Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 106
76
Δοκίμασε όλες τις θέσεις του επιλογέα, και κούνα τα ποτενσιόμετρα. Αν δε δείς τίποτα, ξεβίδωσε το πίσω μέρος, και ακούμπα με κανα κατσαβίδι τις κολλήσεις στο βύσμα, να δείς αν αποκρίνεται. Φυσικά, χαμήλωσε και τον ενισχυτή, με στείλεις τίποτα δυνατό.

77
Θα προσπαθήσω το συντομότερο για το βίντεο, αλλά μέχρι το Σαβ/κο πήζω

Πήρα πολλές ελπίδες απο αυτό:
https://www.facebook.com/hughesandkettner/posts/566751103347845

78
Η αλήθεια είναι οτι μάλλον παρασυγκινήθηκα απο τη χρηστικότητά του.


Θα σε στενοχωρήσω ίσως, αλλά αν φτάνεις να προτιμάς τον ενισχυτή σου με άλλον προενισχυτή αντί για τον δικό του (βλέπε pigtronix στο return) και virtual μεγάφωνο (βλέπε redbox) ίσως είναι ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι σας.
Ωπα! Δεν είπα οτι το προτιμάω έτσι. Είπα οτι απο μια τιμή του gain (του πεταλιού) και πάνω, παλι fizz έβγαινε.

79

Αν το συνδιάσω με το γεγονός ότι όταν μπήκε σε κονσόλα, το κατσαρίδισμα ήταν ανύπαρκτο, σκέφτομαι μήπως είναι θέμα τελικών λυχνιών.
Δεν λέω ότι δεν είναι, λέω ότι δεν εξάγεται το συμπέρασμα αυτό από αυτή την παρατήρηση. Εξηγώ:

Το line out στον TM είναι ουσιαστικά ένα Red Box που προσομοιώνει εξωτερική καμπίνα, το οποίο μάλιστα είναι από τα καλύτερα. Αυτού το EQ κόβει το fizz. Δεν σημαίνει άρα ότι παράγεται από τις τελικές, σημαίνει απλά ότι από όπου παράγεται δεν περνάει από το EQ που επιβάλει το Red Box.

Το οτι το fizz παραμένει μετά το Return? Αυτό δεν είναι χρήσιμο?

1. Δεν πιστεύω οτι θα κάνουν διαφορά οι τελικές, τουλάχιστον όχι ιδιαίτερη που να δικαιολογεί τα λεφτά. ΔΕΝ έχω αλλάξει τελικές προσωπικά, οπότε ίσως και να πέφτω έξω. Ενδιαφέρον πάντως να το δοκιμάσεις.

Και εξίσου ενδιαφέρον να μη κάψω 66 ευρώ..... Δε ζητάω πρόβλεψη ηχοχρώματος, απλά προσπαθώ να καταλάβω πόσο μάταιο είναι να το ψάχνω.

2. Έχω αλλάξει όλες τις προενισχύτριες και διαφορά στο fizz είδα ελάχιστη.
Αυτό που πρόσεξα είναι ότι είναι λιγότερο επιρρεπής στο fizz, αναλόγως του gain.

3. Έχω ανοίξει τον ενισχυτή και είναι τόσο πακτωμένος δεν μπαίνει τίποτα μέσα, ξέχασε ότι DIY ρύθμιση έχεις φανταστεί, πρέπει κάποιος να είναι τρελλός να βάλει χέρι μέσα, και στο λέω εγώ που ανοίγω και σκαλίζω τα πάντα.
Τrust me dude, έχω πολύ πράγμα στη δουλειά για σκάλισμα, αλλά αυτό το φοβάμαι.


4. Το μόνο που μου έχει κάνει διαφορά είναι οι πυκνωτές που συζητήσαμε, με όλα τα επακόλουθα, αρνητικά και θετικά που σωστά σημειώθηκαν πιο πάνω.
Ηλίθια ερώτηση τότε: Υπάρχει EQ για εκείνη το σημείο, ή ρωτάω μαλ***ες?

