Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - συννεφάκι

Σελίδες: [1]
1
Καλησπέρα!
Το πρόβλημα είναι το εξής:
Έχει κατέβει κανονικά η ενημέρωση του Office Service Pack 3.0, αλλά ο υπολογιστής μου δεν μπορεί να την εγκαταστήσει. Μου λέει το εξής:

Τί έκανα:
1. Έκανα αναζήτηση του συγκεκριμένου αρχείου στο pc μου (Pro11.msi), αλλά φυσικά δε βρήκα τίποτα.
2. Googling...
Βρήκα αυτό το πολύ χρήσιμο άρθρο (εδώ: http://office.microsoft.com/en-gb/help/HA011185721033.aspx)
Δηλαδή, πρέπει να βάλω το cd του Office, για να βρει το πσ μου το εν λόγω αρχείο και να μπορέσει να κάνει την εγκατάσταση.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχω το cd (δεν μου έδωσαν τίποτα τέτοιο, όταν αγόρασα το λαπτοπάκι μου)!
Είχε κανείς σας το ίδιο πρόβλημα και αν ναι, πώς το λύσατε?
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω, πέρα απο το να ψάξω το cd (και πού δηλ. να το βρω?) ?
Ο υπολογιστής μου έχει σταματήσει να κατεβάζει ενημερώσεις, εδώ και 2 μήνες (απο τότε δηλ. που δημιουργήθηκε το πρόβλημα) και κάθε τρεις και λίγο μου λέει ότι έχω ενημερώσεις για εγκατάσταση, τις οποίες όμως δεν μπορεί να εγκαταστήσει.. :(

P.S: Έχω βάλει το ίδιο ακριβώς θέμα εδώ: http://www.insomnia.gr/forum/showthread.php?t=306678
(χωρίς να βρεθεί κάποια ουσιαστική λύση)


2
Αύρα…
Θα γίνω…!
Και θα ταξιδεύω στο σώμα σου,
κάθε που βραδυάζει.
Και θα τσιμπολογώ τις σκέψεις σου
με το ράμφος το τρεμάμενο της αυτοαναίρεσης..
(.. μου..? )

Και θα ξεσκίζω τις σάρκες της
αστερόφωτης φθίσης μου,
καθώς με τη φυγή μου,
θα ολοκληρώνω τη δική σου φυγή.
Έτσι, για να δώσω μια ψευδή ολότητα
στο τίποτα..

Και αυτό το «όλον»
θα το μετατρέψω σε αλήθεια.
Θα το κάνω κεκτημένο και θα του βάλω
πολύχρωμα φτερά
απεριορίστων πτήσεων..
Για να μπορεί ελεύθερο να
στροβιλίζεται εντός μου..
Σαν όλες τις άλλες … αλήθειες.. (μου..?)

(* σκόρπιες σκέψεις σε ένα βιβλίο που διάβαζα
για την εξεταστική,κάπου πίσω στο 2003..)


3
Λοιπόν, μία συνάδελφος παντρεύεται και προσπαθούμε να βρούμε τραγούδι
για ... την τελετή έναρξης!  ;D
Θέλουμε ελληνικό τραγούδι, που να χορεύεται βεβαίως βεβαίως..
Κάθε πρόταση, ιδέα και συμβολή είναι καλοδεχούμενη!!
Ευχαριστώ!!!

4

Βρέχει από χρόνια όξινη βροχή.
Στο πέρασμά της σπασμένα νύχια
και ακέφαλοι άνθρωποι
τερατόμορφες ώρες
και σώματα που, τρεκλίζοντας, υπνοβατούν.
Στενά σοκάκια, οσμή
υγρής, απρόσωπης μούχλας αναδυόμενη
από φρεάτια σάπιων εμμονών.
Νεκρά κείτονται τα γεράνια.
Νεκρά και τα πρώτα σου λόγια,
σέρνονται λίγο πιο πάνω απ’ τις μηλιές.
Έρποντα σκουλήκια τα λόγια σου,
προκαλούν κάθε φορά
κι’ ένα νέο θάνατο.

Βρέχει από χρόνια όξινη βροχή.
Νεκρό και το σκιάχτρο των παιδικών μου χρόνων,
εκείνο που έγνεφε άδικα στο τρένο.
Αδηφάγα κοράκια ξέσκισαν τις μαύρες τρύπες
που έχασκαν άδειες στη θέση των ματιών.
Σκούρυνε το μαύρο απόψε.
Ρυάκια, μολυσμένα νερά κατακλύζουν τους δρόμους
κρατούν στα χέρια νεκρά ποντίκια
εξαρθρωμένα πόδια και βγαλμένα δόντια.
Δόντια πλάι σε πόδια.
Κανείς να μη μιλήσει
και πουθενά να μην φτάσει η φυγή.

