Θέματα

1

Σχόλια - Επιθυμίες - Κριτικές / προταση για εκπομπες και προγραμμα....

« στις: 31/12/10, 18:02 »

θα κανω μια προταση ρε παιδια....
τα προβληματα με την αεπι ειναι γνωστα....
παντα θα ζητανε λεφτα....
και λεω εγω.....
ΓΙΑΤΙ δεν κανουμε εκπομπες οπου θα παιζουμε εμεις μουσικη???
με τα δικα μας οργανα,με τα δικα μας συγκροτηματα και ακομα καλυτερα δικα μας τραγουδια....
λεω εγω τωρα ε?
και φυσικα για να μην ειναι κουραστικο να κανουμε λιγες εκπομπες ο καθενας...
αλλα θα υπαρχει το προγραμμα... πχ τεταρτη λαιβ 18:00-20:00 το ταδε συγκροτημα.....
για οσους εχουν την δυνατοτητα και γουσταρουν...
μια ιδεα ειναι αυτη που τα ΣΠΑΕΙ!!!!!
δεν εχει ξαναγινει αυτο, ενα ραδιο που να παιζει λαιβ, και ο καθενας θα κανει οτι γουσταρει,
στην εκπομπη του στην μερα του στην ωρα του 
ε?ε?ε?ε?ε?πως σας φαινετε?

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ε????

« στις: 23/08/08, 15:42 »

Τόσα χρόνια σε περίμενα….. έμαθα να ζω έτσι, ξέροντας πως μια μέρα θα είμαστε μαζί….
Εννοείτε ότι δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό που με έκανε να το πιστεύω, έτσι κι αλλιώς δεν ορίζουμε εμείς  την μοίρα μας, εμείς απλά…. την ζούμε? Έτσι κι αλλιώς εγώ ποτέ δεν έκανα κάτι άλλο από το να ακούω τα άστρα….
 Τώρα …. Τώρα? Τώρα πρέπει να μάθω να ζω χωρίς εσένα, χωρίς να σε περιμένω…
Έτσι κι αλλιώς….δεν θα έρθεις ούτε συ……..
 Ε αφού δεν θα έρθεις ούτε εσύ δεν περιμένω και κανέναν!
Και μένεις λοιπόν σε ένα σταυροδρόμι μια μέρα!!
Ο ένας δρόμος οδηγεί σε αυτό που είσαι…να παραμείνεις έτσι για πάντα…..
Ο άλλος δρόμος σε οδηγεί….γρήγορα ,γρήγορα στον θάνατο!!
Ο άλλος δρόμος σε οδηγεί στην υπαρκτή ανυπαρξία!!
Και ο άλλος δρόμος σε οδηγεί σε αυτό που θέλεις να ζήσεις…να γίνεις.. να είσαι…που είσαι, είσαι ανάθεμα σε , σε ένα σταυροδρόμι….και ξέρεις πως δεν γίνετε να μείνεις εκεί γιατί ο θάνατος θα είναι χειρότερος  όταν σε χτυπάνε 4 δρόμοι!!
 Ξέρεις…. Όποιο δρόμο και να πάρεις θα έχεις μαζί σου το πιο αστεία αληθινό πράγμα… κανέναν!! Και δεν ξέρεις…. Έτσι κι αλλιώς δεν ορίζεις εσύ, εσύ απλά ζεις αλλά τώρα πρέπει να διαλέξεις…..
  Αν διαλέξεις τον πρώτο δρόμο ίσως να μείνεις κενός για πάντα!!!!!
Ο άλλος δρόμος δεν αφήνει περιθώρια να γεμίσουν τα κενά….
Ο άλλος δρόμος σου δίνει την ευκαιρία να γεμίσεις το άδειο με κάτι πιο κενό!!
Και ο άλλος δρόμος είναι ο πιο δύσκολος που σου χαρίζει τα πάντα αλλά σου στερεί τα πάντα μέχρι να στα δώσει όλα και να στα πάρει έτσι ξαφνικά!!!!!
ΝΑ ΣΤΑ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ???
 Και μέσα στην μαυρίλα σου φαντάζεις τόσο αισιόδοξος άνθρωπος που ούτε εγώ δεν μπορώ να σε πιστέψω καλέ μου εαυτέ!!!!!
Και ξέρεις ρε γ**ώτο ότι μπορείς να φτάσεις τα άστρα!!!!!!!!!
Και ξέρεις ρε γ**ώτο ότι δεν μπορείς αν το χέρι που διάλεξες εσύ (μοίρα σου) δεν σε σπρώξει είναι δύσκολο να ξεκινήσεις τον δρόμο που θα διαλέξεις….. (δεν έχεις διαλέξει ακόμα….είσαι εκεί και κοιτάς τους 4 δρόμους) !!!!!!
 Περπατάς στην γη αν και ξέρεις να πετάς…. Γιατί λοιπόν είσαι εδώ?
Έπεσε βαριά η βροχή στα φτερά σου???
 Και κρύβεις μια οργή…θες τόσο να σπάσεις… να εκραγεί ο πυρήνας, να βγεις από μέσα σου και να είσαι εσύ!!!!!!
Κάντο λοιπόν!!!!!!
ΣΠΑΣΕ!!!!!!!
ΚΑΙ ΠΕΤΑ!!!!!!!!
ΚΑΙ ΔΕΝ γ**ιΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ?
ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣΕΣ!!!!!!!!
ΠΕΤΑ ΡΕ|!!!!!!!!
ΠΕΤΑ ΡΕ!!!!!!!!!
ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΡΟΜΟ……….ότι σου έχει απομείνει….και πέτα……… μικρέ του απείρου ανόητε άνθρωπε…..






