Όστρια

[ivikos]

Αυτομόλησες λες σε γιαλούς
να σε χάσουν εχθροί , μα και φίλοι,
με φιλιών φως, αντί για οβολούς,
με σφεντόνα αντί καριοφίλι.

Και απλώθεις σε γης αμμουδιά
κει που κύματα τρώνε τον βράχο
μα κι ορκίστης στην δόλια καρδιά
«θα τον έχω αιώνια μονάχο».

Κι αν τα όνειρα μείναν μισά
και ρωτήσουνε ποιος το ‘χει κάνει
πες: « μια Όστρια πάντα φυσά
για  όσους έχουν αγάπες ξεκάνει».

Παραμύθιασες είπες πολλούς
κι Αρταξέρξηδες, μα και Δαρείους,
για τα τείχη δεν παίρνεις δειλούς,
για τον πόλεμο παίρνεις ανδρείους.

Κι όταν άνεμος πήρε παλιός
με Αυτοκράτειρας βγήκες την κώμη,
μα είχαν πει να κρυφτείς, γιατί αλλιώς,
θα  σε σέρνανε άλογα  ακόμη.

Μα αν λυγίσουνε πάλι οι καιροί
θα σου πουν με το πρώτο « ε-για-λέσα»:
«Φύσα Όστρια, σβήσ’ το κερί
στο αγαπώ τους δεν έχουνε μπέσα»


                     2.04.09

[Bάγια]

Εκπληκτικό!
Δεν ξέρω για τι να πρωτομιλήσω. Από όλες τις απόψεις το βρίσκω εκπληκτικό. Τεχνική, αισθητική, απόδοση νοήματος!
Την καλημέρα μου.

[ivikos]

Καλή μου Βάγια 
σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη, και το σχόλιό σου................
Να είσαι πάντα καλά...και να έχεις ένα όμορφο υπόλοιπο Καλοκαιριού!!!!!!!!

[zappas]

τα σεβη μου!!!  παντα να εχεις καλες γραφες καλησπερα

[Lo.Lee.Ta]

Ομολογώ να πω, ότι με μπέρδεψε το ποίημα, αν και ρέει σαν δομή και ήχος πολύ άνετα.
Με μπέρδεψε γιατί φαίνεται να παραμυθιάζει ο ένας τον άλλο.
Δεν αντιλήφθηκα κάποιον σε αυτό το ποίημα με μπέσα, ώστε να υπάρξει αυτό το τέλος δικαίωσης, φανερώνοντας κάποια αντίθεση.
Κάτι σα να μιλάει ο κλέφτης, στον κλέφτη για κλοπή.

[ivikos]

φίλε μου zappas με τιμάς

φίλε μου XoLiDoXoS η ερμηνεία ενός γραπτού επαφίεται στην υποδοχή που του κάνει ο αναγνώστης
πολλες φορές η δυσανάγνωστη γραφή ίσως να είναι και ηθελημένη
τις περισσότερες φορές ο γράφων σταματά τις επεξηγήσεις σε ότι παρέθεσε...τα υπόλοιπα στους αναγνώστες...
Εγώ ξεπερνώ αυτό και λέω:

Αυτομόλησες....Παραμύθιασες...Ορκίστης...
στις ερωτήσεις λες: αυτά τα κάνει μιά όστρια......
στο τέλος προβλέπεις την παραδοχή τους....

πιο αναλυτικά, αδυνατώ......

Ευχαριστώ σας για την τιμή που μου κάνατε να με διαβάσετε και να με σχολιάσετε
Να είστε πάντα καλά!!!!!!!

[kuiper]

η ερμηνεία ενός γραπτού επαφίεται στην υποδοχή που του κάνει ο αναγνώστης

Έχεις δίκιο και συμφωνώ.

πολλες φορές η δυσανάγνωστη γραφή ίσως να είναι και ηθελημένη

Δεν έχεις δίκιο, εκτός αν μιλάς για το άτομο σου.
Ένας ποιητής αντιγράφει την ψυχή του. Μπορεί μέσα από δύσβατα περάσματα να δώσει εικόνες, μα ποτέ δεν διαλέγει τον βαθμό δυσκολίας για να μπερδέψει.

τις περισσότερες φορές ο γράφων σταματά τις επεξηγήσεις

Συμφωνώ. Στην ποίηση δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Δεν επεξηγείται.
_____________________________________________________________

Για το συγκεκριμένο σου ποίημα λέω πως είναι εξαιρετικό, όπως και τα περισσότερα που μέχρι τώρα έχεις δημοσιεύσει εδώ.   

[ivikos]

Φίλε μου Γιάννη γεια σου
ευχαριστώ για την επίσκεψη το σχόλιο και το γεγονός ότι με κάνεις να διορθώσω κάτι που έγραψα ενώ εννοούσα κάτι άλλο....
-----πολλες φορές η δυσανάγνωστη γραφή ίσως να είναι και ηθελημένη------
θέλω να πω πως σε ένα στίχο, μπορεί μια λέξη και μόνο να τον απλοποιήσει,,η αλλαγή αυτής και μόνο της λέξης μπορεί να του δώσει μια "νότα μυστηρίου", και ο γράφων να το κάνει εσκεμμένα να δώσει μια τέτοια υφή...όχι όμως για να μπερδέψει....
πιστεύω πως η διατύπωση πολύ σωστά το επισημαίνεις δεν είναι σωστή!!!!!!!!
και πάλι σ' ευχαριστώ!!!!!!!!!

