Ρεμπετολαϊκοί - Κλασσικοί...

[Anaximandros]

Κάνω παρέα με ρεμπέτες, με λαϊκούς αλλά και με κλασικούς και με ροκάδες μουσικούς. Παρατηρώ πως όταν συζητάω με τους Ρεμπέτες, υποτιμάνε κατά κάποιο τρόπο την κλασική μουσική (είχα μία συζήτηση με έναν και του έλεγα για έναν τουμπελεκίστα των Τακίμ που ήταν πολύ καλός κλασικός, μα τελικά το ριξε στα κρουστά και μου απάντησε ''και πολύ καλά έκανε!'' ). Το ακριβώς αντίθετο βλέπω σε κάτι κλασικούς, υποτιμάνε την παραδοσιακή, τη ρεμπέτικη και τη λαϊκή μουσική. Το ίδιο και με τους ροκάδες.
   Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό; είναι μήπως ένα είδος εκδήλωσης ξενομανίας το ότι οι κλασικοί γουστάρουν τρελά την Κλασική Ευρωπαϊκή Μουσική και υποτιμάνε την ελληνική ή μήπως ένα είδος πατριωτισμού και ξενοφοβίας το ότι οι Ρεμπέτες δεν πάνε καθόλου την κλασική;
   Και γιατί οι εκπρόσωποι της μίας σχολής να μην εκτιμάνε την άλλη; αφού και από τη Ρεμπέτικη κερδίζεις και από την κλασική (προσωπικά εγώ τις εκτιμάω και τις 2! ).

[freemind]

Νομιζω πως δεν ειναι ο κανονας 3-4-5-10 μουσικοι φιλε Αναξιμανδρε. Και εμενα μου εχει τυχει μουσικος που επαιζε μπουζουκι, φανατικος του ρεμπετικου και του λαϊκου και τελειωνε σε ωδειο το πτυχιο του Ειδικου Αρμονιας
Ειναι καθαρα θεμα γουστου και η "αντιπαθεια" οφειλεται στα διαφορετικα ακουσματα και οχι αμεσα στο καθε ειδος μουσικης.

[-]

-

[Anarhikos_Mousikos]

Συμφωνώ με τον Freemind, παίζουν πάρα πολύ τα ακούσματα και το κατά πόσο εκπαιδεύεται ο ακροατής στο κάθε άκουσμα.
Επίσης παίζει ρόλο και το κατά πόσο ο ακροατής ή ο μουσικός εκτιμά τον εαυτό του (πχ ένας της ανατολικής σχολής ή ένας της δυτικής που νομίζει ότι τα ξέρει όλα, θα έχει μία άρνηση να ακούσει κάτι παραπάνω απ' αυτά που γνωρίζει).
Και γι αυτούς που δεν ασχολούνται και τόσο με τη μουσική και δεν πολυψάχνονται, παίζει κάποιο ρόλο και το promotion που κάνει το ραδιόφωνο, η τηλεόραση κτλ κι επίσης και η προπαγάνδα που γίνεται (η οποία είναι πολύ συχνό φαινόμενο).

[Θοδωρής]

Οπως σε όλα τα πράγματα στην ζωή μας ,έτσι και σε αυτό το μεγάλο ζήτημα ,υπάρχουν πολλές και αντοκρουόμενες απόψεις .Επειδή η μουσική και ο μουσικός εμπεριέχουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την ένοια της υποκειμενικότητας τα πράγματα μπλέκονται πολύ .Εξαρτάται απο τον κάθε ένα ξεχωριστά ,πως βλέπει τα πράγματα.Εχω συναντήσει πολλούς μουσικούς να ενδιαφέρονται για κάποιο παλλο είδος (τελείως διαφορετικό απο αυτό που ασχολούνται ),και πολλούς άλλους να αφοσιώνται μονομερώς σε ένα και μόνο .Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις ούτε τον ένα ,αλλά ούτε και τον άλλο για κακή πρόθεση.Ας μην ξεχνάμε οτι κάθε τέχνη (και πολύ περισσότερο η μουσική )χρειάζονται πολλές φορές ,απόλυτη προσήλωση και πάθος ,για να την υπηρετήσεις σωστά.Ετσι πολλές διαφορετικότητες περνούν απαρατήρητες και πολλοί μουσικοί πολλές φορές αγνοούν ακόμη και την ύπαρξή τους .Αν αρκετοί μουσικοί απαξιούν κάποια άλλα είδη (αν και τα ξέρουν ),τότε εχουμε να κάνουμε με μονομερείς ανθρώπους .