                                                                        ΠΥΡΗΝΑΣ  4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΣΤΙΓΜΕΣ ΗΡΕΜΙΑΣ

« στις: 17/07/08, 18:15 »

Είναι η ώρα να περιγράψω τις στιγμές ηρεμίας.
Κάνω λοιπόν μία πρόποση στο αδειο ποτηρι και...
στο άδειο μπουκαλι.
στην ωραία και στο τέρας των παραμυθιών.
Στους λεπρούς που εξιστόρησε ο Ερνέστο σε ένα ταξιδι του.
Στις ουλές των πεινασμένων λύκων
που ψάχνουν λιγοστή τροφή στο παγωμένο δάσος.
Στα απέραντα όνειρα
που ψάχνουν ένα μακρινό φεγγάρι να αράξουν!

Μια συνάντηση γεμάτη συναισθηματικούς χρωματισμούς,
ψυχικούς αναβρασμούς,
παιδικούς αλαλαγμούς,
μεθυσμένα αστέρια που τρεκλίζουν στο τασάκι.
Φευγαλέες ματιές που χάνονται στις αράχνες
κάτω από τον καναπέ.
Ονειρικά χάδια στους ακρόχειρες των δαχτύλων σου.
Μακρινές διαδρομές με τη δύναμη του μυαλού σου.
Γλυκιές μελωδίες του παρελθόντος.
Τσιγάρα σβησμένα να κολυμπάνε
μαζί με τα μεθυσμένα άστρα στο τασάκι.
Το τσαλακωμένο μαύρο σακάκι για χαλί στο πάτωμα.
Οι ιδρωμένες μάλλινες κάλτσες για μαξιλάρι!
Αληθινές λέξεις να αναβλύζουν
σαν ηφαιστειακή λάβα μέσα στο μικρό σαλόνι.
μια άσβεστη επιθυμία να σε αγκαλιάσω σφιχτά.

μια συνάντηση λοιπόν
που προκύπτει απ΄την συνήπαρξη δύο κοσμων,
μα μια κοινή συνισταμένη,
όνειρα, τις ελπίδες, την δημιουργία!

                                                ΤΑΣΟΣ ΡΗΤΟΣ

και αν θέλετε να δείτε τον ποιητή να το απαγγέλει
ο ίδιος με τον ΠΥΡΗΝΑ απο τους ΠΥΡΗΝΕΣ στην
κιθαρα
             

http://www.youtube.com/watch?v=t3xwvP5UsbI