Βρέχει από χρόνια όξινη βροχή.
Κι’ εγώ, δίχως ομπρέλα, αφήνομαι να λυτρωθώ..

5
Τί δώρο να σου κάνω?
Είναι το τραγούδι που κέρδισε το Φεστιβάλ Θεσ/νίκης το 2005
και το άκουσα τυχαία στο X-FACTOR.
Υπάρχει και βιντεάκι εδώ:
http://www.thexfactor.gr/03,186887,16591,00.aspx
Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να το έχει κάποιος αυτό
το τραγούδι, αλλά, αν το έχετε, please, θυμηθείτε με!!  :)

6
Θα ήθελα το "Πάλης ξεκίνημα" , την εκτέλεση της Φαραντούρη παρακαλώ!
Είναι για τη γιορτή του σχολείου, οπότε... γρηγορείτε!! :)
Ευχαριστώ!

7
Λοιπόν.. Μετά απο ένα χοντρό πρόβλημα με ιούς, μετά απο την εξολόθρευσή τους απο
το Νοντ32 και αφού το πσ θεραπεύτηκε πλήρως....
για κάποιο άγνωστο λόγο έχει βγει απο το δίκτυο του γραφείου (αυτοβούλως και
χωρίς καμία προειδοποίηση) και δεν "βλέπει" κανέναν υπολογιστή.
Στις συνδέσεις δικτυου δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, ούτε καν η τοπική σύνδεση.
Ο οδηγός εγκατάστασης δικτύου λέει ότι δεν μπορεί να εκτελεστεί..
Έχω ελέγξει τα καλώδια και είναι όλα συνδεδεμένα κανονικά.
Επίσης, φαντάζομαι παίζει κι'αυτό κάποιο ρόλο, πήγα στη γραμμή εντολών, και
ο υπολογιστής δεν εχει πια διεύθυνση ip. Μου βγάζει το μήνυμα
"Ρύθμιση παραμέτρων των Windows".
Αυτά..
Δεν ξέρω τί άλλο να κάνω, γιατί δεν ξέρω και πολλά απο δίκτυα..
Βοήθεια παρακαλώ!!!!!
(άντε, γιατί αν τον φτιάξω, μου υποσχέθηκαν τραπέζωμα! Χεχε!)
 

8
Λοιπόν...
Θέλω να "βγάλω" μουσικά κομμάτια και να τα κάνω mp3 απο
ένα dvd video (που ανοίγει δηλ. με Power dvd).
Γίνεται?  ???  ???  ???

9

            Νά 'χαμε τον ήλιο τόπι
             και τη θάλασσα σιρόπι,
             παγωτό γλυκό το χιόνι
             που δε λιώνει, δεν τελειώνει.
 
             Νά 'ναι η λάσπη σοκολάτα
             τα βουνά μπισκότα αφράτα
             και μες στ' ουρανού το πιάτο
             το φεγγάρι μαντολάτο!




   * * * Το ποιηματάκι αυτό, το βρήκα τυχαία σ'ένα συρτάρι του
   γραφείου του Διευθυντή και το καημένο θα πήγαινε στα σκουπίδια!
   Μου άρεσε πολύ και είπα να σας το δείξω!
   Είναι πολύύύύ παλιό (αν κρίνω απο το χρώμα του χαρτιού) και μάλλον η μαθήτρια
   που τό 'γραψε θά 'ταν μικρούλα :) (αν κρίνω απο τα γραμματάκια).
   Το όνομα της, στο κάτω μέρος της σελίδας, με γαλάζιο μαρκαδόρο: Βεατρίκη Γκάντζολα! :) :)


