην θέση στην ταστιέρα.
Παραπέρα, σίγουρα αν κάποιος παίζει κλασσική κιθάρα δεν θα το συνιστούσα. Αν παίζει όμως ηλεκτρική / ακουστική, σίγουρα θα ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ να μάθει και τον τρόπο αυτό παιξίματος. Το έγραψα πάλι, αλλά σε μουσική στυλ Red hot και πιο funkie τα μπαρέ σχεδόν καταργούνται στο παίξιμο γιατί απλά δεν βολεύουν. Τέλος, όταν παίζεις κιθάρα όρθιος τότε πάλι το πιάσιμο σε αυτά τα μπαρέ είναι πολύ πιο εύκολο και ξεκούραστο.
Τα παραπάνω τα γράφω από προσωπική εμπειρία. Μπορεί να βολεύει αποκλειστικά εμένα και πολλοί να διαφωνούν, αλλά σίγουρα ο καθένας μπορεί να τα διαβάσει και να κρίνει από μόνος του ώστε να βρει αυτό που του ταιριάζει.
Συμφορουμίτες τα φιλιά μου και καλή χρονιά να έχουμε!
Παναγιώτης
-
Παναγιώτη καλημέρα
'' Κ. Στέφανε, ο δακτυλισμός της συγχωρδίας με τον αντίχειρα φαίνεται καθαρά στην κάτω κάτω φωτογραφία από αυτήν που έχετε επισυνάψει (συγχορδία G). Απλά ο αντίχειρας πιάνει το μπάσο ενώ οι υπόλοιπες πιάνονται από δείκτη, μέσο, παράμεσο, μικρό.''
Στην αρχή δεν το κατάλαβα κι έλεγα μα γιατί δεν την βλέπω;
Τελικά είναι αυτή (https://www.box.com/s/kd73i2z4sfdw83bt31u7) στο κάτω μέρος.
Ούτε που το είχα παρατηρήσει αλλά ούτε καν το είχα σκεφτεί (τα οφθαλμοφανή είναι πολλές φορές αυτά που δεν βλέπουμε).
Είδατε τι μαθαίνει κανείς από ένα σχόλιο;
Καλή Χρονιά σε ΟΛΟΥΣ
-
Στέφανε ρίξε μία ματιά σε αυτό το ποστ, πιστεύω θα σε βοηθήσει:
Πως να κάνετε "Παράθεση" (Quoting) (http://forum.kithara.gr/index.php?topic=5510.msg53257#msg53257)
-
Υ.Γ. Εγώ πάντως πρόγραμμα 3ωρο με ρεμπέτικα δεν έχω βγάλει μόνο με μπαρέδες και παίζω αρκετά χρόνια.
Μετά τη μιαμιση συνεχόμενη ώρα (και λόγω τενοντίτιδας) πεθαίνω.
Στα ρεμπέτικα και ιδιαίτερα στα βαριά κομμάτια δεν ενδεικνύεται το μπαρέ. Ο ήχος πρέπει να είναι στακάτος (stacato) δηλ. δεν πρέπει τα ακόρντα να αντηχούν αλλά να ακούγονται κοφτά. Ο αντίχειρας έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι του μπαρέ αν θέλουμε να βγάλουμε τέτοιο ήχο, γιατί μπορούμε να "σβήσουμε" την μπάσα νότα ενώ παίζουμε την υπόλοιπη συγχορδία. Στην λαϊκή κιθάρα η τεχνική αυτή λέγεται "μπότα".
-
Υ.Γ. Εγώ πάντως πρόγραμμα 3ωρο με ρεμπέτικα δεν έχω βγάλει μόνο με μπαρέδες και παίζω αρκετά χρόνια.
Μετά τη μιαμιση συνεχόμενη ώρα (και λόγω τενοντίτιδας) πεθαίνω.
Στα ρεμπέτικα και ιδιαίτερα στα βαριά κομμάτια δεν ενδεικνύεται το μπαρέ. Ο ήχος πρέπει να είναι στακάτος (stacato) δηλ. δεν πρέπει τα ακόρντα να αντηχούν αλλά να ακούγονται κοφτά. Ο αντίχειρας έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι του μπαρέ αν θέλουμε να βγάλουμε τέτοιο ήχο, γιατί μπορούμε να "σβήσουμε" την μπάσα νότα ενώ παίζουμε την υπόλοιπη συγχορδία. Στην λαϊκή κιθάρα η τεχνική αυτή λέγεται "μπότα".
