Μηνύματα

1

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση Αθήνα. Θησείο 10/4/05

« στις: 31/03/05, 14:09 »

δλδ καμμια απογευματινη συναντηση δεν μπορειτε να κανετε? εγω συνηθως τα πρωινα σ/κ δουλευω!
εμεις τα εργαζομενα παιδια στην απ'εξω ε?

2

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Χορεύετε;

« στις: 30/03/05, 15:41 »

Μου αρεσει πααααρα πολυ ο χορος και αυτος ειναι ο λογος που ακουω ολα τα ειδη μουσικης! απο σκυλαδικο μεχρι δεν ξερω κι εγω τι! Περα απο την μουσικη που μου αρεσει να ακουω απλα γιατι με εκφραζει τα εχω διαχωρισει στο μυαλο μου! δεν πιστευω οτι το γεγονος οτι καποιος ειναι μουσικος μπορει να τον επηρεαζει στο να χορεψει ( παρ'ολο που δεν παιζω μουσικη) μου φαινεται χαζο! ειναι δυο διαφορετικα πραγματα και το γεγονος οτι ξρουμε να κανουμε ενα πραγμα δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να κανουμε και κατι αλλο!

3

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Το νόημα της ζωής

« στις: 30/03/05, 15:31 »

κατα την γνωμη μου το νοημα της ζωης δεν ειναι το ιδιο για κανεναν.
Ο καθε ανθρωπος αναπτυσσει τα δικα του ιδανικα και αξιες! νοημα της ζωης δεν σημαινει απολυτα κατι καλο ακομη και καποιος ψυχακιας που σκοτωνει θεωρει οτι ειναι το νημα της ζωης του! μιλαμε για κατι απολυτα υποκειμενικο!

4

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση Αθήνα. Θησείο 10/4/05

« στις: 30/03/05, 14:46 »

τι ωρα λετε?

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παιχνίδια χαμένα

« στις: 23/03/05, 14:52 »

πολυ κααααλο χιλια μπραβο!

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σαν τσιγγάνα...

« στις: 23/03/05, 13:50 »

το φαντάζεστε να το λέει ο Παπάζογλου?

Μπα....Ο Αλκίνοος όμως θα το αποθέωνε...

ειναι πολυ ωραιο συμφωνω με τον μοντμορ! ο Αλκινοος θα το αποθεωνε οντως!!!

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Tριγυρνώντας στους δρόμους της σιωπής

« στις: 22/03/05, 15:18 »

ευχαριστω για τις αποψεις σας βρε!!!

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Tριγυρνώντας στους δρόμους της σιωπής

« στις: 22/03/05, 12:40 »

Τριγυρνώντας στους δρόμους της σιωπής



Φορώντας μαύρο νυφικό τριγυρνώ στους δρόμους της σιωπης
Μοιάζει κατάρα μου να είναι, ένα είδος ντροπής
Κοιτώ τα σύννεφα ψηλά στον ουρανό και με τρομάζουν
Ψάχνω τον ήλιο μου να βρώ, μα τον σκεπάζουν
Ξάφνου εσένα σκέφτομαι, εσένα που αγάπησα πολύ
Γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω την ανατολή
Κάποτ’ εσυ μου είχες πει «δεν θα σ’αφησω να φύγεις μακρυά μου»
Όμως έφυγες εσύ, και τωρα ζείς  μονάχα στα όνειρα μου


Σκόρπια τα κομμάτια μου στο πάτωμα
Και να με σώζει η θύμιση σου
Μοιάζουν τα δάκρυα τρύπια θάλασσα
Κι εγώ να ψάχνω το φιλί σου


Ξάφνου πολύχρωμα πουλία τον ουρανό γεμίζουν χρώμα
Μα εγώ μονάχη εδώ εσεν’ αναζητώ ακόμα
Πιάνω λοιπόν του ικάρου τα φτέρα τα βάζω στην καρδία μου
Μα δεν μ’αφήνουν να ανεβώ τ’αγεννητα όνειρα μου
Μένω λοιπόν εδώ στην ενόχη που τα παιδιά της σφάζει
Είναι κι αυτή μες τη ζωη και όλους μας τρομάζει.