Πάντως μην νομίζεις ότι επειδή κόβεις κάτι, αυτό ήταν κάτι θα σου λείψει (πχ αρμονικές που ανέφερες, δεν περνάνε πάνω από τα 5-8khz σε κανέναν λαμπάτο ). Πολλοί ενισχυτές κόβουν πάρα πολλά ψηλά (για να μην μιλήσω για πετάλια..) και επειδή δεν το ξέρουμε νομίζουμε ότι αυτό είναι μια χαρά και πλήρες.. Το λένε warmth για να μας το πουλήσουν, όπως το λένε tight όταν δεν έχουν μπάσα!!..  :roll
Θα διαφωνήσω, όσο μπορώ. Νομίζω οτι είχα γράψει χαρακτηριστικά οτι ο ενισχυτής φλώρευε όταν το έβαζα στη μέγιστη τιμή.


Κανένα από τα δύο, έχω όμως και εγώ αναγκαστικά ένα σετ TAD σετ για backup, που πήρα από τον Thomann για ευκολία, χωρίς να το έχω περάσει πάνω.
Ψήνεσαι για πείραμα???

Βαλε ενα απλο danelectro fish n chips στη Loop και ξεχνα τα προβληματα σου!
Χμμ, με προβληματίζετε που όλοι το γυρνάτε εκεί. Και ξαναλέω το παράδειγμα με το pigtronix στο return...

80
Καθότι νεαρός (Αχαχαχαχαχα) επιστήμονας (ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ), προσπάθησα να σκεφτώ μερικά τέστ για να δώ αν μπορώ να εντοπίσω το πρόβλημα. Η βασική ιδέα ήταν να στείλω σήμα απευθείας στο return, με τη χρήση του drive μου (Pigtronix Polysaturator).

Αυτό που παρατήρησα ήταν οτι:
Τα volume του ενισχυτή, δε δουλεύαν. Ενδιαφέρον, μάλλον δε ξέρω αρκετά για τους λαμπάτους.
Αναλόγως του gain που έστελνα, ψιλομαζευόταν αυτό το κατσαρίδισμα.

Αν το συνδιάσω με το γεγονός ότι όταν μπήκε σε κονσόλα, το κατσαρίδισμα ήταν ανύπαρκτο, σκέφτομαι μήπως είναι θέμα τελικών λυχνιών. Ετοιμάζω μια παραγγελία Thomann και προσπαθώ να διαλέξω μεταξύ των

http://www.thomann.de/gr/groove_tubes_el84s_quartett.htm

και

http://www.thomann.de/gr/tad_rt874_roehre_el84_str_quartett.htm

Εχετε κάτι επι αυτού? Εχω βγάλει λάθος συμπεράσματα? Γιατι υπάρχουμε? Γιατι είναι νόστιμος ο κιμάς με σάλτσα καρμπονάρα?

81
Ενισχυτές / Συμμάζεμα Tubemeister 36 head
« στις: 20/01/15, 14:36 »
Καλησπέρα σας.

Στα πλαίσια του ανεκδιήγητου fizz που βγάζει ο Tubemeister 36, ήμουν εδώ και καιρό σε αναζήτηση καμπίνας, ομως με εξαίρεση τον Cornford Harlequinn, δε μπορεσα να βρώ κάτι που να το κόβει. Η μόνη "λύση" που είχε βρεθεί ήταν ένα φιλτράκι που έφτιαξα με τη βοήθεια του μοναδικού Αδριανού. Mια τέτοια λύση όμως έχει και τα μειονεκτήματά της, καθώς, κόβει και απο τους καλούς αρμονικούς που συνιστούν το γκάζι.

Όσον αφορά τις καμπίνες, δοκίμασα:
Cornford Harlequinn με μαμά V30
Epiphone Valve Junior 1X12 Extension Cab με Lady Luck
Epiphone Valve Junior 1X12 Extension Cab me V30 (δικό μου)
Mesa Boogie Thiele copy with V30(δικό μου)
Mesa Boogie Thiele copy with EV12L.

Oλες πλήν του Cornford έδωσαν οδυνηρά αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, σε μια επισκεψή μου στον Vagtanplan, δοκιμάσαμε αυτο που με φόβιζε, να αλλάξουμε μερικές προενισχύτριες. Συγκεκριμένα, δοκιμάσαμε κάτι ρώσικες, με μέτρια αποτελέσματα, και στο τελικό configuration μπήκε μια JJ 12ax7 στη μεσαία θέση, και μια απο τις ρώσικες στην αριστερή όπως βλέπει κανείς τον ενισχυτή φάτσα (Δεν ξέρω ποιες θέσεις αντιστοιχούν στα εκάστοτε στάδια προενίσχυσης).

