Φλεγόμενος Μάρτης

[Niiiiikos]

Κάθε τέλος του Μάρτη βλέπω τον Μάη να γελάει
μέσα στα λουλούδια του κήπου μου μια πεταλούδα πετάει.
Όσο αγαπάει τη χαρά τόσο φοβάται το φόβο,
Μα όσο περνάει ο καιρός τόσο  ομορφαίνει ευτυχώς.
Τα όνειρα της μικρά μα τα φτερά τις μεγάλα,
Μέσα σε κλουβί δεν χωρά για ελευθερία διψά.
Την είδα εκεί να επιμένει και στα λουλούδια να μένει.
Πλημμυρισμένη από φως να ομορφαίνει τον κήπο μου
Για να μη νιώθω φτωχός.

Αρχές του Απρίλη, κοντεύει το Πάσχα
ο ήλιος λάμπει κι η φύση γιορτάζει.
Μαζί της κι εγώ που μέσα στο μήνα
πολλά τα  τραγούδια που πρέπει να πω.
Σήμερα αφρικάνικα είναι να τραγουδήσω
μα γι αύριο τα χειρότερα είπα να αφήσω.
Γι αυτά και για τ' άλλα νομίζω, θαρρώ
τυχεροί είναι όσοι μπορούν
σαν πεταλούδες ψηλά να πετούν.
 
Αρχές Απρίλη μα κάθε τέλος του Μάρτη,
η ανάσα του λεύθερη σαν χάδι με σνομπάρει.
Ψάχνω τον ήλιο λουρί να του περάσω
πα σε αγνάντια να τον δέσω και να κλέψω
της πεταλούδας τα φτερά να πλέξω και αν δεν αντέξω,
σε έναν σταυρό θα γνέψω ότι δεν έρχεται
ότι μου φεύγει,και με χρεώνει
στου πηγαιμού μου το βυθό, ξορκίζω ριζικό
για να μην νιώθω μοναχός.