Μαζί σου +1000.
@Mistral Ναι, πολύ πιθανόν να παίζει ρόλο ο δάσκαλος. Τι να πω. Στα υπόλοιπα συμφωνώ επίσης με τα χίλια. Τώρα στο περί Hendrix δεν ξέρω, ειλικιρνά δεν έχω ιδέα. Και σιγά μη βγάλουμε άκρη με τον ίντερνετζ. Ο κακός χαμός.
Καλή χρονιά ;)
-
Στα ρεμπέτικα και ιδιαίτερα στα βαριά κομμάτια δεν ενδεικνύεται το μπαρέ. Ο ήχος πρέπει να είναι στακάτος (stacato) δηλ. δεν πρέπει τα ακόρντα να αντηχούν αλλά να ακούγονται κοφτά. Ο αντίχειρας έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι του μπαρέ αν θέλουμε να βγάλουμε τέτοιο ήχο, γιατί μπορούμε να "σβήσουμε" την μπάσα νότα ενώ παίζουμε την υπόλοιπη συγχορδία. Στην λαϊκή κιθάρα η τεχνική αυτή λέγεται "μπότα".
Επειδή βλέπω ότι οι συμμετέχοντες στο thread είναι επαγγελματίες και με διάθεση να απαντούν σε μουσικές απορίες θα παρακαλούσα να συζητήσουμε και τα παρακάτω με λίγα λόγια κι αν χρειαστεί να γίνει πιο αναλυτική περιγραφή: Ήμουν κάποιο καλοκαίρι στην Αμοργό σε υπαίθριο μαγαζί και ήταν ένα ζευγάρι μπουζούκι –κιθάρα που έπαιζαν ρεμπέτικα χωρίς μικροφωνική και λέω ειλικρινά δεν έχω ξανακούσει τέτοιον ήχο (ρώτησα τον κιθαρίστα και μου είπε ότι είναι παλιά λαϊκή κιθάρα).
1. Εγώ ξέρω και εφαρμόζω πρακτικά – ότι στις τρείς μπάσες χορδές (Ε-Α-D )τονίζονται με έμφαση τα ισχυρά μέρη του μέτρου και επίσης με τις μπάσες φτιάχνουμε σύντομες φράσεις (όπως τα licks/ Riffs στα Blues) που αναλαμβάνουν την μελωδική σύνδεση με τα κυριότερα ακόρντα (τις φράσεις αυτές στα ελληνικά τις συναντάμε με το όνομα ‘’Μπασαδούρες’’). Αν υπάρχει κάποιο link που να δίνει τέτοιες μπασαδούρες.
2. Να εξηγηθεί λίγο πιο αναλυτικά ‘’η μπότα’’
3. Στα μπλέ γράμματα της παράθεσης , σύμφωνα με αυτά που αναφέρω στο 1. , μήπως συμβαίνει το αντίθετο δηλαδή { να "σβήσουμε" την υπόλοιπη συγχορδία ενώ παίζουμε την μπάσα νότα };
4. Παράθεση από προηγούμενο σχόλιο: ‘’Στη λαϊκή κιθάρα σπανίζουν τα ακόρντα barre ενώ είναι σε μεγάλη χρήση ο αντίχειρας ‘’. Άρα ο τίτλος Ακόρντα F shape δεν αναφέρεται σε ακόρντα barre.