Αξιοσημείωτο είναι οτι στο XLR που τον συνδέσαμε με μια κονσόλα, έδωσε ένα σαφώς βελτιωμένο ήχο, που με έκανε να ρωτάω αν έχει περάσει απο κάποιο EQ (όχι). Αυτό, με οδήγησε στο συμπέρασμα (δεν ξέρω αν είναι σωστό) ότι ίσως οι τελικές λάμπες είναι αυτές που βγάζουν το πρόβλημα. Ίσως και ένα άκουσμα από το FX send να έλυνε κάποιες απορίες, το έχω στα υπόψιν.

Το γενικό στο οποίο έχω κατασταλάξει είναι οτι και οι 7 λάμπες, είναι για να παίρνουν το μπούλο, να το πω στα γαλλικά. Αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, είναι να βρώ έναν συνδιασμό που να μου συμμαζέψει λίγο αυτό το ξύρισμα που βγάζει στα high gain στάδια. Οπότε, έχει κανείς να προτείνει κάποιον τυπικό συνδιασμό 12ax7 και EL84? Δεν ανυπομονώ να σκάσω 200 ευρώ για λάμπες, δε μου τρέχουν λεφτά απο κανένα σημείο του σώματος, και γνωρίζω οτι υπάρχουν και μεταχειρισμένα, όπως και το οτι δεν υπάρχει κάποιος κανόνας του στύλ "Βάλε τις Μπούγκι δικέ μου, θα παίζεις σα το Χαίτη-φιλντ". Ξέρω οτι αυτά είναι παπάτζες, απλά χρειάζομαι ένα μπούσουλα για ένα μηχάνημα που είναι σχετικά καινούργιο και δεν υπάρχει εμπειρία με συνδιασμούς λαμπών, και έχει έναν ιδιοκτήτη που είναι διατεθειμένος να σκάσει 5 φράγκα. Δυστυχώς απο θέμα ακουσμάτων, τα θέλω όλα. Καθαρά για τα jazz standards, βρώμικα για τα kafr standards, αλλά όχι τίποτα μπρουταλιές, αυτά είναι για τους μύστες.

Τέλος, γνωρίζω για τη NOS εκδοσή του, αλλά δε μπορώ να κρίνω απο Youtube.

82
Μην ακουω τετοιααααα......Εδώ εισαι....

http://www.thomann.de/gr/fender_blues_junior_iii.htm


Κάτσε. Θα δούμε σήμερα καθαρά...

83
Γιατι είναι γ**ιάς ο τύπος (το κατάστημα) που στο πούλησε.

84
Βαγγο, αμα θες περναω απο κει καθε μέρα, να ρίξω μια ματιά

Ρε, φέρτε καμπίνες, έχω tubemeister και ψάχνω για καμπίνα, εμπρός, ψήστε με....

85
Εγώ κάποια από τα διπλά strands τα γείωσα γιατί δεν τα χρειαζόμουν, αλλά υπάρχουν και είναι χρηστικά για το MIDI σήμα. Αν θεωρήσεις ότι έχεις ένα καλώδιο για αυτό που παρέθεσα, με 4x (2 x 0.22), δηλαδή τέσσερα Stereo Shielded ζευγάρια, το ένα ζευγάρι το κάνεις Loop Send-Return, ένα δεύτερο το κάνεις Audio In όπως το έκανα εγώ, και τα λοιπά 2 σου δίνουν 4 καλώδια συν τις γειώσεις τους, αν τις ενώσεις μαζί σύνολο 5 καλώδια που χρειάζεσαι για το MIDI σήμα. Οπότε είναι doable μια χαρά.

Αυτό δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν καλή ιδέα, γιατι τα 2 σήματα είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, απλά διαισθητικά κάτι δε μου ταίριαζε.

