Αποστολέας Θέμα: -  (Αναγνώστηκε 1877 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Anemos

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 260
  • Φύλο: Άντρας
  • Κάποιο πλάσμα του Ανέμου μυθικό!
    • Προφίλ
-
« στις: 05/01/09, 11:45 »
-
« Τελευταία τροποποίηση: 24/01/09, 12:03 από Anemos »
Θα με πάρω και θα με σηκώσω

Αποσυνδεδεμένος Aganippi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 665
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Ποιος ζωντανός προικισμένος μ' αισθήσεις δεν ποθει
    • Προφίλ
    • http://aganipi.blogspot.com
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #1 στις: 05/01/09, 15:03 »
 :shake  Συγνώμη αν είμαι λίγο παρορμητική!

Απλά φοβερό φίλε Δημήτρη!

Θα μείνω σ' αυτό "για να αντέξουν την ουσία της στιγμής,
να καταλάβουν πως τίποτε δε τους ανήκει;

Προσπάθησες να φυλακίσεις την ευτυχία,
μα έχασες τα λογικά σου!"

Μπράβο!
Τρελά νερά αντιμέτωπα με ερμηνευτες της λογικής. Είναι να μην τρελαίνεσαι;
(Maybe dear, oh maybe, maybe, maybe,
Let me help you show me how.
Honey, maybe, maybe, maybe, maybe)

Αποσυνδεδεμένος Anemos

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 260
  • Φύλο: Άντρας
  • Κάποιο πλάσμα του Ανέμου μυθικό!
    • Προφίλ
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #2 στις: 06/01/09, 11:08 »
Aganippi, ήμουν σίγουρος πως θα ήσουν απο εκείνους που θα ένοιωθαν πρώτοι αυτό το κομμάτι. Ευτυχώς δεν έπεσα έξω.
Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα λόγια σου.

Δημήτρης
Θα με πάρω και θα με σηκώσω

Αποσυνδεδεμένος pinelopi

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1075
  • Φύλο: Γυναίκα
  • κι όμως δεν είναι μακριά...
    • Προφίλ
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #3 στις: 06/01/09, 12:16 »
Ώ, ένοχοι εραστές στην εποχή της απόγνωσης

εξαιρετικό στιχάκι από μόνο του ένα ολόκληρο ποίημα

Eγκατέλειψαν την ελπίδα μα όχι και τον αγώνα.

γενναιότητα...αυτό το "μέχρι τέλους" που δίνει αξία σε ότι πιστεύουμε!

Η αγάπη "ανθός" που εξέθεσαν νωρίς
στον σηπτικό ανθρώπινο αέρα!


Πόση αλήθεια εδώ σ αυτές τις λέξεις...σήψη η ανθρώπινη αδηφαγία, ο φθόνος, η έλλειψη, η συναισθηματική αναπηρία...

Πόση δύναμη χρειάζεται τελικά

Πολλή...χρειάζεται μια θάλασσα δύναμη, ένα πέλαγο ολάκερο μα η πίστη στην αγάπη στη δίνει...

Χαίρομαι να διαβάζω τέτοια δημιουργήματα, ειλικρινά.
όνειρο είναι να ουρλιάζουν χιλιάδες ναι απ' το λαρύγγι του όχι  (Κ.Δ.)

Αποσυνδεδεμένος gkou

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1978
  • Φύλο: Γυναίκα
  • https://myspace.com/gkou
    • Προφίλ
    • my songs and my covers
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #4 στις: 06/01/09, 14:22 »
Αχ βρε Δημήτρη, στο είπα ότι έχεις ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα..το διάβασα και το ξαναδιάβασα αυτό το δημιούργημά σου.Μπροστά σε τέτοια γραπτά όμως, χάνω τα λόγια μου...Ξεχωριστό, όπως εσύ!

Αποσυνδεδεμένος MISTREATED

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 264
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #5 στις: 06/01/09, 19:04 »
Καλώς το ανατοποθέτησες. Πολλά που θα μπορούσε κάποιος να γράψει για αυτό το κομμάτι σου. Ολα θετικά πίστεψέ με
(σε ορισμένα σημεία και υπερθετικά μάλιστα). Ομορφες σκέψεις και ένοιες, όμορφες λέξεις καλογραμμένες , όμορφο ποίημα...
Nobody is perfect, but who wants to be nobody...

Αποσυνδεδεμένος Anemos

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 260
  • Φύλο: Άντρας
  • Κάποιο πλάσμα του Ανέμου μυθικό!
    • Προφίλ
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #6 στις: 06/01/09, 20:10 »
Σας ευχαριστώ θερμά όλους...μέσα απο την καρδιά μου.

Δημήτρης
Θα με πάρω και θα με σηκώσω

Αποσυνδεδεμένος armagedon

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 921
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Οι σπηλιές του τρόμου...
« Απάντηση #7 στις: 07/01/09, 04:39 »
Φιλε Δημητρη,
Η ευτυχια δεν φυλακιζεται σιγουρα,ομως σε αυτους τους στιχους σου,κατορθωνεις σιγουρα να κλεισεις ολο το φαυλο κυκλο της ζωης που ζουμε(πολλες φορες διχως καν να το διακρινουμε).Ολοι λιγο-πολυ εχουμε βρεθει σε αυτη τη θεση.ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ.Να εισαι καλα που μου το θυμισες...
sweet music of my soul...
http://www.myspace.com/449782115