Σκόρπια τα κομμάτια μου στο πάτωμα
Και να με σώζει η θύμιση σου
Μοιάζουν τα δάκρυα τρύπια θάλασσα
Κι εγώ να ψάχνω το φιλί σου

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Λευκος Θανατος

« στις: 22/03/05, 10:05 »

πολυ καλο ειχαμε κανει μια προσπαθεια να γραψουμε κατι παρομοιο πριν απο αρκετα χρονια με μια φιλη αλλα δεν μας καθησε γραφαμε πολυ απλα τοτε αλλα μου εχει μεινει ενας στιχος που μου αρεσε! αν θελεις και σου αρεσει χρησιμοποιησε τον!

Σας βλεπουν σαν πρεζονια σαν τρυπια παντελονια
στους δρομους σας πετανε...
το υπολοιπο δεν το θυμαμαι καν αλλα ουτε και ξερω τι το εχω κανει!

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΛΕΓΕ ΜΟΥ

« στις: 03/03/05, 12:06 »

ΛΕΓΕ ΜΟΥ





Λέγε μου, λέγε μου για τα μέρη που έχεις πάει
Εκεί που ο χρόνος ξάφνου σταματάει
Λέγε μου και για φεγγάρια που οι αγγέλοι κατοικούν
Την ουράνια ομορφιά κάθε μέρα αυτοί  υμνούν
Λέγε μου,λέγε μου για του απέραντου την σιγαλιά
Εκεί  που όλοι ειναι μια μεγάλη αγκαλιά
Λέγε μου και για τις όμορφες νεράϊδες που είδες
Που τα μαλλιά τους έλαμπαν σαν ηλιαχτίδες
Λέγε μου, λέγε μου για τους γκρίζους λαθρεπιβάτες
Γι’αυτούς που στο όνειρο είναι διαβάτες
Λέγε μου και για κορμιά αιώνια φυλακισμένα
Κορμία μέσα στον έρωτα ιδρωμένα


Λέγε μου, μίλα μου, πές μου τα μυστικά σου
Βάλε με για πάντα στην καρδιά σου
Λέγε μου, μίλα μου μα και φίλησε με
Με την δική σου τη στοργή ελα και σκέπασε με


Λέγε μου, λέγε μου για τους γενναίους πολεμιστές
Αυτους που τα κορμιά τους είναι γεμάτα ωπές
Λέγε μου και για των σπαθιών την κόψη
Που να πεθάνουνε απο αυτή πολλοί η μοίρα το’χει
Λ’εγε μου, λέγε μου γιατα ουράνια τα δάση
Εκεί που άσπρα φτερά εχει όλη η πλάση
Λέγε μου και για τις αδυναμίες των θεών τους
Αν τους μιλάνε ποτε στο όνειρο τους
Λέγε μου,λέγε μου για την κατάρα των μαύρων φρουρών
Η κακία  φαίνεται μόνο απο την όψη των ματιών
Λέγε μου και για τις πριγκήπισες που τον έρωτα  εζησαν
Και απλόχερα αγαπη εσένα κέρασαν

 


Λέγε μου, μίλα μου, πές μου τα μυστικά σου
Βάλε με για πάντα στην καρδιά σου
Λέγε μου, μίλα μου μα και φίλησε με
Με την δική σου τη στοργή ελα και σκέπασε με

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ

« στις: 02/03/05, 14:31 »

πιστευω οτι αν αφαιρουσα ή αν αλλαζα κατι θα χανοτανε το νοημα! δεν μπορω να βρω κατι που να ειναι περιτο θελεις να μου δωσεις ενα παραδειγμα?

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ

« στις: 02/03/05, 14:18 »

πολυ ευχαριστως! μολις το κανεις να μου το πεις και να μου το στειλεις να το ακουσω!

