Ταξίδι ΙΙ (έρως με courier)

[pimami]

                            Ταξίδι ΙΙ


Φόρτωσα στο τρένο τις στερνές μου τις ελπίδες
Μοιάζει για ταξίδι σε χαμένες ατλαντίδες
Μ’ ένα τραγουδάκι στα μπαγκάζια βορινό
Είναι μήνας Μάρτης κι όμως είναι γιορτινό…

Βγήκα ζητιανιά να βρω τα ανείπωτα τα λόγια
Έβγαλα στο φως αυτά που έκρυβα σε υπόγεια
Μύρισα την άνοιξη, της έσφιξα το χέρι
Μα στον προορισμό μου πάντα αργεί το καλοκαίρι…

Ήρθα, κοίταξέ με… ολοζώντανος εμπρός σου
Βρέθηκε ο δρόμος μου μαζί με τον δικό σου
Μ’ έφερε ο Σορόκος ‘κει που σ’ έφερε ο Βαρδάρης
Όπως ‘σμίξαν οι άνεμοι κοντά σου θα με πάρεις…

Τώρα που η πνοή σου την ανάσα μου ζυγώνει
Ήρθα από τα μέρη σου και έλιωσε το χιόνι
Είναι Κυριακή 12 Μάρτη, μεσημέρι
Βρέχει, μα μου έμαθες πως είν’ το καλοκαίρι!

Φόρτωσα στο τρένο δυο στιγμές και ένα δάκρυ
Πάλι από αύριο θα ζεις στην άλλη άκρη
Στέγνωσε τα μάτια σου και στο ζητώ σα χάρη
Σμίγουν οι ματιές μας σαν κοιτάζουν το φεγγάρι…

                                                          αφιερωμένο....
                                                Καλαμάτα, Μάρτης 2006.          Δ.Μ.

[mymood]

Δυνατο! Μπραβο σου!

[trivial]

κι άλλος ταξιδιάρης!!
pimami μου τι να πω, μακάρι νασαι καλά και να μας ταξιδεύεις πάντα η έμπνευσή σου... τα υπόλοιπα, τα υποψιάζεσαι...

[Stergios Kourou]

μπράβο Δημοσθένη!
Αν και πλέον γνωρίζω ότι θα διαβάσω κάτι πολύ καλό, ο ενθουσιασμός δεν λείπει...
Τα σέβη μου και πάλι...

[Μαργαρίτα Π.]

Με κάλυψε ο Στέργιος, Δημοσθένη. Μπράβο κι από μένα! 

[TAXIS]

μου αρεσε παρα πολυ. μπραβο.

[pimami]

σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια στον εντελώς αυθόρμητο στίχο που σκάρωσα... ένα Μαρτιάτικο απόγευμα ακούγωντας νότες του Σταύρου Κουγιουμτζή!!! και κάπως έτσι έφτασε στη Σαλονίκη αφ' ενός η σκέψη μου νοερά και αφ' ετέρου οι στίχοι μου μέσω διαδικτύου....

Υ.Γ. και φυσικά ο έρως με courier....

[Fusalida]

Μάλλον φταίει το ότι τούτο εδώ με πέτυχε σε άσχημη διάθεση...ίσως να'ναι που μου φέρνει μια θολή εικόνα με βρεγμένα μαλιά, με βρεγμένα ρούχα μα με ηλιόλουστα χαμόγελα και ζεστές ανάσες...ό,τι κι να 'ναι με 'κανε να δακρύσω...

Ευχαριστώ...

[Twix]

Είναι υπέροχο αυτό που έγραψες .....για μια ακόμα φορά..... 

Για αυτούς που φεύγουν ... αλλά κι αυτοί που μένουν; 

[monalizagreen]

Ποιητά μου...ποτέ μια ελπίδα δεν είναι στερνή..κι αυτό εσείς το ξέρετε πιο καλά από μένα...

   ...πάντα μα πάντα,την ακολουθεί κι άλλη μία..κι άλλη μία....
                                                                                           ...μια ελπίδα κι άλλη μια ευχή...

       .....μέχρι τη στιγμή που...σμίγουν οι ματιές μας σαν κοιτάζουν το φεγγάρι…

                  εδώ,από τις ρίζες του Χορτιάτη...σας χαιρετώ!
                           ευχαριστώ και για τούτο το ταξίδι!!!

                             

[pinelopi]

Να τα σκαρώνεις πάντα κάτι τέτοια 
Σε αποφορτίζουν και δίνεις και σε μας την ευκαιρία να τα διαβάζουμε αυτά τα αυθόρμητα με τη φρεσκάδα του τρεχούμενου νερού.

[pimami]

καλούμαι να απαντήσω σε τέσσερα κορίτσια... προσπαθώ να βρω τις λέξεις που θα εκφράσουν τα συναισθήματά μου κάθε φορά που διαβάζω τα κολακευτικότατα και ουσιαστικότατα σχόλιά σας... είναι ίσως γιατί κατά καιρούς μας φέρνει ζάλη, μας φέρνει τρέλλα η ίδια βιοπάλη.... της στιχουργίας....!

Ναι Πηνελόπη, τα σκαρώνω αυτά τα στιχάκια.... είναι κάτι που το διπλή ανάγκη.... εκτός από την αποφόρτισή μου, συνεργούν στην μουσική έμπνευσή μου.... Τα έχω, δεν τα χω ανάγκη?

Χαρά, προσπάθησα να θυμιθώ με ποιους ήμουν στους κατά καιρούς αποχαιρετισμούς μου. Μ αυτούς που μένουν ή μ' αυτούς που φεύγουν.... μάλλον δεν βρήκα απάντηση... είναι που νομίζω πως στην ουσία το αντίο είναι το ίδιο και για τους δυο....

Τι να πω εγώ τώρα Φυσαλίδα? τώρα που καθάρισε το βλέμμα σου απ' το δάκρυ είμαι σίγουρος πως είδες την εικόνα που περιγράφεις λίγο διαφορετικά και ένα χαμόγελο ξέφυγε δειλά από τα χειλή σου.... εγώ σ ευχαριστώ...

Ευτυχία.... αφού δώσεις τα χαιρετίσματα μου στον Χορτιάτη, ρίξε μια ματιά στο φεγγάρι.....

μέσα από την καρδιά μου. να είσαστε καλά!!!  θα τα ξαναπούμε....