5. Οι σύγχρονες ακουστικές κιθάρες που χρησιμοποιούνται για να παίξουν τα ρεμπέτικα όπως με το παλιό στυλ είναι ‘’ακατάλληλες’’ αφού είναι σχεδιασμένες για εντελώς διαφορετικές ηχητικές ανάγκες ;
6. Από την εμπειρία σας στο ρεμπετάδικο πως πετυχαίνετε , όπως ισχυρά μπάσα και μικρό sustain ; Εννοώ με τη είδος (έστω επώνυμη μάρκα) επιτυγχάνονται αυτά;
7. Αν στο συγκρότημα σας (για μουσική εκτός ρεμπέτικου) υπάρχει συμμετοχή και ντραμς η κιθάρα παύει να κυριαρχεί συνοδευτικά και ασχολείται περισσότερο με σολαρίσματα;
8. Λίγα λόγια για την Λαϊκή κιθάρα ( εννοούμε το ίδιο πράμα με την ρεμπετοκιθάρα;)
-
Αν και ερασιτεχνης κιθαριστας, με ενδιαφερει αυτο το ειδος και θελω να ασχοληθω με ρεμπετικη/λαϊκη κιθαρα. Απο τα λιγα που ξερω:
Ναι υπαρχει ειδικος τυπος κιθαρας που ταιριαζει περισσοτερο γι'αυτο το ρεπερτοριο. Ειναι το κιθαρονι/ρεμπετοκιθαρο/λαϊκη κιθαρα, το οποιο μοιαζει περισσοτερο με κλασικη εξωτερικα, αλλα εχει συρματινες χορδες. Το κατασκευαζουν οργανοποιοι παραδοσιακων-λαϊκων μουσικων οργανων (ενα πχ http://www.trixordo.com/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=63&category_id=3&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=26 (http://www.trixordo.com/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=63&category_id=3&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=26) )
Ο ρολος της κιθαρας στα λαϊκα/ρεμπετικα ειναι κυριως να κραταει τη μπασογραμμη (καθως δεν συνηθιζονταν στις πρωτες εκτελεσεις να υπαρχει κοντραμπασο - τοτε δεν υπηρχαν και ηλεκτρικα) και να παιζει και το ρυθμο (αν και η υπαρξη μπαγλαμα βαζει την κιθαρα σε περισσοτερο συνεπικουρικο ρολο). Οποτε ειναι ακριβως αυτο που λεει ο Στεφανος, αναμεσα στα ακορντα γινονται γεμισματα (μπασαδουρες), που ειναι και η ουσαστικη συμβολη της κιθαρας στο λαϊκο σχημα δεδομενου οτι δεν υπαρχει πιο μπασο εγχορδο.
Υπαρχουν βεβαια και τεχνοτροπιες (πχ τσιμπητη κιθαρα) που ανταποκρινονται σε ρεμπετικο ρεπερτοριο καθαρα κιθαριστικο, οπως τραγουδια των Κωστη, Κατσαρου κλπ. Ας πουμε τα γνωστα τραγουδια "ησουνα ξυπολητη" ή "η υπογα" ειναι παιγμενα με κιθαρα σε πρωτη εκτελεση, οπου ο παικτης σολαρει με δεικτη-μεσο-παραμεσο ενω ταυτοχρονα με τον αντιχειρα δινει το χαρακτηριστικο γεμισμα.
Για την ευρεια χρηση του αντιχειρα στην ταστιερα στο συγκεκριμενο ειδος δεν γνωριζα, και οφειλω να ομολογησω οτι με ξενιζει λιγο καθως το πρωαρχικο ειναι να παιζουν σωστα οι μπασες και με ευκολια στο γεμισμα, παρα η εμφαση στις πριμες (οπου ετσι κι αλλιως σε αυτες τις συχνοτητες τα μπουζουκια ή ο τραγουδιστης εκεινη την ωρα θα κανουν τα δικα τους). Εχοντας τον αντιχειρα βαλμενο ετσι μου φαινεται πιο δυσκολο να παιχτει το ριφ της μπασογραμμης, που μπορει να απαιτει και μια γρηγορη αλλαγη θεσης. Οσο για τη σιγαση, με ελαφρο σηκωμα του μπαρε δινεται ενα ρυθμικο και κοφτο αποτελεσμα, ενω ο αντιχειρας θα μπορουσε απλως ισα να ακουμπα και οχι να φερεται σε θεση που να πιανει κανονικα τον "εναλλακτικο μπαρε" για τους λογους ευκολιας που προτεινα παραπανω.
Θα ηταν μεγαλη βοηθεια ενα λινκ ή σκαριφιμα με πρακτικες οδηγιες πανω στη μπασογραμμη, απλα για "μια ματια" καθως το θεμα ειναι πολυπλοκο και χρειαζεται καλη γνωση των δρομων και της εναλλαγης απο τον εναν στον αλλο.