86
Φοβάμαι οτι προσπαθείς να σπάσεις αυτή τη στιγμή το φράγμα μεταξύ του "κάνω μόνος μου κιθάρα" και "έχω ένα δάσκαλο που με καθοδηγεί"

Το πρώτο πράγμα που θα σχολίαζα στα τελευταία μηνύματα είναι το θέμα "χρόνος". Το να λες οτι "Σήμερα θα διαβάσω 30' tapping" μου κακοφαίνεται. Θα κάνω μια μικρή αναφορά στο "Rock Discipline" του Petrucci, και βασικά στο πρόλογο. Σε εκείνο το σημείο, ο πολυαγαπημένος μας Γιαννάκης, μας περιγράφει το τρόπο μελέτης του. Η βασική ιδέα είναι οτι έχει διαχωρίσει τη τεχνική του σε 4-5 κατηγορίες. Δεν τις θυμάμαι τώρα ονομαστικά, αλλά η ιδέα είναι οτι όποτε έπεφτε στα χέρια του μια άσκηση, τη καταχωρούσε στον αντίστοιχο φάκελο, και απο εκεί μελετούσε. Τώρα, στο πλαίσιο μιας τετοιας προσέγγισης, θα σου πρότεινα να φτιάξεις ένα δοκιμαστικό ασκησιολόγιο. 1-2 ασκήσεις tapping, άλλες τόσες hybrid κλπ. Ξεκίνα τη μελέτη σου σε ένα άνετο τεμπο, όχι με στόχο να δουλέψεις 20', αλλά με στόχο να την καταφέρεις είτε το ίδιο με τη προηγούμενη μέρα, είτε λίγο ταχύτερα. Δούλεψε το λίγο έτσι, ώστε να έχεις μια απτή, σαφή πρόοδο που θα καταγράφεις παρά "ώρες πτήσης".

Και απο κει και πέρα, θα συμφωνήσω με το Σπύρο, δεν υπάρχει ανάγκη να τα κάνεις όλα σε μια μέρα.

87
Κάνε ασκήσεις που γίνονται μηχανικά. Πιάσε παλαιότερα κομμάτια. Είναι λογικό να υπάρχουν μέρες που δεν βγαίνει. Παίξε λοιπόν κάτι άλλο.

88
Δε μπορώ να αγνοήσω το γεγονός ότι η απάντηση είναι δομημένη γύρω από 2 παραδοχές. Αφενός υπάρχει η υπόθεση ότι πρέπει να είναι η καθημερινή μελέτη ή τίποτα. Είναι λάθος δηλαδή το ημερήσιο δίωρο να ποικίλει μέρα με τη μέρα? Αφετέρου, η παρτιτούρα περιλαμβάνει βασική αρμονική πληροφορία (chord solo), στην οποία μόνο η αναζήτηση των θέσεων, αποτελεί εξαιρετική τριβή για όποιον θέλει να μάθει την ταστιερα και όχι απλά θέσεις.

89
Ενας μουσικος (αυτοδηδακτος και μη) ξερει τις αδιναμιες του γιατι απλα δεν μπωρει να παιξει κατι.πχ δεν μπορω να παιξω την ντο ματζορε σε αλλη θεση.το ξερω γιατι οταν προσπαθησα δεν μπορεσα αρα ξερω την αδυναμια μου και πρεπει να την διορθωσω.
Ναι, αλλά αυτό που ξεχνάς είναι το εξής απλό: το ΠΟΤΕ θα αναγνωρίσει ο αρχάριος την αδυναμία του αυτή. Και το κλασικό παράδειγμα είναι η απλή πεντατονική. Κατεβάζει ο τάδε ένα backing track, σου λέει που είναι, Αm, γ**ώ, πάμε, και δώστου πάνω κάτω στο 5ο τάστο. Και αυτό που θα συμβεί είναι οτι δε θα εγκαταλείψει ποτέ την ασφάλεια αυτής της θέσης, και ξαφνικά θα δεί οτι δεν μπορεί να την παίξει στις άλλες 4 θέσεις. Αν τελικά το δεί. Εδώ είναι η ουσία, και όπως σωστά αναφέρθηκε
Για μένα σωστός δάσκαλος είναι αυτός που μαθαίνει στον μαθητή του πως να μαθαίνει μόνος του πάνω στο όργανο.
, αυτό είναι ίσως και ένα από τα σημαντικότερα πράγματα. Ο δάσκαλος δεν θα σε βάλει να κάνεις κάτι που ξέρεις. Ο ΣΩΣΤΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, θα σε σπρώξει να κάνεις αυτά που δε μπορείς, γιατι για αυτό πήγες.

