Πρώτα μου προκύπτει μια μελωδία και κολλάω τους στοίχους μετά

10 (27.8%)

Έχω σκαρώσει κάτι στοίχους και βάζω μελωδία

10 (27.8%)

Ότι κατσει πρώτο

8 (22.2%)

Κλέβω ένα τραγούδι το παραποιω και το πασάρω για δικό μου(σύνδρομο Φοίβου)

0 (0%)

Κλέβω ενα δικό μου τραγούδι το παραποιώ και το πασάρω για καινούριο(Συνδρομο Stratovarious)

0 (0%)

Δεν μπορώ να γραψω τραγούδι(Σύνδρομο Pontifika)

8 (22.2%)

Σύνολο ψηφοφόρων: 33

Αυτή είναι μια απορία που είχα πρίν προσπαθίσω να μάθω κάποιο μουσικό όργανο.

Μια και έχω την τιμή να απαντάω πρώτη όλοι ξέρουν τί απάντησα... σύνδρομο pontifika λοιπόν... δεν μπορώ να γράψω μουσική. Μόνο στίχους...

   Συνιθως μου καθονται και τα δυο ταυτοχρονα, αν μου ερθουν πρωτα οι στιχοι , σπανια προσπαθω να τους βαλω μελωδια, και αν εχω μια μελωδια μεσα μου προσπαθω να την βγαλω στην κιθαρα μεχρι να βαρεθω, στην πορεια αυτης της διαδικασιας μπορει να σκαρφιστω κανενα στιχακι, αν αυτο δεν συμβει αφηνω την μουσικη να μιλαει απο μονη της.
  Εγω ξεκινησα να μαθαινω κιθαρα για να ικανοποιησω την αναγκη μου αυτη να εκφρασω αυτα που αναβλιζαν απο μεσα μου.
 Δεν το καταφερνω παντα, ... και οι γνωσεις μου καποιες φορες με περιοριζουν.

Παντα αναλογα με το τι θα δουλεψω...
Αν εχω εμπνευση να γραψω, γραφω τους στιχους κ μετα αρχιζω να παλευω τη μελωδια. Αν ειναι αρκετα εμμετρο το ποιημα η μελωδια βγαινει ευκολα.

Αν παλι γρατζουναω την κιθαρα ερχονται αραδα οι νεες μελωδιες που δεν εχουν ομως στιχους.

Εχω γυρω στα 3-4 τραγουδια χωρις μουσικη...κ γυρω στις 7-8 μελωδιες χωρις στιχο.

Απλα πολλες φορες οι μελωδιες δεν κολλανε με τους στιχους. Κ τα 2 ζητανε παντοτε ενα καταλληλο παντρεμα που θα τα κανει αχωριστο ζευγαρι....

ολα βγαινουν τυχαια...αρκει να υπαρχει το απαρετιτο mood...
λιγο μαυριλα...λιγο μουχλα στην ατμοσφαιρα...λιγη αισθηση νεκροταφειου..μεσα απτο χαος γενικοτερα γεννιουνται τα πιο δελεαστικα οραματα..........

symphwnw me ton lazarous.
an k eimai nea ston tomea ayto,exw ''grapsei'' kana dyo oloklhrwmena kommatakia(oxi tpt to spoudaio!) sta opoia paratirisa oti imoun pragmatika se dyskoli katastasi...
k genika,otan eimai asxima,thelw oposdipote na pianw tin kithara stin agalia mou k na paizw...

Πρώτα τη μουσική .
Μετά βάζω να τα ακούσω και σκέφτομαι τι στίχοι ταιριάζουν. Συνήθως δεν μου έρχονται στίχοι οπότε έχω καμιά δεκαριά έτοιμα χωρίς στίχους και 5-6 μόνο με στίχους.

Γράφω παράλληλα και τους στίχους και τη μουσική.Όταν δεν έχω έμπνευση βάζω μουσική σε κάποια ποιήματα που μου έχουν κολλήσει στο μυαλό για πολύ καιρό.

Βέβαια εδώ και κάποιον καιρό με έχουν εγκαταλείψει και οι στίχοι μου... πήγαν να βρουν τις μελωδίες που με αποφεύγουν από πάντα φαίνεται... πω πω... πρέπει να είναι φοβερά τα τραγούδια που ΔΕΝ έχω γράψει...

Νομίζω πως για όλους τα καλύτερα τραγούδια, είναι αυτά που δεν έχουν γράψει... Στα περισσότερα τραγούδια που έχω γράψει, η μουσική έρχεται μετά τους στίχους και συνήθως πολύ αργότερα... μερικές φορές περπατάω στο δρόμο και σιγοτραγουδάω άγνωστες μουσικές και άγνωστα λόγια.... Να κουβαλάω για καλό και για κακό ένα μαγνητοφωνάκι?

