Στου ουρανού τα πέρατα.

[Νεφελοβάτης]

Φυλακισμένος του παν είσαι εδώ πέρα,
Και θα ‘σαι ως το τέλος των καιρών,
Όλα σου θα ‘ναι τα όνειρα χαμένα
Θυσία άμωμη στα χέρια ισχυρών.

Σκέψεις δε θα ‘χεις πια, δικές μας θα ναι,
Κι ούτε το δίκιο σου θα έβρεις μια στιγμή,
Δούλος πειθήνιος μεγάλων αφεντάδων,
Μικρό γρανάζι μες αυτή τη μηχανή

Και για να κάνουνε χρυσό το χάπι τούτο,
Σταλιές του ‘δίναν από τάχα σιγουριά,
και πληρωμή του λέγανε πως παίρνει,
και ας τον κάλυπτε ολοένα η καταχνιά.

Και αν ακολουθούσε τους κανόνες,
Αν δούλευε με περισσό ενθουσιασμό,
μπορούσε και να μοιάσει τους αφέντες,
γκόμενες να ‘χει, και λεφτά και σπιτικό

Μονάχα που εκείνος λαχταρούσε,
Να νιώσει την ανάσα του Βοριά,
να ζήσει όσα του ψιθύριζε η νύχτα,
να βγει μέσα από τοίχους και κλουβιά

Σαν Δαίδαλος κι αυτός να δραπετεύσει,
Και στα ουράνια να μάθει να πετά,
Στου ουρανού τα πέρατα να φτάσει,
Κι ας είναι κέρινα στους ώμους τα φτερά.

Ο Λόγος είναι η δύναμη που έχει,
Κι η Σκέψη δεν κρατιέται σε κλουβιά,
Θα δραπετεύσει όπου να ‘ναι και ας πέσει,
Αφού η ψυχή του λαχταρά τη Λευτεριά.

[mantinada]

Είναι υπέροχος ο τρόπος με τον οποίο περιγράφεις όλες εκείνες τις εικόνες
που κατακλύζουν το μυαλό σου και που άπειρες φορές τις έχω αντικρίσει στις διάφορες συζητήσεις μας...
Είναι μοναδικός ο λόγος σου και το μόνο που απομένει να πω πλέον είναι..

"Το 'χεις, το 'χεις, το 'χεις!!!
Το 'χεις το θέμα για να φέρεις επανάσταση..."
(ζητώ συγγνώμη για τη "σκυλάδικη" παρέμβαση, είμαι ακόμα υπό την επίρρεια των συγκεκριμένων ακουσμάτων λόγω επαγγέλματος...
Θα χρειαστώ νομίζω λίγες ακόμα ωρίτσες ώσπου να συνέλθω... )

Να είσαι καλά Ουρανέ μου,
καλό βράδυ!

[Lo.Lee.Ta]

Εξαιρετικό το ποίημα.
Μιλάμε, για έναν στο εκατομμύριο.

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

πολύ ωραίο ποίημα για την δύναμη του Λόγου και της Σκέψης
για την δύναμη του πόθου για ελευθερία

[argentina]

Μονάχα που εκείνος λαχταρούσε,
Να νιώσει την ανάσα του Βοριά,
να ζήσει όσα του ψιθύριζε η νύχτα,
να βγει μέσα από τοίχους και κλουβιά

Θα δραπετεύσει όπου να ‘ναι και ας πέσει,
Αφού η ψυχή του λαχταρά τη Λευτεριά.

Εδω ειναι για 'μενα ολο το νοημα
Στην αντιδραση!
στη διαφορα!
στην αναγκη και κυριως στην αγαπη αυτης!

Πολυ ωραιο Νεφελοβατη  (ωραιο νικ...  αντιπροσωπευτικο )

Καλως ορισες στην παρεα μας!

[gkou]

Το έχω ξαναγράψει και πολύ φοβάμαι πως θα καταντήσω γραφική, αλλά είσαι πολύ δουλεμένη πένα και αυτό φαίνεται από χιλιόμετρα!Πολύ χαίρομαι που είσαι εδώ μαζί μας...

[ΓΙΩΡΓΟΣ Τ.]

Σε ανακάλυψα  μόλις προχτές οτι υπάρχεις και όμως ο λόγος σου μου φαινετε πως ήταν πάντα μέσα στο μυαλο μου.