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ

« στις: 02/03/05, 14:05 »

Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ




Θελω να βγω να σε ψαξω
 στα μονοπατια του κοσμου
Μα η ψυχη μου δεν αντεχει
 την τοση λαμψη σου φως μου.
Κι ετσι μενω εδω να ζω
μεσα σε απεραντο κενο
Να σε αναζητω μεσα στις αναμνησεις
 σαν σε γαλαζιο ονειρο.
Μια φωτια μεσα σε αιωνια στοα
μεσα στον υπνο μου αντικρυζω
Μεσα της, οπτασια ξεπροβαλλει η σκια σου ,
 μα παντα ξυπναω και δακρυζω



Η θυμιση σου μια γλυκεια μελαγχολια
που παντα τα δακρυα προδιδουν
Κι εγω παντα να ζω μες την ανια
Και ολα γυρω μου να με ζαλιζουν



Βγαινω στον δρομο κι ολα
μοιαζουν καμωμενα απο χαλκο.
Θα ηθελα για μια στιγμη μοναχα να ζουσα
στο τοτε που ηταν ολα απο χρυσο.
Θελω τη θαλασσα ολη να ταξιδεψω
μηπως καποια μερα τελικα μια
στιγμη χωρις εσενα στο μυαλο να την ξεκλεψω.
Θελω να πεσω σε αιωνιο υπνο διχως ονειρο
Και οταν τελικα απο το ληθαργο αυτο θα λυτρωθω
Να ειναι ολα αυτα που νιωθω ενα ταξιδι παλιο και μακρυνο




Η θυμιση σου μια γλυκεια μελαγχολια
που παντα τα δακρυα προδιδουν
Κι εγω παντα να ζω μες την ανια
Και ολα γυρω μου να με ζαλιζουν

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: θελω να τρεξω στην σιωπη

« στις: 25/02/05, 16:47 »

καλο κατι μου θυμιζει δεν ξερω τι αλλα παντως ειναι καλο keep writting

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ

« στις: 23/02/05, 09:38 »

ναι ισως εχετε δικιο με μια πρωτη ματια ισως να παραπεμπει εκει! αλλα κατάρχην ο κυρ Αντωνης ειναι ενας Παππους που ζει! υπαρχει! δεν υπηρχε καμμια σχεση με το ηδη υπαρχον τραγουδι οταν το εγραφα αλλα τωρα που τοειδα κι εγω μπορει να εχετε δικιο καποιος που θα το δει ισως να τον παραπεμψει σε αυτο!

Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ



Παρ’την κιθαρα και παιξε κυρ Αντωνη μια
Γλυκεια μελαγχολια φερνεις μα αυτη δε μας σκοτωνει
Μοιαζει αηδονι να ακουω οταν τραγουδας, μοιαζει
Εσε να βλεπω με κυκνους να πετας

ο κυρ Αντωνης ετσι οπως το σκεφτηκα ζει υπαρχει ειναι ενας παππους που μας ενωνει και μας φερνει γλυκεια μελάγχολια!
αν τα παρατηρησετε θα δειτε οτι παντα μιλαω στον ενεστωτα! με αυτο τον τροπο προσπαθω να δειξω οτι ο κυρ αντωνης ζει!

αν το σκεφτειτε θα βρειτε τραγουδια που μας φερνουν ιδια συναισθηματα! εγω χρησιμοποιησα το ονομα κυρ αντωνης γιατι ειναι υπαρκτο προσωπο και οντως οταν τον συναντω με ταξιδευει σε αλλες εποχες στα νιατα του με τις ιστοριες του! και ηθελα να τον τιμησω με αυτο!

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Jezzabel

« στις: 22/02/05, 14:28 »

πολυ καλο εγραψες!!!!

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ

« στις: 22/02/05, 12:43 »

Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ



Παιξε ενα τραγουδι και για μας κυρ Αντωνη
Φερε μια γλυκεια μελαγχολια σε μας ακομη.
Μεινε κοντα μας και αυτη τη βραδυα
Ολοι μαζι να τραγουδησουμε, να γινουμε παιδια
Παρ’την κιθαρα και παιξε κυρ Αντωνη μια
Γλυκεια μελαγχολια φερνεις μα αυτη δε μας σκοτωνει
Μοιαζει αηδονι να ακουω οταν τραγουδας, μοιαζει
Εσε να βλεπω με κυκνους να πετας
Και μας παιρνεις μαζι κι εμας στα ουρανια να πεταμε
Εγω εκει ποτε δεν θα φοβαμαι.
Μοιαζει η αγαπη σου για μας με κυριακη ολοι
Σε ταβερνακι να καθομαστε σε μια γωνιτσα στου ψυρη
Να τρωμε να πινουμε μα και να γελαμε
Να κανουμε τ’ασημαντα σημαντικα κι οι αλλοι
                                                         Να κοιτανε
Μοιαζει αηδονι να ακουω οταν τραγουδας, μοιαζει
Εσε να βλεπω με κυκνους να πετας
Και μας παιρνεις μαζι κι εμας στα ουρανια να πεταμε
Εγω εκει ποτε δεν θα φοβαμαι.