Από κει και πέρα, δε θέλω να θεωρηθεί ότι κάνω διαφήμιση για τους δασκάλους. Ξέρω πολύ καλά οτι το οικονομικό είναι ένας θεμελιώδης παράγοντας, και τα μόνα που έχω να πω στον οποιοδήποτε θελήσει να μάθει μόνος του είναι τα εξής:
1)Μια φορά στις 2 βδομάδες? Μια φορά το μήνα? Το δίμηνο? Μίλα με κάποιον ΔΑΣΚΑΛΟ. Οχι το γειτονάκι που παίζει Theater στη διπλή ταχύτητα. Με κάποιον δάσκαλο.
2)Φτιάξτε ένα πρόγραμμα. Χωρίστε τη μελέτη σε κατηγορίες.
3)Μη χαρίζεσαι στον εαυτό σου. Πρέπει εσύ ο ίδιος να επιβλέπεις τον εαυτό σου.
4)Ξέχνα το χάος που υπάρχει απο μεθόδους. Κάνε συζητήσεις στα fora, διάλεξε ένα βιβλίο, και μείνε σε αυτό. Μη προσπερνάς τίποτα, μη προσθέτεις τίποτα, χωρίς να συμβουλευτείς κάποιον. Το ίδιο ισχύει και σε κανάλια στο ΥΤ ξέρω γω.
5)Μετρονόμος. Πάντα.

90
Μπάσο / Απ: Bass & Deluxe Electric Mistress
« στις: 24/09/14, 03:55 »
Που μένεις?

91
Been there, done that. Περιμένω απάντηση.

92
Καλησπέρα και από μένα.

Πήρα το εν λόγο πετάλι από μια αγγελία που ήταν διαθέσιμο. Πρώτο σφάλμα ήταν ότι δεν πρόσεξα πως οι βίδες του ήταν φαγωμένες. Όπως και να έχει, το παίρνω, δουλεύει κανονικά, και ξαφνικά ύστερα από μια βδομάδα, βγάζει πρόβλημα, το οποί ήταν ένας απίστευτος θόρυβος. Βλέπω ότι έχει χαλάσει το βύσμα τροφοδοσίας, οπότε και αγοράζω ένα ανταλλακτικό, το αλλάζω και όλα κομπλέ. Ύστερα από μια-δύο βδομάδες, το ξανακάνει, ξανααλλάζω το βύσμα (δεν είχε σπάσει) και τώρα δεν ανάβει καν. Καθώς έχω βαρεθεί τα βάλε βγάλε, έχετε κάποιον μάστορα στο κέντρο της Αθήνας να προτείνετε? Με τον Καγμάκη που μίλησα, ας πούμε ότι το κόστος μου φάνηκε υψηλό, οπότε, οτιδήποτε άλλο έχετε υπόψιν, ευπρόσδεκτο.

93
ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑ!!!

Πάρε 2 ίδιες χορδες, περασέ τες, και δες.

94
Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

Να πω την αμαρτία μου, δε το ξέρω το συγκεκριμένο βιβλίο. Να δώσω όμως μια εικόνα από αυτό που εννοώ:
Πάμε για παράδειγμα την F major κλίμακα. Η κλίμακα αυτή, έχει 5 θέσεις πάνω στη ταστιέρα.
1ο δάχτυλο, 1ο τάστο, 6η χορδή
4ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
2ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
1ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
4ο δάχτυλο, 13ο τάστο, 6η χορδή