[Νεφελοβάτης]

Σ ευχαριστώ Μαρία μου. Αν και «σκυλάδικη» όπως λες, είναι ενθαρρυντική η άποψη σου, η γνώμη σου. Δεν ξέρω αν το έχω, απλά αυτό που νιώθω, αυτό που από μέσα μου πηγάζει γράφω. Αυτό που πιστεύω πως στον κάθε Άνθρωπο υπάρχει.
   
Και από κει κάθε αληθινή επανάσταση πηγάζει. Από αυτό που νιώθουμε, σκεφτόμαστε και πράττουμε. Αυτό που μας πάει στην καρδιά μας λίγο πιο κοντά..

Να είσαι καλά Θάλασσα.

Σ’ ευχαριστώ XoLiDoXoS. Και μια και βλέπω την υπογραφή σου, και γω μα και οι πιο πολλοί από μας για αλλού είμαστε γεννημένοι.. Για εκεί που οι άνθρωποι σκέφτονται, θωρρούν τον ουρανό και τα όνειρα τους πραγματικότητα παλεύουν για να κάνουν.

Αυτός ο πόθος είναι που μέσα στον καθένα μας που σκέφτεται σαν αστέρι φωτίζει. Και τα σκοτάδια και της πιο βαθιάς νυχτιάς σκορπά. Σ ευχαριστώ ΧΩΡΙΑΤΗΣ.

Ναι αυτή είναι η διαφορά argentina. Να Αγαπάς, να νιώθεις μέσα σου να σε καίει ο Πόθος για κείνο που στη φύση μας είναι. Και να μας πάρουν, και να μας κάνουν να ξεχάσουμε προσπαθούν.. Το να ‘μαστε Ελεύθεροι!

Καλώς σας βρήκα όλους!

Καλησπέρα Γεωργία. Εμένα πάντα κάποιοι «γραφικοί» ήταν οι ήρωες μου. Κάποιοι που έλεγαν και υποστήριζαν αυτό που αισθανόταν, που πίστευαν και ήταν έτοιμοι να το υπερασπίσουν με κάθε κόστος. Ότι και όπως και να τους έλεγαν οι άλλοι. Σαν το Γαλιλαίο ας πούμε, σαν την Υπατία, σαν το Λεωνίδα, και τόσους άλλους που τη διαφορά έκαναν.

Πάντως για να επανέλθω σ’ αυτό που λες και σ’ ευχαριστώ, δεν είναι πολύς καιρός που γράφω. Κάπου πριν δυο χρόνια, στα 35 ξεκίνησα. Αν και ήταν κάτι που από καιρό το ήθελα, μα δεν το αποφάσιζα μια και κάποτε, στα 19, δεν ήμουν και τόσο καλός στην έκθεση.. Βέβαια περνώντας α χρόνια κατάλαβα κάποια πράγματα. Όπως ας πούμε, το να είσαι καλός όπως το «σχολείο» εννοεί, δε σημαίνει και τόσο πολλά τελικά. Μια και αποδίδει κάποιος πραγματικά σε θέματα που εκείνος επιλέγει, που την καρδιά του αγγίζουν, κι όχι το μυαλό μονάχα. Οπότε ναι, πήρα το μονοπάτι εκείνο που μ’ αγγίζει και πορεύομαι.

Και χαίρομαι που είμαι μαζί σας.

Σ’ ευχαριστώ Γιώργο. Το έχει εξηγήσει με τον τρόπο του κάποιος πρόγονός μας αυτό, μια και το νιώθω επίσης με κάποια γραπτά. Λέει λοιπόν ο Πλάτωνας, ότι, η Σκέψη που το Δίκαιο και το Λόγο προάγει μια είναι και αδιαίρετη, πανανθρώπινη. Και γι’ αυτό μπορούμε να τη δούμε και σε άλλους…

Καλό Ξημέρωμα σε όλους.

[ΓΙΩΡΓΟΣ Τ.]

δε ξέρω αν μου αρέσει ο τροπος σκέψης σου η το ποιημα τελικα μα αναρωτιέμαι πολλα για τους ανθρωπους και έτσι αναρωτιέμαι και για σένα.Να σαι όσες περισοτερες φορες σε θέση να μας ανοιγεις το μυαλό σου,αυτο εύχομαι για εσένα,είναι κάτι που το θέλω και εγω να κάνω μα οι υποχρεώσεις τις ημέρας δε μου αφήνουν παρά κάποιες σκόρπιες στιγμες χαλάρωσης και πολλές -πολλες ώρες συλογισμού.