Σεπτέμβρης

[Stergios Kourou]

Γλυκιά πνοή του ανέμου
Μαύρε καημέ μου
Αγκάλιασε με σαν παιδί
Χρυσόδετη ρομφαία
Ζωή γενναία
απόψε τρέμω σαν χορδή
Σαν γαλάζια λίμνη
Το όνειρο έχει απλωθεί
Μέσα της βουτώ

Λευκή συνομωσία
Μαύρη ειρήνη
Τα σύνορα χαρτογραφεί
Ελπίδα κόκκινη
Η αγάπη είναι αίμα
Και μου λερώνει την ψυχή
Μια μικρούλα σκέψη
Ταξιδεύει σαν ευχή
Πόσο σ’ αγαπώ

Σκόρπιες φιγούρες, μνήμες από χιόνι
Κάπου σε έχω δει
Νεκρός  Σεπτέμβρης σαν βραβείο σιωπής
Αν με νοιώθεις θα φανείς
Ξερό λουλούδι μέσα στο βιβλίο
Της άχαρης της ζωής
Άθικτο χρόνια, ξεχασμένο στο χτες
Το παράπονο μου πιες