Η αναφορά μου στη διατονική έχει να κάνει με το οτι σταματάς να σκέφτεσαι με  χρωματικές νότες και "σχήματα" τύπου 1-3-4-2 στα δάχτυλα, που βγαίνουν μηχανικά, αλλα με διατονικές. Θα πας δηλαδή, και θα παίξεις με βαθμίδες, ας πούμε τρίτες: τονική-τρίτη-δεύτερη-τέταρτη. Αυτό είναι το πρώτο σετ απο 4 8α. Μετά παίζεις τρίτη-πέμπτη-τέταρτη-έκτη. Μετά πέμπτη-έβδομη-έκτη-τονική.
Άρα έχεις F-A-G-Bb,A-C-Bb-D,C-E-D-F, κλπ....
Αυτό είναι ένα απλά μοτίβο "Ανεβαίνω μια τρίτη, κατεβαίνω μια δεύτερη." Φτάνεις μέχρι εκεί που φτάνει η θέση, και επιστρέφεις αντίστοιχα. Μετά αλλάζεις το μοτίβο για να γουστάρεις. Παράδειγμα όταν βάλεις τέταρτες, θα μάθεις να ρολλάρεις κάθε δάχτυλο απο μια χορδή στην επόμενη/προηγούμενη, στο ίδιο τάστο.

Μετά, υπάρχει και άλλη άντίστοιχη ωραία άσκηση σε arpeggios.1η-3η-5η-7η ανεβαίνεις βαθμίδα και κατεβαίνεις από 8η(τονική)-6η-4η-2η, ανεβαίνεις βαθμίδα 2->3 και έχεις 3η-5η-7η-9η, που στη Φα κλίμακα είναι το arpeggio της Αm7. Και συνεχίζεις, και μετά επιστροφή. Σκέτη ΚΩΛαση. Και φυσικά, στις θέσεις των arpeggios, με όλους τους δυνατούς συνδιασμούς (Imaj7, I7, Im7, Im7b5)

Και μερικά λόγια σοφίας: Το να μπείς στη νοοτροπία του "κάνω ασκήσεις διατονικά" είναι ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο, και όπως συμβαίνει με όλες τις νοοτροπίες-προσεγγίσεις για τη βελτίωση στη κιθάρα, είναι πολύ εύκολο να χαθείς. Ειναι μια προσέγγιση που με τη σειρά της απαιτεί προσοχή, πειθαρχία, αλλά και μέτρο. Κανείς δε μαθαίνει κιθάρα ούτε για να παίζει την 1-4-2-3 άσκηση στα 200bpm, ούτε για να παίζει τη Eb με 6ες. Όπως και οι άλλες ασκήσεις, είναι άλλο ένα όπλο στο οπλοστάσιο. Απλά αυτή τη φορά, η πλάστιγγα θα γείρει προς κάτι μελωδικό, και αν θες, χειροπιαστό.

95
Πριν 2-3 μέρες είπα να αυξήσω το τέμπο, μάλιστα το διπλασίασα, εκείνο που κατάφερα είναι να χάσω την ακρίβεια και το τέμπο, με αποτέλεσμα να χάσω σε όλα, και στα ακόρντα, και στο strumming και στα σόλα, είναι περιττό να πω ότι ήμουν και πολύ πιο κουρασμένος.


Ο διπλασιασμός του τέμπο είναι πολύ μεγάλη ακρότητα. H σωστή προσέγγιση θα έλεγα οτι είναι η εξής: Εχεις ένα τέμπο που δουλεύεις, πχ 70. Αύξανέ το κατα 5bpm τη φορά, και δες ποιο είναι το μέγιστο που φτάνεις, χωρίς να χάνεσαι, χωρίς να κουράζεσαι, πχ 110. Εκεί υπάρχουν 2 "σχολές":
-Στη καθημερινή σου μελέτη θα ξεκινάς απο λίγο χαμηλότερα, και θα ανεβαίνεις μέχρι το μέγιστο. Επαναλαμβάνεις 5 φορές. Ανεβάζεις 20-30 bpm, και ξανακάνεις την άσκηση, με τα λάθη της. Ξανακατεβαίνεις, επαναλαμβάνεις 5 φορές, και μετά ξαναπροσπαθείς ένα burst ταχύτητας. Σταδιακά, θα ανεβαίνει το μέγιστό σου. Στο Speed Mechanics του Stetina, μπορείς να βρείς και κάποια περαιτέρω πράγματα σχετικά με το burst.
-H άλλη σχολή είναι λίγο πιο κουραστική, αλλά αν έχεις όρεξη και χρόνο και ΥΠΟΜΟΝΗ αποδίδει πολύ ωραία. Ξεκινάς από το 80 και βάζεις ένα στόχο το 160 (8α). Κάθε φορά ανεβαίνεις 5bpm. η παγίδα είναι οτι για να ανέβεις απο τα χ στα χ+5, πρέπει να επαναλάβεις την άσκηση 5 φορές χωρίς λάθος. Εκεί τα νεύρα γίνονται κομμάτια, καθώς πάντα έκανα λάθος λίγο πριν τελειώσω τη 5η φορα, και έπρεπε να την επαναλάβω άλλες 5 φορές.