10

 Προσχέδιο συνάντησης μου υπαγόρευσε απόψε
η σαΐτα του χρόνου.
 Όλα τα σχεδίασα όπως πρέπει και μου αρμόζουν.
Θα φορέσω ένα φόρεμα καμωμένο από
φύλλα χρυσοκόκκινα φθινοπώρου
και στο βάδισμά μου θα ξεπηδούν θροΐσματα και μελωδίες.
 Στα πόδια, ένα ζευγάρι γόβες σκαλισμένες με φεγγαρόπετρες
για να ιριδίζουν τα βήματά μου στις
φεγγαροακτίνες της νύχτας.
Στα χείλη θα απλώσω λίγες λάμψεις αστεριών.
 Ύστερα, θα ζητήσω απ’ τις νεράιδες τ’ ουρανού
ένα ζευγάρι διάφανα φτερά,
όχι για να πετάξω, μα για να κάνω πιο ανάλαφρη τη φυγή.
Και τα ξωτικά του δάσους θα χτυπήσουν τα ραβδιά τους
και θα μου δώσουν ένα ουράνιο τόξο
στο χέρι να κρατώ.
 Έτσι φεγγαρολουσμένη και ιριδίζουσα
θα έρθω να χτυπήσω την πόρτα σου.
Και σαν ανοίξεις, θα στέκομαι αντίκρυ σου με χείλη μισάνοιχτα
κι’ ένα φεγγάρι θα γυαλίζει μέσα στις λίμνες των ματιών μου.
Δεν θα μιλήσω.
Να μην μιλήσεις ούτε ‘σύ!
Έτσι προστάζει η αλλοπαρμένη εμμοννή μου.
 Απλώνοντας τα χέρια,
θα σε πασπαλίσω με αστερόσκονη,
να λαμπυρίζουν τα όνειρά σου
και στους ώμους σου θα ρίξω ένα ουράνιο τόξο,
για να μην κρυώνεις.
 Και μετά… με ένα τίναγμα των δανεικών φτερών μου
θα σου γυρίσω την πλάτη..!
Θα τρέξω να χαθώ στο λευκό αφρώδες σώμα της θάλασσας.
Θα ζήσω εκεί για πάντα.
Δεν θα ρωτώ τους ναυτικούς αν ζει ο βασιλιάς μου.
Μόνο θα περνώ τυχαία από μπροστά τους,
θα τινάζω δήθεν άθελα τα μακρυά μου μαλλιά
και θα αφήνω να αναρωτιούνται
τί πλάσμα τάχα να ‘μαι…

                           * Στους ανθρώπους που στόλισαν με απουσίες τη ζωή μου..


11
Λοιπόν..
τα πράγματα έχουν ως εξής..:
Η μαμά αποφάσισε να βάλει σταθερό τηλέφωνο μέσω Vodafone..
(αυτά που διαφημίζει στην τι βι..)
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχουμε πια καλώδιο ΟΤΕ, γιατί αυτό λειτουργεί με το δίκτυο
της κινητής τηλεφωνίας (όπως το κινητό δηλαδή, απλά έχει χρεώσεις σταθερού).
Εγώ, λοιπόν, απο πού θα μπαίνω Ίντερνετ?? ?? ?? ?? ??
Νομίζω πως η μόνη λύση είναι να πάρω αυτές τις ασύρματες κάρτες ίντερνετ
(πάλι απο Vodafone), μια και θα είμαι σπίτι μόνο για 2 μηνες και κάθε Χριστούγεννα - Πάσχα.
Δεν έχω καταλάβει όμως τί χρέωση έχει, μια και πάει με τον όγκο δεδομένων
που κατεβάζεις..
Κάποια βοήθεια? ???  ::)
Χρησιμοποιεί κανείς τέτοια κάρτα να με διαφωτίσει κι' εμένα την άμοιρη?
 :-\

12
Όταν κάνω κλικ σε κάποιο έγγραφο του Word (και όχι μόνο)
κάτω, που βγαίνουν οι πληροφορίες, λέει: Συντάκτης: user..
Πώς θα το κάνω να έχει το δικό μου όνομα εκεί????????
Έχω ψάξει παντού και ... τα νεύρα μου!!  ::)
Ευχαριστώ για τη βοήθεια εκ των προτέρων! :)

13


Ξημερώνει πάλι κι' εγώ
αναλογίζομαι απώλειες..
Είναι που, κάθε που γεμίζει το φεγγάρι,
αδειάζω εγώ..
Σαν από μένα να γεμίζει..
Κι' απόψε, ολοζώντανο κι' ολόγιομο,
κρεμασμένο απ' του ουρανού το βλέφαρο,
σαν δάκρυ,
ειρωνικά με κοιτάζει
που πάλι από μένανε πήρε σώμα..
(Πότε θα κοιμηθώ.. δεν ξέρω..
Πότε θα παραιτηθώ απ' την ημέρα
κι' απ' τις ημέρες, που περνούν
κι' ισοπεδώνουν..)
Μ' ένα λάσο θα προσπαθήσω
να το πιάσω
και θα το καταπιώ..