Καλο υλικο για τη λαικη/ρεμπετικη κιθαρα αποτελουν αυτα τα 2 βιβλια, τα οποια οι ιδιοι οι συγγραφεις εχουν βγαλει στο διαδικτυο:
http://www.rembetiko.gr/generalmedia/pdf/laiki_kithara_dmystakidis.pdf (http://www.rembetiko.gr/generalmedia/pdf/laiki_kithara_dmystakidis.pdf)
http://rebetiko.sealabs.net/text_rebetika/laiki_ki8ara_thesis.pdf (http://rebetiko.sealabs.net/text_rebetika/laiki_ki8ara_thesis.pdf)
Οποιες αλλες συμβουλες-διορθωσεις ευπροσδεκτες :)
-
Όσον αφορά τον αντίχειρα στην ταστιέρα, υπάρχουν περιπτώσεις που βολεύει. Πχ αν είμαστε σε Fm και θέλουμε να παίξουμε ψηλότερα τετάρτης και τρίτης, κρατώντας παράλληλα την πιο μπάσα F για ρυθμικούς λόγους, δε γίνεται να κρατηθεί το μπαρέ.
Yngwie Malmsteen Solo (http://www.youtube.com/watch?v=4t7VkS8yd20#ws)
φαίνεται σε αυτό το βίντεο στην πολύ αρχή, που αναγκαστικά χρησιμοποιεί αντίχειρα γιατί παίζει τρίτες και αυτό είναι μάλλον αδύνατο έχοντας το δείκτη σε μπαρέ.
Just my two cents, σόρυ αν επανέλαβα κάποιον.
-
Στα ρεμπέτικα και ιδιαίτερα στα βαριά κομμάτια δεν ενδεικνύεται το μπαρέ. Ο ήχος πρέπει να είναι στακάτος (stacato) δηλ. δεν πρέπει τα ακόρντα να αντηχούν αλλά να ακούγονται κοφτά. Ο αντίχειρας έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι του μπαρέ αν θέλουμε να βγάλουμε τέτοιο ήχο, γιατί μπορούμε να "σβήσουμε" την μπάσα νότα ενώ παίζουμε την υπόλοιπη συγχορδία. Στην λαϊκή κιθάρα η τεχνική αυτή λέγεται "μπότα".
Επειδή βλέπω ότι οι συμμετέχοντες στο thread είναι επαγγελματίες και με διάθεση να απαντούν σε μουσικές απορίες θα παρακαλούσα να συζητήσουμε και τα παρακάτω με λίγα λόγια κι αν χρειαστεί να γίνει πιο αναλυτική περιγραφή: Ήμουν κάποιο καλοκαίρι στην Αμοργό σε υπαίθριο μαγαζί και ήταν ένα ζευγάρι μπουζούκι –κιθάρα που έπαιζαν ρεμπέτικα χωρίς μικροφωνική και λέω ειλικρινά δεν έχω ξανακούσει τέτοιον ήχο (ρώτησα τον κιθαρίστα και μου είπε ότι είναι παλιά λαϊκή κιθάρα).
Είμαι ερασιτέχνης, αυτοδίδακτος μουσικός και είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μουσική οικογένεια. Ο πατέρας μου παίζει 3χορδο μπουζούκι και είναι από τους ελάχιστους αυθεντικούς στον ρεμπέτικο ήχο, στον τόπο μου. Κατά συνέπεια, ακούω ρεμπέτικα από μηδέν (κυριολεκτικά) χρονών και θέλοντας και μη, απόκτησα τέτοια ακούσματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γνωρίζω στοίχους και τίτλους από πολλά κομμάτια, άλλα όλες αυτές οι μελωδίες έχουν ανεξίτηλα αποτυπωθεί στο μυαλό μου. Όταν συνοδεύω τον πατέρα μου στα ρεμπέτικα, με το που ακούω τις 2-3 πρώτες νότες όταν ξεκινάει κάποιο κομμάτι, αυτόματα ξέρω τι θα παίξω. Δεν χρειάζεται να μου πει ούτε ποιο κομμάτι είναι, ούτε σε ποια τονικότητα είναι ή σε τι ρυθμό είναι. Απλά τα ξέρω με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο. Ρεμπέτικα δεν χρειάστηκε να μελετήσω, απλά κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι μπορώ να τα παίξω, γι’ αυτό τυχόν ανακρίβειες στις γνώσεις μου είναι αναμενόμενες…
