Μπλε Αγαπη

[quasar]

                      Σε περιμένω πιά, χωρίς την άπειρη αγωνία
                      παρά με την έμπειρη πίστη του είναι μου,
                      στη δύναμη που θέλησε να το αναστήσει...
                      Τώρα που η ψυχή δεν παλεύει να γνωρίσει,
                      γιατί  μπορεί να αναγνωρίσει
                      και το περασμά σου ακόμη το περαστικό...,
                       Καθε ρωγμής, αρμός, γίνεται η ουσία σου
                      τώρα, που  τα σημάδια ανερμήνευτα
                      δείχνουν το δρόμο της πορείας σου...
                      Κάθε μιας σκέψης ,μήτρα γίνεται η σκέψη σου
                      τώρα,που αλλού να παει δεν την μέλλει
                      πριν απ το πεπρωμένο σου,ποσα μπορει να ξερει...
                     

[GD]

Υπέροχο ποίημα. Την μόνη στιγμή που η ψυχή κοίταξε προς την άλλη μεριά
ήταν σε μια φράση σου… και το πέρασμα σου ακόμη το περαστικό...,
ίσως ήθελε μια άλλη εικόνα να το δεις με μια άλλη μάτια…Τα σεβη μου !!!!!

[Βραζίλης]

Αυτό θα πει ψυχική ένωση! Δεν υπάρχει πια αγωνία και φόβος για το απρόσμενο... Και η πορεία γίνεται πια κοινή...
Όμορφο και ρομαντικό