18

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση στην Αθήνα, 26 ή 27/2

« στις: 22/02/05, 12:35 »

Αν δεν δουλευω θα ειμαι και εγω εκει!!!

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Χρόνος

« στις: 15/02/05, 13:31 »

εγω θα πω οτι εντυπωσιαστηκα! ειναι πολυ καλο!
ακριβως αυτο που πιστευω για το χρονο! εχει ξεφυγει θανατου!
εικονα! πραγματικα χιλια μπραβο!

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Διόνυσος

« στις: 15/02/05, 13:25 »

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ! μπραβο βρε κοπελια!
εχει φαντασια και οπως ειπανε κι αλλοι ειναι σαν μια ιστοριουλα!!

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: «ΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ»

« στις: 04/02/05, 13:14 »

μπορει να εννουσε αυτο! χου νοους?

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ!

« στις: 04/02/05, 11:37 »

Πιασ’το φιλι και καν’το θαλλασα
κάπου το έχω ξανακούσει αυτό... δεν ξερω που το εχεις ακουσει! κλεμμενο δεν ειναι πιστευεις οτι θα μπορουσα να το κανω αυτο? δεν το πιστευω

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ!

« στις: 04/02/05, 11:34 »

Σε ευχαριστω πολυ βρε μαρ!

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / «ΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ»

« στις: 04/02/05, 11:15 »

«ΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ»


Πιασ’το φιλι και καν’το θαλλασα
Δως του μορφη δως του ψυχη
Εγω για σενα τα παντα χαλασα
Και να μου δωσεις θελω μονο μια πνοη
Παιρνω το δρομο για να’ρθω να σε βρω
Μια αγκαλια σε σενα να χαρισω
Ενα αστερι εχω για οδηγο
Εσενα ψαχνω νε σε φερω πισω

Θελω να σου δωσω την ζωη μου
Να ξαναγεννηθουμε και οι δυο μαζι
Το ξερω δεν κυλαει καλα η ζωη σου
Ελα να ξαναγεννηθουμε οι δυο μαζι

Με ενα φιλι μου θα σου ξαναδωσω τη χαρα
Για να μπορεσεις να ξαναπεταξεις
Θα ειναι τα χερια σου ασπρα φτερα
Στα ουρανια να μπορεις να φτασεις
Θα παμε παλι εκει ψηλα στον ολυμπο
Με τους θεους θα πινουμε εμεις
Θα μοιαζουν ολα σαν σε ονειρο
Πετωντας το γυρο θα κανουμε της γης.

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Με Χρώματα

« στις: 02/02/05, 11:23 »

πολυ καλο το μονο που με προβληματισε ηταν στο τελος λευκο χρωμα της λιθης? μα δεν ειναι το χρωμα της λιθης!!! κατα τ'αλλα ειναι παρα πολυ καλο!!!! συμφωνω και εγω οτι εχει εικονα!!! και αυτο ειναι πολυ σημαντικο!!

σε γενικες γραμμες το  ποιημα ειναι φοβερο αλλα την λιθη εγω θα την συνδυαζα με το μαυρο που ειναι το χρωμα του τελους και η λιθη ειναι το τελος! ακομη και η νυχτα εχει χρωμα μαυρο αν το σκεφτεις που ειναι το τελος της ημερας και πολλα αλλα μπορει να σκεφτει κανεις που τελειωνουν με το μαυρο το λευκο ειναι η αρχη η αγνοτητα! αλλα ειναι οπως το βλεπει κανεις! ο.κ ολα καλα!