Σχετικά με την λαϊκή κιθάρα, ότι σχετικό ήξερα τα κάλυψε ήδη ο Adoni. Απλά να συνοψίσω, ότι ο ρόλος της στο ρεμπέτικο ως συνοδευτικό όργανο είναι τριπλός: αρμονική υποστήριξη με συγχορδίες, αρμονική υποστήριξη με μπάσο και ρυθμική υποστήριξη. Κάτι λογικό, αφού εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε η οικονομική άνεση για κοντραμπάσο ή άλλα συνοδευτικά όργανα (με εξαίρεση τον μπαγλαμά)…
1. Εγώ ξέρω και εφαρμόζω πρακτικά – ότι στις τρείς μπάσες χορδές (Ε-Α-D )τονίζονται με έμφαση τα ισχυρά μέρη του μέτρου και επίσης με τις μπάσες φτιάχνουμε σύντομες φράσεις (όπως τα licks/ Riffs στα Blues) που αναλαμβάνουν την μελωδική σύνδεση με τα κυριότερα ακόρντα (τις φράσεις αυτές στα ελληνικά τις συναντάμε με το όνομα ‘’Μπασαδούρες’’). Αν υπάρχει κάποιο link που να δίνει τέτοιες μπασαδούρες.
Πάρα πολύ σωστά τα γράφεις. Δυστυχώς δεν ξέρω κάποιο link, διότι δεν το χρειάστηκα ποτέ για να το ψάξω. Αυτό που μπορώ να σου πω για τις «μπασαδούρες» είναι ότι συνήθως αποτελούνται από ένα μέρος του δρόμου με αρχή και τέλος τις εκάστοτε θεμέλιους που συνδέει ή πρόκειται για χρωματικές κινήσεις με αρχή και τέλος τις εκάστοτε θεμέλιους που συνδέει ή είναι ακριβώς ίδιες με τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις του ρεμπέτικου κομματιού που εκτελείται. Δυστυχώς δεν είμαι σπίτι μου τώρα στις γιορτές, και δεν μπορώ να δώσω παραδείγματα ούτε ηχογραφημένα ούτε με το sibelius.
2. Να εξηγηθεί λίγο πιο αναλυτικά ‘’η μπότα’’
Η «μπότα», είναι τεχνική στην λαϊκή κιθάρα, η οποία αντικαθιστά το μπαρέ, με το πιάσιμο των μπάσων Ε Α χορδών με τον αντίχειρα για τους λόγους που είπα σε προηγούμενη απάντηση μου στο παρόν thread. Εάν το ρεμπέτικο είναι κανταδόρικο (πχ χαράματα η ώρα τρείς) τότε η «μπότα» δεν είναι αναγκαία και τα ακόρντα μπορούν να έχουν διάρκεια, αλλά εάν το κομμάτι είναι βαρύ (πχ σαν βγαίνει ο χότζας στο τζαμί) τότε ευνοείται περισσότερο η «μπότα» από το μπαρέ για να επιτύχουμε τον επιθυμητό στακάτο ήχο.
Έψαξα στο youtube βίντεο για να βρω παράδειγμα για την «μπότα». Πραγματικά υπάρχει εκπληκτικό ρεμπέτικο υλικό αλλά δυστυχώς οι λήψεις και οι ποιότητα των βίντεο δεν επιτρέπουν να δούμε σχεδόν τίποτα. Βρήκα παρ’ όλα αυτά κάποια βίντεο με ερασιτέχνες και σου τα παραθέτω:
ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣ - ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΚΩΣΤΑΚΗΣ (http://www.youtube.com/watch?v=Z_5W1VUJw-4#)
παρατήρησε το αριστερό χέρι του κιθαρίστα στο 0:38 όπου με το μικρό δακτυλάκι κόβει τα μπάσα για να μην αντηχούν και να ακούγονται κοφτά. Δεν πρόκειται για «μπότα», απλά το παραθέτω για να δούμε πως επιτυγχάνουμε το κοφτό παίξιμο και σε ανοιχτά ακόρντα.
ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΩΣΤΑΚΗΣ-ΚΟΡΑΚΑΚΗΣ-ΚΑΠΕΛΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ (http://www.youtube.com/watch?v=VVWPQo7dTWM#)
Σε αυτό το βίντεο ο κιθαρίστας παίζει με «μπότα» πολύ συχνά. Η πρώτη «μπότα» που φαίνεται καθαρά είναι στο 0:19 (παίζει φα ματζόρε).
3. Στα μπλέ γράμματα της παράθεσης , σύμφωνα με αυτά που αναφέρω στο 1. , μήπως συμβαίνει το αντίθετο δηλαδή { να "σβήσουμε" την υπόλοιπη συγχορδία ενώ παίζουμε την μπάσα νότα };
Κατά την γνώμη μου και την εμπειρία μου, πρέπει στα βαριά κομμάτια να παιχτούν κοφτά και τα μπάσα και η υπόλοιπη συγχορδία
4. Παράθεση από προηγούμενο σχόλιο: ‘’Στη λαϊκή κιθάρα σπανίζουν τα ακόρντα barre ενώ είναι σε μεγάλη χρήση ο αντίχειρας ‘’. Άρα ο τίτλος Ακόρντα F shape δεν αναφέρεται σε ακόρντα barre.
Ο δείκτης πιάνει τα πρώτα τάστα στις πρίμες χορδές σι και μι. Κάνει μισό μπαρέ.
(Η συνέχεια λόγω χώρου στην επόμενη απάντηση)
-
(συνέχεια απάντησης)
5. Οι σύγχρονες ακουστικές κιθάρες που χρησιμοποιούνται για να παίξουν τα ρεμπέτικα όπως με το παλιό στυλ είναι ‘’ακατάλληλες’’ αφού είναι σχεδιασμένες για εντελώς διαφορετικές ηχητικές ανάγκες ;
Όχι απαραίτητα. Κάποιες κάνουν, κάποιες όχι. Δυστυχώς εγώ δεν έχω καταφέρει να αποκτήσω κάποια λαϊκή κιθάρα, αλλά η ακουστική που ήδη έχω κάνει μια χαρά. Το τεράστιο ηχείο της βγάζει και πολύ καλά μπάσα αλλά και ένταση γενικότερα. Η κιθάρα μου για να παίζω ρεμπέτικα είναι αυτή: http://www.normanguitars.com/b20.html (http://www.normanguitars.com/b20.html)
6. Από την εμπειρία σας στο ρεμπετάδικο πως πετυχαίνετε , όπως ισχυρά μπάσα και μικρό sustain ; Εννοώ με τη είδος (έστω επώνυμη μάρκα) επιτυγχάνονται αυτά;
Δεν καλοκατάλαβα την ερώτησή σου. Αλλά θα σου πω αυτό μήπως και σε καλύψει: Σε διάφορα μαγαζιά που περιστασιακά έκανα μεροκάματο με τα ρεμπέτικα και χρησιμοποιήσαμε μικροφωνική, με συνδέανε ανάμεσα στην κιθάρα και την μικροφωνική, πεταλάκι equalizer και μου τα ρυθμίζανε άλλοι, μιας και εγώ είμαι τελείως σκράπας με hardware...
7. Αν στο συγκρότημα σας (για μουσική εκτός ρεμπέτικου) υπάρχει συμμετοχή και ντραμς η κιθάρα παύει να κυριαρχεί συνοδευτικά και ασχολείται περισσότερο με σολαρίσματα;
Ο ρόλος της κιθάρας σε ένα μουσικό σχήμα περιορίζεται ανάλογα τι άλλα όργανα υπάρχουν που υποστηρίζουν αρμονικά και όχι ρυθμικά.
(…) σε κάποια μπάντα μιλάμε για situations, δηλαδή με το τι όργανα αποτελούν ένα μουσικό σχήμα. Η κύρια ερώτηση για τον κιθαρίστα είναι: "Υπάρχει κάποιος άλλος στον ρόλο του μπάσου, ή εγώ έχω την ευθύνη?"
