Άνοιξα ένα issue για να εκφράσω το γεγονός ότι μου έκανε εντύπωση πως, με χαμηλό κόστος παραγωγής πωλούνται τόσο ακριβά τα μουσικά όργανα, και όλοι σκίσατε τα ρούχα σας για να υπερασπιστείτε τις μεγάλες εταιρίες και τα εργοστάσια.
Όπως σίγουρα θα κατάλαβες από τα προηγούμενα post αν κάποιος παρεξήγησε τα γραφόμενά μας είσαι εσύ.
Κανείς δεν υποστήριξε την υπερτιμολόγιση μουσικών προϊόντων,απλά με το παράδειγμα ψωμιού,γάλακτος,κ.λ.π. καυτηριάσαμε ότι έχουμε καθημερινά αγαθά που ακολουθούν την ίδια λογική.
Καλαμπόκι/κιλό 21 λεπτά φέτος από το χωράφι->1,35 ψωμί/κιλό στο αρτοποιείο και το πληρώνουμε και κάθε μέρα.
Ε,το ίδιο γίνεται και με τον ενισχυτή,φυσικά δεν μας αρέσει,αλλά γίνεται..
Και μπορεί ένα τρόφιμο να καπελώνεται με την ένδειξη:"αγνό","φρέσκο",κ.λ.π. όπως και μια κιθάρα ως:"signature","limited",κ.λ.π.
Το ίδιο σκεπτικό είναι...
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να πουλάω εγώ το Software μου για χρυσάφι ώστε να αποσβέσω τα σχολικά μου έξοδα, τα φροντηστήρια, τα φοιτιτικά μου χρόνια και όλο το κόστος ζωής των ανθρώπων της Microsoft που φτιάξαν τα Windows.
Μάλιστα...Καλωσήλθες στον καπιταλισμό.
Νομίζεις ότι αυτές οι εταιρείες έχουν κάποιο "ανθρώπινο" μέτρο στο κέρδος;
Έχω δει,όχι μόνο μια φορά,σε εργαστήριο το value for money, Gibson Les Paul αξίας 2000-3000 δολαρίων και αν αυτά τα χρήματα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα...
Ξέρεις τι είναι να σκας 3000 δολάρια και η κιθάρα να βαράει στο γάμο του καραγκιόζη;
Τέλος,να θυμάσαι ότι την κιθάρα της υπογραφής σου "Vintage V100 Flamed Iced Tea" με 350 ευρώ,χωρίς την χρήση CNC,δεν θα την έβλεπες ούτε στον ύπνο σου.
Oπότε το CNC και ο ανταγωνισμός αν έκανε ένα καλό,είναι ότι έδωσε με προσιτό κόστος στον φτωχό, κιθάρα και ενισχυτή που "παίζουν"..