                                 

14

Ήρεμη απόψε η θάλασσα
και με ένα βαρκάκι χάρτινο
ήρθες και σφήνωσες στη σκέψη μου.

Ίδιος, όπως η μνήμη μου σε διασώζει..
Γαλάζιο πουκάμισο,
να σπάει κάπως τη μονοτονία
του ασπρόμαυρου κόσμου σου.
Μάτια πίσω από τετράγωνους καθρέφτες,
για διόρθωση του «βλέπω» σου'
ή μήπως γι’ αντανάκλαση / απώθηση
του κάθε τι που έρχεται κοντά σου?
Σώμα σκυφτό,
κρυμμένο πάντοτε πίσω από
πύργους βιβλίων'
ένα μεταπτυχιακό πρέπει να κάνεις
για το πώς κρύβονται πίσω από
τοίχους οι άνθρωποι..
Ψιθυριστά σε κάποιο σκοπό
τα χείλη σου δίνουν ζωή'
είν’ ο σκοπός τραγουδιού
ή μήπως της λήθης οι σκουριασμένες νότες?
Για λίγο σηκώνεσαι..
Με τα ασπρόμαυρα πυργάκια σου στο χέρι,
βγάζεις φωτοτυπίες,
για να διασώσεις τη γνώση
της επερχόμενης σου απομόνωσης..

Ήρεμη απόψε η θάλασσα..
Σ’ ένα βαρκάκι χάρτινο
απέθεσα ένα βότσαλο
καρτερικά περιμένοντας
να βυθιστεί…


                     *Για τον Αυγουστίνο, για όλα τα χάρτινα πυργάκια του, που τά 'παιρνα και έφτιαχνα βαρκούλες
                                                                                                   για να ξορκίσω τη σιωπή του..



15
Αυτό εκεί έξω το θεριό που μαίνεται και βρυχάται
πόσες φορές προσπάθησα όνομα να του δώσω..
Θα τ’ ονομάσω κραυγή.
Κραυγή όλη δική μου.
Είναι ο αγέρας τάχα, ή από μέσα μου
βγαίνει η θαλασσοταραχή?
Γλάροι σκορπίζουν μικρές άσπρες πινελιές
πάνω στο γκρίζο της κραυγής μου.
Σαν από αόρατο νήμα κρέμονται πάνω
από κύματα, αφρούς και διαθέσεις,
μετέωροι, ξεγελιούνται πως τάχα πετάνε..
Είναι που πάντα ξεγελά η ματαιότητα.
Είναι η θάλασσα τάχα αγριεμένη
ή βγήκε στη στεριά για να με πάρει μαζί της?
Παραβγαίνουν τα κύματα πάνω στο τζάμι του νερού.
Με θάρρος εκπληρώνουν τον σκοπό τους,
την αυτοκαταστροφή τους,
χτυπώντας το λευκό, αφρώδες σώμα τους στα βράχια.
Ένα τσίμπημα την ψυχή μου κεντρίζει,
η ζήλεια,
για όλες τις φορές που θάρρος δεν έδειξα..
Ρέουν αδιάκοπα τα ρεύματα του αγέρα.
Είναι η ροή αδιάκοπη του χρόνου,
που τον αγέρα έκανε κραυγή,
τη θάλασσα θεριό,
τα χρώματα γκρίζα,
και μου στερεί τον ύπνο..
Μην τύχει και ξεχάσω..
Αυτό εκεί έξω το θεριό,
που αγκομαχά και πνίγεται
δεν είναι αγέρας..
Είναι της νύχτας μου το αιώνιο γιατί,
το πρέπει και το όχι,
που μέσα μου δεν άντεξαν πια να στριμώχνονται
και επαναστάτησαν..
Στο έλεος του αγέρα οι σκέψεις μου..
Πεισματικά θα κλείσω τ’ αυτιά μου
ακολουθώντας την Παρόρμηση
- πόσες φορές κι’ αν κάλπασα στην πλάτη της!-
και μ’ ένα ζευγάρι δανεικά φτερά
απόψε
θα πετάξω..!




