Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μόνο που έπαψα να χαλιέμαι με τέτοιου είδους διαπιστώσεις. Μετά από κοντά 40 χρόνια συμβιβάστηκα πλέον με την ιδέα ότι κιθαρίστας ούτε έγινα ούτε πρόκειται να γίνω...
Μάλλον η μάρκα αρχίζει από F και τελειώνει σε R....και φυσικά εννοείτε με μονοπήνιους..
@panixgr ευχαριστώ!Η κιθάρα είναι στρατοειδές (μακάρι να ήταν Fender) που μόνο στο σχήμα είναι στρατ μου φαίνεται! Την εποχή που το έγραψα είχε SSL1 SSL2 και έναν παλιό Lace Sensor Gold (18.500 δρχ, κάπου αρχές 90's, έχω ακόμα το κουτί ). Το θέμα είναι ότι η κιθάρα δεν έχει αυτόν τον καραστράτ ήχο, το χαρακτηριστικό κουάκ της στρατ. Κι ο λόγος κατά τη γνώμη μου είναι επειδή το σώμα είναι ή βαρύ ash ή maple (τα 4,3 κ. είναι μάλλον πολλά και αποκλείουν το alder). Κλίνω περισσότερο προς το δεύτερο, μιας και είναι υπορβολικά πρίμος ο ήχος. Τη δοκίμασα και με άλλο μανίκι (rosewood) αλλά και πάλι δεν υπήρχε θεαματική αλλαγή. Αν δεν κάνω λάθος στο κομμάτι το άλλο μανίκι φοράει. Σήμερα την έχω με το αρχικό, μονοκόμματο maple. Κι εξακολουθεί να μη μου αρέσει...
πλάκα πλάκα διαβάζοντας τις ιστορίες σας μου ήρθε η ιδεα.. ρε δεν κανουμε ενα κλαμπ συνταξιούχων?
Για τον εαυτό σου μίλα.... Εγώ είμαι μόνο πενήντα.. ...με όλα μου τα μαλλιά (εντάξει λίιιγο γκρίζα είναι αλλά υπάρχουν βαφές γι'αυτό ), σχεδόν χωρίς μπάκα και ακμαίος εκεί που πρέπει...
thrasher/rocker είναι σαν να λές ποδοσφαιριστής... δηλ max 35... απο κει και μετά δίνουμε την σκυτάλη στις νέες γεννεές, γινόμαστε προπονητές, δάσκαλοι, συνταξιούχοι thrashers που πάμε τα εγγονάκια που λέει ο λόγος μπάσκετ και ταε κβο ντο, κτλ . Και εγώ χτυπαω τα 10 χλμ σε καλούτσικο χρόνο, ζυγίζομαι κάθε μέρα, τα βραδυνά μπυρόνια κομμένα, το πρωί τρεφόμαστε με χυλούς, κτλ... αλλά η ουσία παραμένει.... είμαστε βοηθητικός παράγοντας στην νέα γενιά που αναδύεται, δεν οδηγούμε εμείς την ζωή πλέον. Συνειδητά πράγματα ... Υπο αυτό το πρίσμα το πέταξα...