Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Iroukos

Σελίδες: [1]
1
θα ηθελα μια μεγαλη χάρη... επιδει θελω πολυ να ανεβω θεσσαλονικη να δω τις γνωστες φατσες και μη αλλα επιδει τρεχει και η γ@μιμένη η δουλεια εδω και μου ειναι αδυνατον να οργανωσω κατι, μπορει καποιος να μου βρει τιμες για ξενοδοχειο π/σ και ημερομηνιες που θα βολευουν να σας δω... χωρις τα γνωστα... "εχω διαβασμα.." "δεινω εξετασεις..." "δουλευω..." "φευγω για το σπίτι μου..." (για τους φοιτητες αυτο), δεν θελω να ορισω εγω, οριστε εσεις στο περιπου! με μια παρενθεση απο 17 - 24 Ιουνίου θα λειπω στην Ισπανία... οποτε θα πρεπει να αφερεσεται τις ημερομηνιες αυτες..!

Για τους καινουριους που θα το διαβαζουν μπορει να τους φενεται περιεργο... τα γνωστα όμως καθαρματα (θα ονοματισω μολις τους δω να ποσταρουν  :P) ξερουν πολυ καλα πως ειναι να οργανωνεις κατι τετειο...! αδυμωνω λοιπων προτασεις και πανω απ'όλα τιμες  ετσι?!  ;)


ΥΓ: Μπορει μεχρι και τελευταια στιγμη όποιος θελει απο Αθήνα να ανεβει μαζί μου! Αν ειμαστε 2 ατομα και πανω θα παρω το αυτοκινητο και θα μειραστουμε τα εξοδα διακινησης!  :) (θα μας ερθει πολυ ποιο φθηνά) καλό θα ειναι βεβαια πως όποιος θελει να ερθει να το δηλωσει νωρις ωστε να οργανωθουμε ποιο γρηγορα!!!

Αδυμωνω να δω συμετοχες!!! ;)

2
Πέρνοντας την ιδέα απο μια εκπομπη στη ΕΡΤ η οποια εχει παρόμοιο τιτλο πηρα την πρωτοβουλια να αναφερω όποτε βρισκω κατι ιστορικό αναλογα με την ημερομηια που θα έχουμε!!!

Ελπιζω να το βρείται ενδιαφέρον όσο το βρήκα κ γω, αν όχι περισσοτερο! :)

Καλη ανάγνωση:

3
Μέσα στα σοκακια αυτης της φωτεινης πόλης
Περπατω με ενα γλυκό χαμογελο!!!
Δεν εχει σημασια αν εχει καυσαεριο,
Δεν εχει σημασια αν εχει φασαρια
ειμαι εδω,
νιωθω ζωντανη αναμεσα σε γνωστους κ ξενους
κ αυτη ειναι όλη η ουσία!!!

Απλα πραγματα με γεμιζουν,
Ενας περιπατος στον πεζοδρομο της ακρόπολης,
Μια απότολμη βολτα στα σοκακια των εξαρχειων,
Ενα παγωτο στο χέρι χαζευοντας στην ερμου!!!
Μια παραφωνεια κ μια γλυκια αισθηση ότι εγω ειμαι καλα
Οτι όλα τριγυρω γινονται για καποιο σκοπο
& εγω αποτελω ενα μερος αυτου του συνολου!!!

ελα βρε Αθήνα μου!
Εισαι μια κουκλα!!! Μια υπεροχη πολη γεματη ενεργεια!!!
Δε θες τιποτα παραπανω κ τιποτα λιγότερο!!!


4
Μπήκε ο Μάϊος για τα καλα & με ζεστη στο φουλ...
κανα θεμα για καμπινγκ φετος δεν ειδα οποτε ειπα να κανω εγω την αρχη!!! ;D

Σαν ημερομηνια θα ελεγα το σ/κ της πρωτης ευδομαδας του Ιουλιου, χωρις φυσικα να ειναι δεσμευτικό! όσο για το που θα πάμε δεν εχω να πρετεινω κατι!!! περιμενω απο εσας!!!
δε προτεινω βασικα γιατι δεν εχω τον χρόνο να κατσω να βρω λεπτεμεριες κ τιμες κλπ κλπ για να ενημερωσω!!! συν του οτι δεν εχω internet κ ετσι θα μπαινω οποτε μπορω!!!
αρκει να μαζευτουμε κ να περασουμε ομορφα όπως κανουμε πάντα!!!

α! κ δεν ειναι απαραιτητο σονυ κ καλα να ειναι 15Αυγουστος για να παμε!!!

μπορουμε να κανονισουμε κ νωριτερα και μαλιστα αν τα καταφερουμε κ ορισουμε νωρις ημερομηνια να φροντισουμε οσοι ερθουμε να παρουμε μια μερα απο τη δουλεια αδεια (σοι δουλευουμε) κ να φυγουμε πχ. Δευτέρα!!! ε, δε μπορει! μια μερα ολο κ απο καπου θα περισσευει!  ;) αν πάλι όχι δε θα με χαλασει ουτε αυτό!!!