[Lo.Lee.Ta]

Θα μου επιτρέψετε, πως στην ποίηση ίσως δεν υπάρχει αρχή και τέλος, καθώς και ίσως να μην επεξηγείται.
Όμως στο ποίημα, υπάρχει αρχή και τέλος και κάθε ποίημα επεξηγείται, αν το θελήσει ο ποιητής.
Άλλωστε δεν θα χρειαζόταν να δώσει ο ποιητής μία νότα μυστηρίου, αν το ποίημα δεν είχε ούτε αρχή, ούτε τέλος αλλά και αν δεν μπορούσε να επεξηγηθεί.

Κατά πόσο ο άνθρωπος μπορεί να γράψει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ κάτι χωρίς αρχή και τέλος και δίχως επεξήγηση, αφήστε με να αμφιβάλλω.
Μάλλον αυτός που θα έγραφε κάτι τέτοιο, δεν θα ήτανε άνθρωπος.

[ivikos]

Θα κάνω μια υπέρβαση φίλε μου XoLiDoXoS και θα μπω λίγο αναλυτικά σε ένα ποίημά μου(Όστρια),αλλά ελπίζω να μη το ξανακάνω, γιατί θα το ξαναπώ είμαι αντίθετος στην φιλοσοφία: ο γράφων ένα στιχούργημα να προσπαθεί να επεξηγεί…..

«Θα μου επιτρέψετε, πως στην ποίηση ίσως δεν υπάρχει αρχή και τέλος, καθώς και ίσως να μην επεξηγείται»…
Συμφωνώ απόλυτα…αλλά θα ανοίξει μια πολύ μεγάλη συζήτηση, που απαιτεί ώρες επί ωρών, και για να πω την αλήθεια μου, δεν έχω την πολυτέλεια να τις διαθέτω…..

Γράφοντας λοιπόν την «Όστρια» είχα στο μυαλό μου ένα τρίτο αποστασιοποιημένο άτομο από τα δρώμενα, να κάνει διαπιστώσεις: Παρακολουθεί μια γυναίκα που αυτομολά σε γιαλούς, φεύγοντας μακριά από εχθρούς και φίλουςμε αντίτιμο εισιτηρίου φιλί αντί χρήματα ελαφρά οπλισμένη(σφεντόνα)/εγκαθίσταται σε ένα ονειρικό μέρος που το χτυπούν θεόρατα κύματα και ορκίζεται να εξαφανιστεί αιώνια από τον αγαπημένο της, και αν κάτι δεν πάει καλά και ρωτήσουν κάποιοι τι έγινε την προτρέπει να απαντήσει πως όσοι έχουν προδώσει μια αγάπη τιμωρούνται από μια Όστρια τιμωρό
Στα νέα  μέρη με ανορθόδοξους τρόπους(παραμύθιασες), με συμμαχίες ικανών ανθρώπων τουμπάρισες πανίσχυρους ηγέτες, και όταν κατάφερες να αναρριχηθείς στα ύπατα αξιώματα (Αυτοκράτειρα), κάποιοι σε ενημέρωσαν ότι εξυφαίνουν συνομωσίες εις βάρος σου…
Αυτοί που δεν θα καταφέρουν να πετύχουν τον στόχο τους εγκαταλείπουν την προσπάθεια φεύγοντας, αλλά ταυτόχρονα- ίσως από θαυμασμό στις ικανότητές σου –σε προτρέπουν να διαφυλάξεις τους θώκους σου , (γιατί σαν Όστρια έχεις την δυνατότητα), και σου αποκαλύπτουν ότι κυβερνάς κάποιους άτιμους ..χωρίς μπέσα.

Αυτός με λίγα λόγια ήταν ο μύθος μου, και προσπαθώ να δω που υπάρχει έλλειψη αρχής και τέλους(που θα μπορούσε να είναι τελείως διαφορετικά κατά μία άλλη εκδοχή )
Επειδή όμως φαντάζομαι πως είναι κουραστικό  αυτό το εγχείρημα  ερμηνείας , ίσως και λίγο ανούσιο κατά την άποψη μου, δεν θέλω να επανέλθω σε τέτοια διαδικασία στο μέλλον….
 
Ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να ασχοληθείς με ένα μου γραφτό!!!!
Να είσαι πάντα καλά!!!!!!!!

[Lo.Lee.Ta]

Σ'ευχαριστώ πολύ Ivike για το εκτενές της απάντησης και για την ερμηνεία.
Θα σου πω βέβαια, ότι την ερμηνεία αυτή ακριβώς έχω δώσει και εγώ στο ποίημα.
Αλλά εξακολουθώ να αναρωτιέμαι, πως γίνεται ένα άτομο που με ανορθόδοξους τρόπους φτάνει στην κορυφή, να το ενδιαφέρει κατά έμμεσο ή άμεσο τρόπο η μπέσα των άλλων?
Λογικό δεν είναι να υφαίνουν συνομωσίες εις βάρος ενός ανθρώπου που χρησιμοποιεί ανορθόδοξους τρόπους για να πετύχει τους σκοπούς του?
Φαντάζομαι δε, την "ποίοτητα και την ποσότητα" παραμυθιάσματος, για να φτάσει στην κορυφή....
Ίσως εννοείς κάτι άλλο με το ανορθόδοξους, αλλά εμένα η λέξη παραμυθιάζω , δεν μου κάνει σε κάτι καλό.
Και εσύ να 'σαι καλά!