Epeidi eimai entelos asxetos apo mousiki,grafo stoixous kai meta kolao apo pano kapoia melodia
Kapote eixa dosei merika tragoudia na diavasei enas filos mou,kai ti gyrise kai mou eipe,"popo ayta tha ginontousan poli kala skylotragouda"den mporeite na pistepsete ti apogoiteysi pira,arxisa loipon na prosexo parapano ti niotho kai na ta ekfrazo me kaliteres lexeis,isos tha eprepe na doso ta kainourgia mou tragoudia pali se ayton kai eyxomai na min mou pei pali ta idia

Εγω με τον στιχο ποτε δεν τα πήγαινα καλα .Παντα μου εδιναν στιχους και μετα εβαζα μουσική ,η εγραφα μουσική μονο ,αλλα τοτε δεν εμπαιναν στιχοι γιατι συνηθως ηταν κομματια ορχηστρικα με συνθ (περισσοτερο με μουσικη κινηματογραφου μοιαζουν )η διασκευές αλλων τραγουδιών με ορχηστρικο στυλ.

... oti katsei prwto... an kai tis perissoteres fores ta tragoydia moy ta grafw kateythein. h ekei poy gratsoynaw th kithara moy erxete enas prwtos stixos k xwris na to katalavw exw grapsei tragoydi h exw ena stixo k amesws anakalyptw k tairiasth melwdia...
..... par'ola ayta omws exw apeira poihmata poy zhtoyn melwdia thn opoia dn pisteyw pws tha mporesw pote na toys dwsw egw opote ta diaxwrhsa k eftiaxa ena vivlio me poihmata mono, k ena me wannabe tragoydia....

Βέβαια εδώ και κάποιον καιρό με έχουν εγκαταλείψει και οι στίχοι μου... πήγαν να βρουν τις μελωδίες που με αποφεύγουν από πάντα φαίνεται... πω πω... πρέπει να είναι φοβερά τα τραγούδια που ΔΕΝ έχω γράψει...

k mena mporw na pw pws h moysa fainete na me exei egkataleipsei teleytaia afoy exw kairo na grapsw k oti xekinaw na grapsw den mporw me tipota na to oloklhrwsw.... ax moysa polytropon....(lete na piasei???)

Εμενα παλι οι στιχοι μου αρχισαν να με ξαναθυμουνται σιγα σιγα.. ειχα κανα 6μηνο να γραψω, κ εχω γραψει 2 απανωτα. Το ενα απο τα 2 τραγουδια αυτα, ειναι κ το πρωτο το οποιο η μητερα μου το αποκαλεσε "τραγουδαρα". (ολα τα υπολοιπα τα αποκαλουσε απλως "κλαψες" αν οχι επιεικως "μαλακιες"...

Σταμάτησα να γράφω πριν 4 χρόνια περίπου. Τότε είχα ένα τετράδιο γεμάτο στιχάκια - πεζά - σκόρπιες σκέψεις που μερικά ήταν πραγματικά καλά!
Οι ξεχασμένοι στο μυαλό μου στίχοι τώρα με ξαναθυμούνται...
Άργησαν αλλά ήρθανε μετά από πολύ πολύ καιρό θαμμένοι και καταχωνιασμένοι... να σκάσουν σαν πυροτέχνημα πάνω στο χαρτί!!

αν και δε γνωριζω σχεδον τιποτα απο μουσικη, συλλαμβανω τον εαυτο μου να μουρμουριζει μουσικες που δε τις ξανακουσα.
στην αρχη πιστευα οτι ηταν κατι που ειχα ακουσει και δε μπορουσα να θυμηθω.
ειδικα το πρωι, οταν ξυπναω.
οι στιχοι ειναι ευκολοι για μενα..
καποτε στο σχολειο ειχα γραψει εκθεση για "την αξια της εργασιας" και ειχα κανει κατι σαν την "βατραχομυομαχια" (για οσους δε την ξερουν μη την ψαξετε)
ηταν 4 σελιδες εμμετρο, η καθηγητρια το κατασχεσαι... και εμαθα οτι για χρονια κυκλοφορουσε στα σχολεια που πηγαινε η καθηγητρια...

το να γραφεις 2 και 3 "ποιηματα' την ημερα ειναι πολλα?

τελος παντων... ειναι να μη σου τυχει...μετα βαριεσαι και το γραψιμο...και απλα υπαρχουν σαν σκεψεις

Όταν γράφω στίχακια...στο μυαλό μου ''παίζει'' κάποια μελωδία...αλλά προτιμώ να τα δίνω σε κάποιον έμπειρο σε θέματα σύνθεσης και πιο κατατοπισμένο μουσικά (π.χ. raspid )...να τα ντύνει με μουσική...και να τα κάνει τραγουδάκια !!!!!!!!

Για εναν προφανη λογο προτιμω ( τα βαρετα ) instrumental.Ποτε δεν ημουν καλος στο να "αναγνωριζω" τα βαθυτερα νοηματα ενος ποιηματος, οποτε δεν θα μπορουσα να τα αποδωσω μεσω της μουσικης. Επομενως προτιμω να σκεφτομαι οτι η μελωδια θα δωσει απο μονη της την αισθηση ενος ποιηματος.