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.



Εδώ βρίσκονται οι ασκήσεις που είχα γράψει για τα ανοίγματα: http://forum.kithara.gr/index.php?topic=75530.msg589204#msg589204

96
Πριν 2-3 μέρες είπα να αυξήσω το τέμπο, μάλιστα το διπλασίασα, εκείνο που κατάφερα είναι να χάσω την ακρίβεια και το τέμπο, με αποτέλεσμα να χάσω σε όλα, και στα ακόρντα, και στο strumming και στα σόλα, είναι περιττό να πω ότι ήμουν και πολύ πιο κουρασμένος.

Ο διπλασιασμός του τέμπο είναι πολύ μεγάλη ακρότητα. H σωστή προσέγγιση θα έλεγα οτι είναι η εξής: Εχεις ένα τέμπο που δουλεύεις, πχ 70. Αύξανέ το κατα 5bpm τη φορά, και δες ποιο είναι το μέγιστο που φτάνεις, χωρίς να χάνεσαι, χωρίς να κουράζεσαι, πχ 110. Εκεί υπάρχουν 2 "σχολές":
-Στη καθημερινή σου μελέτη θα ξεκινάς απο λίγο χαμηλότερα, και θα ανεβαίνεις μέχρι το μέγιστο. Επαναλαμβάνεις 5 φορές. Ανεβάζεις 20-30 bpm, και ξανακάνεις την άσκηση, με τα λάθη της. Ξανακατεβαίνεις, επαναλαμβάνεις 5 φορές, και μετά ξαναπροσπαθείς ένα burst ταχύτητας. Σταδιακά, θα ανεβαίνει το μέγιστό σου. Στο Speed Mechanics του Stetina, μπορείς να βρείς και κάποια περαιτέρω πράγματα σχετικά με το burst.
-H άλλη σχολή είναι λίγο πιο κουραστική, αλλά αν έχεις όρεξη και χρόνο και ΥΠΟΜΟΝΗ αποδίδει πολύ ωραία. Ξεκινάς από το 80 και βάζεις ένα στόχο το 160 (8α). Κάθε φορά ανεβαίνεις 5bpm. η παγίδα είναι οτι για να ανέβεις απο τα χ στα χ+5, πρέπει να επαναλάβεις την άσκηση 5 φορές χωρίς λάθος. Εκεί τα νεύρα γίνονται κομμάτια, καθώς πάντα έκανα λάθος λίγο πριν τελειώσω τη 5η φορα, και έπρεπε να την επαναλάβω άλλες 5 φορές.

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

97
Παιδιά συγνώμη, ένα αστειάκι πήγα να κάνω, για διπλό ενισχυτή.

Είχαμε κάποιες εξελίξεις στη δουλειά τη τελευταία βδομάδα, οπότε με πάει αίμα μέχρι τη τελευταία στιγμή πριν τις διακοπές. Θα ήθελα πολύ να μπορώ να έρθω, αλλά ακόμα και τώρα, δεν ξέρω αν μπορώ να το εγγυηθώ. Το σοφότερο εκ μέρους σας θα ήταν να μη με έχετε υπόψιν.

98
Και οι δύο τους είναι 36ριδες, εξού και η προσφώνησή μου.

99
(Και πετάγομαι ο μαλ**ας)....Χμ, μπορώ και γώ να φέρω τον Tubemeister 36.

Στα σοβαρά, ακούγεται ενδιαφέρον, και παίζει να περάσω, με τη συλλογή από EHX. Μπύρες να υπάρχουν, και τα βρίσκουμε.

100
Τί πρόβλημα έχεις ακριβώς? Δε συγκεντρώνεσαι, ή ιδρώνουν τα δάχτυλα?

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 106