Μηνύματα

1

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: "Έφυγε" και ο "μόρτης" του ρεμπέτικου Μιχάλης Γενίτσαρης

« στις: 14/05/05, 07:04 »

Ναι, καλά θυμάσαι, pimami. Είχε εμφανιστεί σε σκηνές του Μινόρε της Αυγής. Είμαι σίγουρη, επειδή ενώ τον είχα ακούσει στα Ρεμπέτικα της Κατοχής με τον Νταλάρα, είδα τη φυσιογνωμία του για πρώτη φορά στο σήριαλ. Μετέπειτα είδα κάποιες συνεντεύξεις του κι ακόμα αργότερα άκουσα από άλλον ρεμπέτη (δυστυχώς δε θυμάμαι ποιον) σε συνένετευξή του να λέει πως ο κυρ Γενίτσαρης τη συμβία του τη χειροτονούσε κανονικότατα. Από τότε όλα τα περί μόρτη, ωραίου μάγκα, κλπ τα ακούω βερεσέ.

2

Νέα και όχι μόνο / Απ: Μπλουζάκια kithara.gr

« στις: 27/04/05, 11:31 »

Α, εντάξει, αφού γίνεται κι έτσι. Σ' ευχαριστώ πολύ, Πελαργέ.

3

Νέα και όχι μόνο / Απ: Μπλουζάκια kithara.gr

« στις: 26/04/05, 10:41 »

Ενδιαφέρομαι κι εγώ για μπλουζάκια. Θα είναι πολύ να ζητήσω τρία (3), ένα XXL, ένα XL και ένα M; Θέλω να τα χαρίσω, γι' αυτό και τα διαφορετικά μεγέθη. Για να βγείτε από το μπελά του ταχυδρομείου, μήπως θα μπορούσατε να μου τα στείλετε με courier και με έξοδα του παραλήπτη (δηλαδή δικά μου);

Ενημερώστε με με προσωπικό μήνυμα, για να οριστικοποιηθεί η παραγγελία.

Και μην το ξεχάσω: ωραία η ιδέα για το μπλουζάκι!

4

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 24/04/05, 14:38 »

ΕΠΩΔΥΝΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ό,τι λες στην πένα το γράφει
σκέπτεσαι θυμάσαι νομίζεις αγαπάς υπαγορεύεις.

Μερικά τα αποσιωπάς.
Όχι πως είσαι υποκριτής αλλά
λιγάκι σα να ντρέπεσαι που είναι τόσο λίγα
και σα να κομματιάζεσαι τόσα πολλά που είναι.

Με αφοσίωση σε ακούνε οι λέξεις
σε αντιγράφουν και η πένα διψασμένη
ρουφάει όσο μελάνι αφήνουν πίσω τους
-σαν τις σουπιές- τα συνταρακτικά
θολώνει η σύλληψή τους.

Όπως σου υπαγόρευσε η μοίρα να τα ζήσεις
γραμμένα σε δικό της απορροφητικό χαρτί
έτσι ακριβώς και συ τα υπαγορεύεις
στην άγνωστη ποιότητα του μέσου που διαθέτεις.

Καμιά φορά όταν η πένα μπάζει κρύο
γιατί οι προφυλάξεις έχουνε πετσικάρει
απ' των δεινών την παλαιότητα
λίγο παραμορφώνεις την εικόνα-
αίσθημα που δριμύ χειμώνα δρέπει
το στρέφεις να μαζεύει χαμομήλια.
Και κάπως έτσι γλυκαίνει του κειμένου ο καιρός.

Όλα ετούτα και άλλα μαζί
τα παίρνει φεύγοντας ο χρόνος
σα να 'τανε δικά του.
Κάποια στιγμή τού τα ζητάς τ' ανοίγεις
θέλεις να δεις εάν θυμάται το χαρτί όσα
του υπαγόρευσες γιατί ακόμα
και της άψυχης εγγύησης η μνήμη
με τον καιρό κι αυτή αδυνατίζει.