Και μια και ανέφερα τα situations, ας παραμείνουμε λίγο σ' αυτά. Όσο περισσότερα μέλη έχει μία μπάντα, τόσο περιορίζεται και η ελευθερία του κάθε μουσικού. Ας υποθέσουμε πως ξεκινάει μόνο του ένα όργανο. Έτσι μόνο του, έχει την ελευθερία να παίξει ότι θέλει, όπως θέλει. Αλλά αν μπει και ένα δεύτερο όργανο, αμέσως η ελευθερία περιορίζεται σε αυτά που παίζει το 1ο όργανο. Και εάν μπει και ένα 3ο η ένα 4ο όργανο η ελευθερία περιορίζεται δραματικά κοκ. Η μουσική αυτή, από την φύση της έχει ελευθερία και αυτή η ελευθερία μεταφράζεται σε δημιουργικότητα. Γι αυτό το λόγο είναι δυνατόν 3-4 μουσικοί να συναντηθούν για πρώτη φορά και να παίξουν σαν να έπαιζαν μαζί χρόνια. Αυτή η ελευθερία τους το επιτρέπει. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο να κατορθωθεί σε άλλα είδη μουσικής, που στηρίζονται περισσότερο στον ήχο και στην ενορχήστρωση, παρά στις ίδιες της νότες... ::)
8. Λίγα λόγια για την Λαϊκή κιθάρα ( εννοούμε το ίδιο πράμα με την ρεμπετοκιθάρα;)
Σχετικά με την λαϊκή κιθάρα, ότι σχετικό ήξερα τα κάλυψε ήδη ο Adoni και ναι η λαϊκή κιθάρα είναι το ίδιο πράμα με την ρεμπετοκιθάρα
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω δυο λέξεις που μου έχει πει ο πατέρας μου για τα ρεμπέτικα προσπαθώντας να τα χαρακτηρίσει:
"Ύφος και ήθος"
-
Αγαπητέ φίλε Harpwood
Απάντησες σαν επαγγελματίας μουσικός με εκλαϊκευμένη πληροφόρηση στα μέλη και επισκέπτες όπως δεν απαντούν πολλοί επαγγελματίες μουσικοί.
Πιστεύω ότι η εκλαϊκευμένη πληροφόρηση ,από ερασιτέχνες κυρίως γίνεται με περισσότερη ευαισθησία και κυρίως μεράκι αλλά και με το πάθος τους και τον ζήλο τους για τη μουσική και το όργανο που παίζουν, οδηγεί άμεσα στη ανάταση της γνώσης.
Θα ήθελα και , έχεις υποχρέωση πλέον –μας το οφείλεις- να μας κάνεις γνωστό και το όνομα του αυθεντικού ρεμπέτη πατέρα σου αφού θα είναι από τους τελευταίους αυθεντικούς , για τη ωραία συμβουλή που σου έδωσε για τα ρεμπέτικα "Ύφος και ήθος’’, και επειδή συνεχίζεις στα βήματα του.
Ευχαριστώ για τη μεστή πληροφόρηση και χαίρομαι που γνωριστήκαμε
Στέφανος
-
Θα ήθελα και , έχεις υποχρέωση πλέον –μας το οφείλεις- να μας κάνεις γνωστό και το όνομα του αυθεντικού ρεμπέτη πατέρα σου αφού θα είναι από τους τελευταίους αυθεντικούς , για τη ωραία συμβουλή που σου έδωσε για τα ρεμπέτικα "Ύφος και ήθος’’, και επειδή συνεχίζεις στα βήματα του.
Ευχαριστώ για τη μεστή πληροφόρηση και χαίρομαι που γνωριστήκαμε
Στέφανος
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Δεν γίνεται να χαλάσω χατίρι σε ένα τόσο ενεργό μέλος σαν εσένα Στέφανε.
Παίρνω το θάρρος του ενικού μιας και όλοι εδώ μια παρέα με το ίδιο πάθος είμαστε...
Το όνομα το πατέρα μου είναι Νίκος Κρητικός. Στο επάγγελμα είναι αγιογράφος και παλαιότερα συμπλήρωνε το εισόδημα του με μεροκάματα στο πάλκο παίζοντας ρεμπέτικα. Τα μαγαζιά που είχε τις πιο μακροχρόνιες συνεργασίες είναι το "Κατώι" στο Ηράκλειο Κρήτης και "Borra Sita" στην Ιεράπετρα. Και τα δυο μαγαζιά έχουν κλείσει.
-
Μπράβο
Να είστε καλά και χαιρετισμούς
-
έγινε αντικατάσταση φωτογραφιών photobucket και είναι αναγνώσιμο!