Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα μέρη που γεννάνε υποσχέσεις

« στις: 23/03/07, 14:47 »

Τα μέρη που γεννάνε υποσχέσεις
τα λούζει ένας ήλιος βασιλιάς
τα κατοικούν ψυχές με αντιθέσεις
Στο στόμα που’ βαλαν τη γλώσσα της φωτιάς..

Τα μέρη που γεννάνε υποσχέσεις
Ειν’ της καρδιάς απάτητες κορφές
Διαβάζουνε του άνεμου τις σκέψεις
Με χάδια  ντύνουν των αγγέλων τις μορφές

Τα μέρη που γεννάνε υποσχέσεις
Σοκάκια μες τις πόλεις της καρδιάς
Στα αδιέξοδά μου θέλω να χωρέσεις
Ήχος να γίνεις από μπάντα γειτονιάς

Τα μέρη που γεννάνε υποσχέσεις
Περπάτησα με σένα συντροφιά
Κι αν άλλαξαν των αστερίων οι σχέσεις
Σα σκόνη αφήσανε του πόθου τη θωριά

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ζητώ.. θέλεις…μπορώ…

« στις: 28/06/06, 01:40 »

Εγώ ζητώ..
Δεν ξέρω αν μπορείς
Πονάει το «χωρίς»
το από έρωτα φτιαγμένο...
Εγώ θα πω...
Δεν ξέρω αν το θες
Μα νιώθω πως το χτες
Είχε το δρόμο σου στρωμένο

Εγώ θα πω
Δεν ξέρω αν χωρώ
Στο «θέλω» που φορώ
Το από πόθο ματωμένο
Εγώ  ζητώ
Θέλω να πιω νερό
Στο νάμα σου το ιερό
Διψώ ..διψώ κι επιμένω

Αυτό που ζούμε δεν έχει μέτρο
Μ’ άγριο ποτάμι, μ’ άγριο χορό
Μας παρασέρνει, χτυπάει κέντρο
Ζητώ.. θέλεις…μπορώ…

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Θάλασσες αλλόκοτες

« στις: 07/05/06, 00:11 »

Σε θάλασσες αλλόκοτες τη ρότα σου χαράζεις
και τα πανιά σου έσκισε του ανέμου ο θυμός...
Στα μανιασμένα κύματα άτι τρελό καλπάζεις.
Η λάμψη απ’ τα μάτια σου γίνεται κεραυνός

Ξέρεις ποτέ σου δε θα δεις στεριά μήτε ανθρώπους.
Δε θα χαρούν τα μάτια σου των λουλουδιών γιορτή
Στο χάρτη που σημάδεψες τους πιο δικούς σου τόπους,
έσβησαν τα σημάδια σου, έμεινε το χαρτί

Αυτούς που σε αγάπησαν θυμάσαι κάθε βράδυ
κι είναι η βροχή που σ’ ακουμπά η μόνη συντροφιά...
Ενώ εκείνοι έδεσαν του ονείρου το καράβι
σ’ ένα λιμάνι που ποτέ δε θα χωρέσεις πια…

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Νανούρισμα

« στις: 29/03/05, 16:18 »

Αγόρι της ψυχής μου άστρο
φρουρός στου ονείρου σου το κάστρο
δίνω ευχή
Μες στης ζωής μου τη σπατάλη
να 'σαι κερί σε μανουάλι
και προσευχή

Αν έρθουν κεραυνός και δίνη
και σου κουρσέψουν τη γαλήνη
μη μου ξυπνάς
Καινούριο ουρανό θα χτίσω
κι απ τους αγγέλους θα ζητήσω
να μη πονάς

Φέρνω απ το βυθό κοχύλια
και του πελάου κύματα χίλια
να ταξιδεύεις
Βράχος στις θάλασσες εκείνες
μη σε μαγέψουν οι σειρήνες
και μου μισεύεις

Ήλιε μου σου χαϊδεύω τα μαλλιά
Άστρο μου τα μπερδεύω με φιλιά
Με μύρο και λάδι
αλείφω το βράδυ

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ναύτης αγάπησε δελφίνι

« στις: 05/02/05, 20:20 »

Έστρωσα ψυχή για να περάσεις
δρόμο να νικά τις αποστάσεις
ζήτησες χαλί κι όχι χαλίκια,
είπες πως χρωστάω δύο νοίκια

Έκλεψα το χρόνο μη γερνάς
έφτιαξα κρασί για να κερνάς
νέκταρ από αίμα κι από ρόδι
μόνο που μεθάς με οίνο αφρώδη.