Ταράζεσαι χλωμιάζεις βλέπεις
να 'χουν γραφτεί πράγματα που δεν είπες
τον εαυτό σου αγνώριστο
κι οι πράξεις του θρασύδειλες
να ενοχοποιούν άλλων την προδοσία
ενώ η δική σου σε ανύψωση
να θριαμβεύει ως θύμα

κι άλλα κι άλλα τερατώδη, επονείδιστα
που και νεκρός να είσαι
ντρέπεσαι να τα πεις
με το γυμνό όνομά τους.
Φρίττεις κι ερμηνεύεις -ίνα μη κριθής-
πως όλα είναι βγαλμένα
απ' της γραφής το άρρωστο μυαλό.
Σε λιγοστεύει σε ταπεινώνει να παραδεχτείς
πως όλ' αυτά τα ανίδεα που γράφουμε
γνωρίζουνε για μας περισσότερα
και πιο αβυσσαλέα
απ' όσα μισοξέρουν όσα ζήσαμε.

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
(αντιγραφή από το περιοδικό «Η λέξη», τεύχος 183, με αφιέρωμα στην ποίηση 2005)

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η γιορτή της παλίρροιας

« στις: 22/04/05, 06:51 »

Πολύ όμορφο, όντως. Μπράβο!

6

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: Παρακάλι-μουσική mp3

« στις: 20/04/05, 09:20 »

Επιτέλους σήμερα κατάφερα να το ακούσω. Τόσον καιρό οι προσπάθειές μου "σκόνταφταν" στα πολλά κουμπάκια.

Λοιπόν το βρήκα πολύ ωραίο. Ιδιαίτερα μου άρεσαν τα ρεφρέν τόσο από άποψη μελωδίας όσο κι από άποψη στίχου. Μπορεί να μην διαθέτει πρωτοτυπία, όπως σχολίασε ο Argo, δεν παύει όμως να είναι γλυκύτατο τραγούδι (όχι γλυκερό) που προμηνύει τον ερχομό κι άλλων καλών δημιουργιών.

Μπράβο σου!

Υ.Γ. Η φωνή σου μου άρεσε πολύ, καθώς και το ντουμπλάρισμα.

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η Τ Τ Α ! ! ! (κάποιο πρωί του Λίβα)

« στις: 11/04/05, 15:06 »

Πολύ συγκινητικό και καλογραμμένο. Άγγιξε κάποιες ευαίσθητες χορδές και σ' εμένα.
Μπράβο και πάλι!

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ερωτευμένος με την λύπη μου

« στις: 09/04/05, 10:05 »

Μπράβο σου! Πολύ όμορφο και πολύ αληθινό. Πόσοι και πόσοι δεν έχουμε κατά καιρούς ερωτευθεί την ίδια μας τη λύπη.

9

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Πέθανε ο Γρ.Μπιθικώτσης

« στις: 07/04/05, 23:17 »

Το δικό σου καράβι του φευγιού δε θα 'χει ...σημαία ξένη. Θα 'χει επιβάτη εσένα και το μουσικό πολιτισμό μας του οποίου υπήρξες φορέας. Εμείς εδώ κάτω κι ...αύριο πάλι και πάντα θα συνεχίσουμε να ακούμε τα τραγούδια σου και να σε μελετάμε.

Καλό κατευόδιο. Είθε οι ναοί στο σχήμα τ' ουρανού ν' ανοίξουν διάπλατα για σένα τα περιβόλια τους. 

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ήρωας του όνειρού σου...

« στις: 30/03/05, 14:44 »

Φαίνεται πως πάει για πολύ όμορφο κομμάτι. Συμφωνώ απολύτως με τις παρατηρήσεις των πριν από εμένα. Προσθέτω όμως πως η πρώτη ενότητα (οι στροφές πριν το πρώτο ρεφραίν) δε μου φαίνονται ταιριαστές με τη θεματική του τραγουδιού. Ίσως εκεί να έπρεπε να παρέμβεις δραστικά, ίσως εγώ να είμαι πολύ κουρασμένη και νυσταγμένη τώρα. 