[Βραζίλης]

Υπάρχουν πολλές παράμετροι σε αυτό το θέμα. Θα μπορούσε κανείς να πει οτι είναι ζήτημα του πόσο έχει ασχοληθεί κάποιος με κάτι. Ο καθένας στο είδος του. Ή οτι είναι μια συνήθεια, το μυαλό κολλάει σε κάποια πράγματα. Μπορεί να είναι και ζήτημα ευρύτητας αντίληψης (ανοιχτού μυαλού) στη ζωή γενικότερα, ή/και ηλικίας (μιας και ο άνθρωπος αλλάζει μυαλά καθώς μεγαλώνει).
Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να γίνει εποικοδομητική συζήτηση με άτομα που είναι προσκολλημένα στην άποψή τους (που την θεωρούν αντικειμενική, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος υποκειμενική)

Κάθε μουσική δίνει και άλλο συναίσθημα, δεν είναι δυνατόν να την κρίνουμε με υπολογισμούς. ΟΚ, η κλασική μουσική είναι πιο πολύπλοκη και περίτεχνη, αλλά υπάρχει ομορφιά και στην λιτότητα της ρεμπέτικης. Αλλιώς θα νιώσω όταν ακούσω κλασική μουσική και αλλιώς όταν ακούσω ρεμπέτικη, αλλά το σημαντικό είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις νιώθω όμορφα

[Ommadawn]

Βασικά δεν ισχύει, θαρρώ, ακριβώς αυτό το "κάθε μουσική δίνει και άλλο συναίσθημα", μιας και τα συναισθήματα των ανθρώπων ήταν ίδια. Και ο Όμηρος γράφει για πάθη και συναισθήματα ανθρώπων (ανάμεσα σε άλλα) και ένας συγχρονος μονοκίθαρος μπαλανταδώρος κάνει πάλι το ίδιο. Ίδια είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα που εκφράζει. Η ατμόσφαιρα είναι μόνο που αλλάζει και φυσικά το πόσο αίσθηση κάνει στον καθένα. Ας πούμε, ο χρήστης ινδικής κάνναβης - ανάλογα με την παιδεία του, ή την παρέα του, ή την προαίρεσή του εκείνη τη στιγμή - θα βιώσει την ίδια χασούρα είτε ακούγοντας Μάλαμα, είτε ακούγοντας "Στου παράδεισου την πόρτα" είτε το "Adagio" του Samuel Barber.
Eίναι ανάλογα το πόσο ανοιχτός ή μυημένος ειναι κάποιος σε ένα είδος μουσικής, ώστε να μπορέσει να το αισθανθεί όσο οι δημιουργοί των κομματιών του είδους.

[Βραζίλης]

Ommadawn,
εννοώ ότι αν ακούς πχ. κλασική μουσική θα κάτσεις να θαυμάσεις την επιβλητικότητα και την περίτεχνη ενορχήστρωση, αν ακούσεις χασαποσέρβικο θα σου'ρθει να χορέψεις, αν ακούσεις πανκ θα αρχίσεις να βρίζεις το "σύστημα", αν ακούσεις μπαλάντα θα αναπολείς ερωτικές στιγμές που έζησες, κ.ο.κ. Με αυτόν το τρόπο εννοώ οτι η μουσική μας δίνει συναισθήματα, ή αν προτιμάς: ενισχύει κάποια συγκεκριμένα (κάθε φορά) από αυτά που έχουμε.

Δεν με ενδιαφέρουν όσοι λαμβάνουν παραισθησιογόνες ουσίες. Αυτοί μπορεί να τη βρίσκουν ακόμα και με ένα κομπρεσέρ που σπάει το πεζοδρόμιο, με άλλη αίσθηση κάθε φορά (που δεν εξαρτάται από τον ρυθμό του κομπρεσέρ)

[Ommadawn]

Ακριβώς.
Αν ξέρεις,όμως, τι θα ακούσεις θα βρεις και λαικο ή ρεμπέτικο κατά του συστήματος, και πανκ για χορό, και μεγάλο μέρος της κλασικής έχει χορευτικό χαρακτήρα (έστω άλλης εποχής).
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι είναι καθαρά υποκειμενικό. Μιας και την "αναπόληση" που λες, μπορεί κάποιος να την κανει όντως με μια ροκ μπαλάντα, ή μια πυξ λαξ μπαλάντα, αλλά μπορεί και με νυχτερινά του chopin.. Συμφωνώ με αυτο που λέμε για υποκειμενικότητα, απλά διαφώνησα με το ότι "κάθε μουσική μιλάει σε διαφορετικό συναίσθημα" μιας και όλες οι μουσικές ασχολούνται με τα ίδια ανθρώπινα συναισθήματα. Θρίαμβος; Χαρά; Μελαγχολία; Μοναξιά; Έρωτας; Νοσταλγία; Χιούμορ; Μαστούρα; (έλα μωρέ, που θα απαγορέψεις και από τους ρεμπέτες το χασίς..)
Παρα ταύτα, συμφωνώ με την ιδέα ότι η μουσική επαυξάνει κάποιο σπέρμα ήδη υπάρχοντος συναισθήματος, αν και κάποιες λίγες φορές, ούτε αυτό χρειάζεται:P ...και η μουσική σου αλλάζει διάθεση!

[HeavyHead]

βασικα ο ενας προσπαθει να υποστηριξει την μουσικη του κ να ακυρωση του αλλου..ομως στην πραγματικοτητα η μια παιρνει απο την αλλη