Πουλάς τη θέα απ’ το κελί σου
τριάντα αργύρια το φιλί σου
Ιούδας πάντα και Ιησούς
τους ρόλους έπαιζες μισούς

Είναι εισιτήριο να φύγω
το βλέμμα σου που λέει «λίγο»...

Της τύχης τραγική ειρωνεία
στην άμμο γράφαμε ιστορία
που κάθε κύμα θα τη σβήνει:
«Ναύτης αγάπησε δελφίνι».

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εσυ κι ο κόσμος (σκεφτεστε άλλο τίτλο?)

« στις: 31/01/05, 13:19 »

Θέλω και πρέπει, αιώνια πάλη
δυο εαυτοί σ’ ένα κεφάλι
η λογική κρανίου τόπος
να λυτρωθώ ο μόνος τρόπος
να τρελαθώ
να δραπετεύσω
ν’ αγαπηθώ
να ταξιδέψω

Λόγια και πράξεις, δρόμοι χαμένοι
φίλοι παλιοί λησμονημένοι
όσα δεν είπα σπίρτο κρυμμένο
τρέμει η ψυχή μου, μα περιμένω
μήπως μ’ ανάψει
και με ξεντύσει
κι ό,τι δεν κάψει
μου το ανθίσει

Εσύ κι ο κόσμος, ρόδο μ’ αγκάθι
κρατώ εσένα, πετώ τα λάθη
καράβι γίνε και το νησί μου
το "ναι", "Μπορώ" και η Άρνησή μου
κύμα φουσκώνει
η απουσία
ό,τι ματώνει
γράφει ιστορία.

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Νυχτερινοι δρομοι

« στις: 25/01/05, 16:44 »

Φεγγάρι που κρεμάστηκε
στο σύρμα στο μπαλκόνι
σε ρούχα ξεβαμμένα πλάι
σα σώμα που κουράστηκε
ν’ απλώνει στο σεντόνι
τη μοναξιά του δίχως ν’ αγαπάει

Βραδιά που παραδόθηκε
σε φώτα, σε θορύβους
και σε μεθύσι απελπισμένο
σαν όρκος που προδόθηκε
χωρίς ντροπή να κρύβουν
τα μάτια που άλλον περιμένουν

Στους δρόμους τους νυχτερινούς
μετρώ την αντοχή μου
κι όταν τα ρέστα μου ζητάει ο νους
πουλάω την ψυχή μου


Θα ήθελα τη γνώμη σας

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

« στις: 16/01/05, 14:31 »

Συννεφα και τελος εποχης
ρουχα και κομμάτια ενοχης
στη σκισμένη μου βαλίτσα
Με σπασμενη πατεριτσα
τρεχω σε αγώνα αντοχης

Δακρυα- διάφανα καρφιά
άγρια στα μάτια σου ομορφιά
με οινόπνευμα κυλάνε
της κολώνιας. Και πονάνε
των χειλιών μου μια πληγή παλιά

Τελευταίο άγγιγμα, λοιπόν
Τρόμος να αγκαλιάζεις το "απόν"
και της θύμισης οι όρκοι
του καιρού το λάθος ξόρκι
λόγια τυπωμένα με καρμπόν

Όταν θα μυρίζεις γιασεμί
θα θυμάσαι εμένανε,γιατί
μυρωμένος θα ΄μαι αέρας
και στα βήματα της μέρας
κάθε σου ανάσας η οσμή

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / neo stixaki

« στις: 14/01/05, 13:31 »

Kalws sas briskw!!! Wraio site!!! Gnwmes kai parathrhseis eyprosdektes!

Καπνος τσιγαρου, γυμνες σκιες
Σε αγκαλιαζω
Κοβω χαρτια δυο φορες
και σε μοιραζω

Πικρο το στομα, παγος τα ματια
φτηνο ουισκυ
μεθω, ραγιζω χιλια κομματια
κι ενα σε βρισκει

Φωτογραφιες παλιων καιρων
σκιζω το χρονο
κι αν ημουν λιγη, τωρα μπορω
να σε τελειωνω