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Νανούρισμα

« στις: 30/03/05, 14:34 »

Μπράβο σου! Μου άρεσε πολύ. Έχω την αίσθηση όμως πως στο τέλος χάνεται ρυθμικά. Αλλά ας μιλήσουν γι' αυτό οι καλύτερα γνωρίζοντες.

12

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 29/03/05, 09:18 »

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
           ΔΕΥΤΕΡΑ ΒΡΟΧΕΡΗ

Ο έρωτας λοιπόν κατεδαφίζει
το ετοιμόρροπο που συντηρούμε.
Λιγάκι πριν μαζί του σωριαστούμε
με άλλα υλικά μάς ξαναχτίζει.

Ευγένεια και βάθος μας χαρίζει,
σκληρότητα και ύψος που τρομάζει.
Σε άγνωστο τοπίο προβιβάζει
τον κόσμο και ξανά μας τον δωρίζει.

Τα μουδιασμένα μέλη μας αγγίζει,
δεκαδικά και συμμιγή και μόνα,
και παραβαίνοντας κάθε κανόνα
ακέραια τα κάνει και τ' αθροίζει.

Όνειρο η αρρώστια, θα περάσει
με μια ηχώ βλεμμάτων και μια ζάλη.
Η σιωπή σαν μύγα σε μπουκάλι
τη μουσική του κόσμου θα σκεπάσει.

Μετά την ταραχή του και το σάλο
αφήνει, εκεί στην άκρη των δαχτύλων,
σαν χνούδι τη χρυσή σκουριά των ήλων
και θέα σε παράθυρο μεγάλο.

Μια θέα Παραδείσου^. τίποτ' άλλο.


Μιχάλης Γκανάς
(από την ποιητική συλλογή «Ανθοδέσμη» των Μιχάλη Γκανά, Διονύση Καψάλη, Γιώργου Κοροπούλη και Ηλία Λάγιου, εκδ. Άγρα)

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παιχνίδια χαμένα

« στις: 25/03/05, 08:00 »

Ευτυχώς ο έρεβος το ξαναέφερε στην επιφάνεια. Με τόσα που δημοσιεύονται όλο και κάποιο ξεφεύγει. Μου άρεσε πολύ. Ο μόνος κάπως αδύναμος στίχος είναι ο «να θυμάσαι καλά, κανείς δεν ήταν το θύμα». Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά αμάν πια με τα θύματα της αγάπης.

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Δωμάτιο

« στις: 25/03/05, 07:46 »

Συμπαθητικό. Οι πιο δυνατοί και άξιοι λόγου στίχοι είναι ο τρίτος και ο τέταρτος της πρώτης στροφής. Μου τα χάλασε λίγο η λέξη "πιστώνει". Πάντως καλή η γενική εντύπωση που αφήνουν οι στίχοι σου.

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Απογοητευση

« στις: 23/03/05, 14:52 »

Κι εμένα μου αρέσει. Ωστόσο θα το ήθελα να ριμάρει, αφού προορίζεται για τραγούδι. Σαν πολλή ευκολία μου κάνει ο ελεύθερος στίχος σε τραγούδι. Ταιριάζει νομίζω περισσότερο στην ποίηση, οπότε και οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές. Ο Γκάτσος που στα τραγούδια του επέμενε στη ρίμα και μάλιστα σε όσο το δυνατόν περισσότερες συλλαβές λέτε να μην ήξερε τι του γινόταν;

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σαν τσιγγάνα...

« στις: 23/03/05, 14:25 »

Πανέμορφο και ταξιδιάρικο, έστω κι αν ...έδεσε σε νησί.

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παρακάλι...! (για την βροχή μη μου μιλάς)

« στις: 21/03/05, 14:14 »

Θα συμφωνήσω με την Chcome. Τα χαλάς και στη ρίμα με αποτέλεσμα εγώ τουλάχιστον να χάνω το ρυθμό του τραγουδιού. Ωστόσο, αν το ξαναδείς, διορθώνεται.

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΡΩΓΜΕΣ...

« στις: 17/03/05, 14:23 »

Θα συμφωνήσω με το Βασίλη. Δε συγκρίνεται με τα άλλα που έχεις καταθέσει. 

19

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Το ρολόι σταμάτησε εδώ... Σταύρος Κουγιουμτζής

« στις: 14/03/05, 21:14 »

«Τώρα που θα φύγεις
πάρε μαζί σου για φυλαχτό
μυρτιά και πικροδάφνη
και της Φραγκογιαννούς τα πάθη

Και στρώσε τη ζωή σου μ' αγρύπνια και μαράζι
για του καιρού τ' αγιάζι
και για την αμοιβή σου
νερό του Παραδείσου θα γινώ

Τώρα που θα φύγεις
πάρε μαζί σου και το Χριστό»

20

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 11/03/05, 09:27 »

Ο ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

Βάδιζα κατά μήκος της ακτής
μια βαριά συννεφιά σκέπαζε τον ουρανό
τα κύματα γκρίζα κι ανατριχιαστικά
κύματα γκρίζα σκάζαν στην παραλία
μια δύναμη μ' έσπρωχνε να κάνω στροφή
ν' αρχίσω να περπατάω πάνω στα κύματα
μαύρες γάτες περπατούσαν πάνω στα γκρίζα
                                                     κύματα
και η ψυχή μου ήταν νεκρή.

Όμως ξαφνικά ένας ήλιος έσκισε τα
                                                   σύννεφα
η θάλασσα έγινε πάλι γαλάζια
ζωντάνεψε πάλι η ψυχή μου

κι εξακολούθησα τον περίπατό μου.


Μίλτος Σαχτούρης, «ΕΚΤΟΤΕ» , εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1996.

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σκούπισε τα μάτια

« στις: 11/03/05, 09:02 »

Αρκετά καλό. Ιδιαίτερα μου άρεσε η πρώτη στροφή. Μοιάζει σαν πιο δουλεμένη εκφραστικά. Μια μικρούλα διόρθωση χρειάζεται όμως στο δεύτερο στίχο, για να σταθεί ρυθμικά. Να γίνει έτσι :«μέσα στων χειλιών σου τη σχισμή». Και στην τέταρτη στροφή ίσως θα πήγαινε καλύτερα ο δεύτερος στίχος έτσι : «Δεν σου πρέπει αυτή η συννεφιά». Αυτό το λέω με επιφύλαξη, γιατί ίσως να είχες άλλο στο μυαλό σου.

Κάτι άλλο που βρήκα ενδιαφέρον στους στίχους σου είναι η αισιοδοξία που αποπνέουν στο τέλος.

22

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Χορεύετε;

« στις: 08/03/05, 14:32 »

ΠΟΤΕ!
Από παιδάκι ντρεπόμουνα. Στο σχολείο ήταν η χειρότερη στιγμή μου να έχουμε χορό στη γυμναστική. Όμως όταν είμαι μόνη μου στο σπίτι και μερακλωθώ τις φέρνω τις στροφές μου. Οι φίλοι μου απορούν που δε χορεύω με την αίσθηση του ρυθμού που με διακρίνει, αλλά εγώ... στο ύψος μου. Μόνο μια φορά που είχα γίνει "κουνουπίδι" έριξα μια-δυο βόλτες μπροστά τους κι από τότε με πρήζουν.

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΕΠΕΝΔΥΣΗ...

« στις: 08/03/05, 14:08 »

Οι λέξεις μου χλωμιάζουν ξαφνικά...
Συγκλονιστικό! Μπράβο σου!

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ μικρός.....

« στις: 06/03/05, 21:01 »

Άλλο ένα πανέμορφο δημιούργημα από 'σένα. Μου άρεσε πολύ και με συγκίνησε πολύ περισσότερο.

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Narcissus

« στις: 06/03/05, 20:57 »

Συγχαρητήρια!!! Αυτό πράγματι ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΣΗ. Από τα ωραιότερα που έχουν κατατεθεί εδώ κι έχω προλάβει να διαβάσω.