Για την Έλενα

[Alter Ego]

Για την Έλενα


Το όνομά σου, όπως το τραγούδι που λέγαμε παιδιά
Η μορφή σου, σαν τις πριγκίπισσες που φανταζόμασταν παλιά
Το φιλί σου, σαν ένα όνειρο που χάθηκε μακριά
Η ανάμνησή σου, όπως οι στάχτες που μείναν απ’ τη φωτιά

Στην αρχή έκλαιγες που έπαιζες μονάχη
Μάλλον ο ζήλος και η ομορφιά σου με έκαναν στην άκρη
Έκλεισες τα μάτια σου και εγώ βρέθηκα εκεί,
Όμως με άφησες και κάηκα, χωρίς να ξέρω το γιατί

Έχεις πάντα τον έλεγχο για κάθε πράγμα στη ζωή σου
Αναρωτιέμαι αν θα γινότανε να είμαι κάποια στιγμή μαζί σου
Με ένα και μόνο βλέμμα σου να γίνομαι κομμάτια
Όπως απλά διαλύοντα τις άμμου τα παλάτια

Ο λόγος μου δεν ήξερες αν είναι ψέμα ή αλήθεια
Σου θύμιζε τον άγγελο που ζει στα παραμύθια
Οι στίχοι μου είναι ειλικρινείς χωρίς καμιά απάτη
Είναι πλασμένοι με οργή αλλά και με αγάπη….

[androula]

Οι στίχοι μου είναι ειλικρινείς χωρίς καμιά απάτη
Είναι πλασμένοι με οργή αλλά και με αγάπη….

οντως!!! κ δεν ξέρω σε ποιον να πω τα συγχαρητήρια...σε εσένα ή στην Έλενα που σε έκανε να γράψεις κάτι τόσο ωραίο...?!
μάλλον σε εσένα που νιώθεις και γράφεις τόσο όμορφα.... μπράβο...!

[Alter Ego]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μάλλον στην Έλενα πρέπει να τα δώσεις γιατί πλέον μόνο για αύτη μπορώ να γράψω (έγινε η μούσσα μου )