16
Διασκέδαση / ΒRAIN GAMES !
« στις: 13/12/06, 19:52 »
Σκέφτηκα (μια και βλέπω ότι πολύ μας αρέσουν!  ;D)
να μαζέψουμε εδώ διευθύνσεις απο διάφορα brain games..
Όσοι πιστοί... προσέλθετε και προσθέστε τη δική σας!
Κάνω την αρχή με αυτά τα τρία (που πολύ μου άρεσαν!)
"κλεμμένα" απο το θέμα "θα κολλήσετε!"

www.ferryhalim.com/orisinal/g3/bells.htm (τέλειο, τέλειο!!! ;D)

http://members.iinet.net.au/~pontipak/redsquare.html (εθιστικό)

www.blackstate.gr/Brain_game.htm (έχω κολλήσει ανελέητα με αυτό.... ;D)

17
Πώς θα ντυθώ
πάλι απόψε θα σκεφτώ..
Δύσκολο πράγμα, από τότε
που με χιτώνα αιμάτινο
έντυσες το κορμί μου.

Και πάλι θα σκεφτώ
πώς θα σταθώ στους ανθρώπους ανάμεσα..
Ίσια την πλάτη, μα αυτό το βάρος
που έβαλες στους ώμους μου
δεν βοηθά τις ισορροπίες.

Ποιά λόγια θα αφήσω να βγουν
και ποιά θα κρατήσω για ‘μένα
μια και, από τότε, που το στόμα μου φίμωσες
με το δικό σου
οι λέξεις πια δεν βγαίνουν.

Πώς θα σκεφτώ,
πρέπει να κάτσω να σκεφτώ..
Η κάθε σκέψη μου τρεμάμενο πουλί
μην από κάτω, καθώς πετά,
το τουφεκίσεις.

Πώς θα χαμογελάσω
αφού με τα δόντια σου ξέσκισες τα χείλη μου
τότε, που σού ‘δωσα το δικαίωμα
μέσα μου να μπαίνεις…



18
http://www.lookmind.com/games.php?id=4
Ένα ωραίο παιχνιδάκι..!
Στόχος να βάλετε τα πράσινα βατραχάκια δεξιά και τα καφέ αριστερά!

19
ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ

Συννεφάκι μικρό και αφράτο
βολτούλα βγήκε στον ουρανό
με χαμόγελο ζεστό και μεγάλο
και με τον Ήλιο πιάνει χορό.

Αεράκι φυσά και το πάει
σε λιβάδια και σ’ άσπρα βουνά
τα λουλούδια χαζεύει, γλιστράει
στις νιφάδες, καθώς σεργιανά.

Συνεχίζει τη βόλτα, φοράει
ροζ καπέλο, στα χείλη λιπ γκλος
μην το δούνε οι γλάροι, ζηλεύει
την ομορφιά που τους δίνει ο Θεός.

Κάτω η θάλασσα, μαγεία μεγάλη
και στα κύματα στέλνει φιλιά
προβατάκια του λένε πως είναι
και πως μοιάζουν πολύ τελικά.

Συννεφάκι μικρό και αφράτο
τι ανέλπιστο νέο κι’ αυτό!
Άκου, λέει, το κύμα να μοιάζει
με το σύννεφο, πόσο γλυκό!

Παίρνει δρόμο και φεύγει και τρέχει
άσπρο φόρεμα παίρνει, φορά
να το μάθουνε πρέπει οι γλάροι
πως το κύμα το αγαπά.

Μα οι γλάροι χαθήκαν, επήγαν
για τα σκέρτσα τους τα ζωηρά
πίσω τρέχουν απ’ το μεγάλο καράβι
κάνουν κύκλους, πετούν μαγικά.

Συννεφάκι μικρό και αφράτο
μα πως ντύθηκε έτσι, ντροπή
να νομίζει από μία κουβέντα
πως αλλάζει η ζωή του τροπή!

Συννεφάκι και πάλι βολτάρει
και το φόρεμα πίσω πετά
παραπονάκι μικρούλι, νομίζει
πως βροχούλα θ’ αρχίσει ξανά.

Συννεφάκι μικρό και αφράτο
κι’ η βροχούλα του τόση πολλή
να ‘ν’ το κύμα που φταίει, ποιός ξέρει
ή ο άνεμος που το οδηγεί?

Συννεφάκι τρελό και φευγάτο
άσ’ τον άνεμο, βάλε μυαλό
πρέπει στη γη να κατέβεις, δεν είσαι
τόσα χρόνια συννεφάκι μικρό….

Σελίδες: [1]