O Hetfield τα είπε όλα: If you have a riff, you have a song

Πρώτα γράφω το στίχο, και μετά παίρνω τι κιθάρα μου, και προσπαθώ να αναδείξω την μελωδία που βγάζουν οι στίχοι...μια φορά σ'ένα τραγούδι, έχω κάνει το αντίθετο, προσάρμοσα το στίχο στη μουσική( κάποια ριφς κιθαριστικά) και το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό...Αλλά η πρώτη συνταγή είναι και η καλύτερη...

Επειδή εμείς οι καφρομέταλλοι στις φωνές μας είμαστε λίγο μπετατζίδες και επειδή πρέπει να υπάρχει σε ένα τραγούδι κάποιο κεντρικό θέμα (μελωδία) για να δένει με τα άλλα 2 συστατικά της μουσικής, δηλαδή αρμονία και ρυθμός ξεκινάμε πάντα από το riff. Για μένα αυτή είναι η βάση του τραγουδιού. Οι "ρυθμικές" κιθάρες είναι η βάση και όλα τα υπόλοιπα όργανα "κολακεύουν", συμπληρώνουν και υποστηρίζουν τα riff. Και η φωνή χρησιμοποιείται σαν ερμηνεία κυρίως (με την έννοια του πως προφέρονται κάποιες λέξεις ή πως ερμηνεύονται κάποιοι στίχοι-υποκριτική και έτσι). Εννοείται βέβαια ότι αυτός δεν είναι ένας κανόνας που τηρείται αυστηρά (άμα έχεις έναν Mike Howe-Metal Church στη φωνή τότε αλλάζουν πολύ τα πράγματα). Μπορεί άλλο όργανο να "παίζει" τη βασική μελωδία όπως η φωνή για παράδειγμα που είναι και το πιο συνηθισμένο.... Πολλοί βέβαια θα αμφισβητίσουν το γεγονός ότι κάποιο θέμα ρυθμικής κιθάρας μπορεί να είναι μελωδικό επειδή συνήθως όλα αυτά είναι βαρβάτα και επιθετικά αλλά υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που χρησιμοποιούσαν πρωτότυπα και ξεχωριστά κιθαριστικά θέματα για να δημιουργήουν μουσική όπως οι Toxik, Realm, Laaz Rockit, Mekong Delta, Atheist κτλ. Εγώ έτσι κάνω και αυτές είναι οι επιρροές μου....Ο καθένας με τον τρόπο του......Ωραίο θεματάκι αυτό.

στα λιγα που εχω γραψει με δικη μου μουσικη και στιχους..
πρωτα ειχα ετοιμους τους στιχους..και πανω σ'αυτους,αναλογα με το ρυθμο τους εγραφα τη μουσικη

πλεον,λογω αδυναμιας στιχου,ψαχνω να βρω στιχους αλλων που να μου κανουν το κλικ
μολις τους εντοπισω..τους τυραννω για λιγο καιρο..με δευτερες και τριτες αναγνωσεις..

και καποια στιγμη ερχεται και η μελωδια..

παντως ολα αυτα γινονται ως ενα βαθμο καπως ανεξηγητα..

βασικα οποτε γραφω..μαλλον ειναι αναλογα την ωρα..ειναι φορες που θελω να εκφραστω μεσω ενος ηχου..ετσι φτιαχνω καμια μελωδια ( που καπου εχω ακουσει καπως ετσι..) και φορες που πρεπει να γραψω κατι να το βγαλω απο μεσα μου...δεν εχω κατσει ποτ ενα γραψω τραγουδι για να γραψω τραγουδι..εχει να κανει με το τι ορεξη εχω να ταιριαξω στιχους μουσικη για να το ολοκληρωσω. μεχρι στιγμης αυτη η ορεξη πηγαζει απο την απορια " μπορω αραγε να το κανω; "

Εγώ θα γράψω στίχους, θα γράψω μελωδίες, και θα μείνουν το μεν χωριστά από τα δε για πολύ καιρό...
Καμμιά φορά θα "συναντηθούν" ενας στίχος με μια μελωδία, ή θα παίξω κάτι πάνω από τους στίχους μου που μπορεί να κολλάει, ή θα τραγουδήσω αυθόρμητα κάτι πιάνοντας κάποια ακόρντα ή έχοντας μια ακατέργαστη μελωδία στο κεφάλι μου...
Οπότε μάλλον λίγο απ'όλα. Γεγονός είναι ότι μπορώ εύκολα να βρω μελωδία για έτοιμους στίχους και λίγο πιο δύσκολα στίχους για έτοιμο τραγούδι, όταν όμως είναι και τα δύο έτοιμα και συναντιούνται κάποια στιγμή ως δια μαγείας, είναι το καλύτερο! Γιατί ήμουν αφοσιωμένος στους στίχους όταν τους έγραφα, και στο τραγούδι όταν έπαιζα, επομένως βγαίνει κάτι πολύ καλύτερο.
Μ'αρέσει όμως και να πιάνω απλές συγχορδίες και να παίζω και να σκέφτομαι στίχους που θα κολλούσαν. Έτσι βρίσκω ένα θέμα και αν μου έρθει έμπνευση μαζί με την κιθάρα πιάνω και το στυλό! Για απλά τραγουδάκια μιλάμε έτσι?