εγω παντος ειμαι μεσα όπου κ όποτε οριστει!!! ;D
αντε ξεκινατε κ πειτε καμια ιδεα!!!

5
Ένα μικρό κομμάτι γεμάτο γλύκα
Mια αίσθηση απαλότητας μοναδικής!!!
Mια αμαρτία απίστευτα υπέροχη
Τόσο πολύ που δε πιστεύεις πως υπάρχει!!!

Κ όμως μπορείς να τη βρεις παντού
Σε κάθε γωνία του δρόμου είναι εκεί!!!
Σε περιμένει να τη ζήσεις, να τη δεις
Μόνο μια κίνηση για να τη γευτείς!!!

Μερικά ψηλά θέλει μόνο κ είναι δική σου!
Λίγα ψίχουλα κερμάτινα για να την έχεις
Κ όταν τη κρατάς κ νιώσεις τη θέρμη της
Τότε ξέρεις πως δεν έχεις κάνει λάθος!!!

Τώρα πια σου ανήκει, πάρτη μαζί σου
Μπορείς να την απολαύσεις όσο θες εσύ!!!
Πολύ αργά να τη λιώσεις μέσα σου
Ή έστω γρήγορα να τη τελειώσεις!!!

Κ όταν η απόλαυση έχει ολοκληρωθεί
Κ σε έχει λιγώσει με το μοναδικό της τρόπο!
Ξέρεις πως αύριο μια νέα θα σε περιμένει,
Θα είναι εκεί κ θα σε καλεί απροκάλυπτα.

Όταν πας ξανά σε εκείνο το περίπτερο
Κ τη δεις ξανά να σε καλεί
Μη διστάσεις να την αγοράσεις
Γιατί μια σοκολάτα δεν είναι ποτέ αρκετή!!!!


 ;)


6
Κάπου εκεί έξω τ’ αστέρια κοντά σου
Ζουν το όνειρο του θησαυρού μου
Κάπου κοντά στα χιλιάδες μυστικά σου
Είναι η ψυχή που κατοικεί στο νου μου.

Εγώ το αδιέξοδο που κουβαλώ
Εσύ η μορφή που ελευθέρα τρελαίνεται
Λίγη στοργή εγώ μόνο αναζητώ
Λίγη ορμή που δε νοθεύεται.




Που είσαι τώρα που η λύπη με σπαράζει;
Που είσαι τώρα που τα πάντα είναι οκνά;
Που είμαι εγώ που η αγκαλιά σου με φωνάζει;
Που κατοικώ; Σε ποια πόλης τη σκιά;





Μικρή παρθένα νιότη που ακόμη πιστεύω
Μια αίσθηση φρεσκάδας απατηλής
Σμαραγδένια η μάτια κ τη νοθεύω
Με αυταπάτες μιας ζωής λογικής.

Δεν κρύβομαι, μα νιώθω πως πιέζω
Δε φοβάμαι, μα κάπου μέσα μου πονώ
Έχεις τη δύναμη να ημερεύεις ότι ζηλεύω
Έχεις την αίσθηση ποτέ να μη θρηνώ


Που είσαι τώρα που η λύπη με χωλαίνει;
Που είσαι τώρα που τα πάντα είναι θολά;
Που είμαι εγώ που η απουσία μου σε πικραίνει;
Που είμαι εγώ; Σε ποια λάθη αμαρτωλά;




23/11/2006

7
Σε ένα κόσμο που φοβήθηκε να ζει
Είσαι η πραγματικότητα στη στιγμή
Μια κρυφή χαρά που αιμορραγεί
Και μια αγάπη που στάζει δυνατή.

Γλυκό το χάρισμα σου να ξεχνάς
Να λιώνεις αυτά που αγαπάς
Με ένα χαμόγελο καρδιοχτυπάς
Μα εγώ θέλω μόνο να χαμογελάς.

Και πάλι εδώ ξανά αδημονώ
Να γίνουμε ένα μέσα στο νερό
Τυφλή ευχή μου να σε ξαναδώ
Κατάρα μου να φύγω να χαθώ.

Κ ο πρίγκιπας του μικρού παιδιού
Θαμώνας πια του παραμυθιού
Σε λευκή αμμουδιά του τραγουδιού
Κ εμείς μικρές φιγούρες του νερού.

8
Μάτια που αστράφτουν, μεγάλα λαμπερά
Η ζωή σου όλη, δασωμένα βουνά,
Δως’ μου μιαν ανάσα, ων μου τολμηρό
Δως μου πυγμή, σαρκοφάγο αρπαχτικό.

Έρχεται χειμώνας κ συ ακολουθείς
Πλάσματα του νότου, με θάρρος θα δυθείς
Μαζί με τον κιρκινέζι, ταξίδι μακρινό
Σ΄ένα έρημο πύργο, καινούριο σπιτικό.

Κύκλους κανείς, ζυγιάζεις τον καιρό
Μοιάζεις περισπωμένη στου γαλάζιου το κενό
Υψώνεσαι ξανά ισορροπείς στον ουρανό
Μένεις μετέωρος κ γω σ’ ακολουθώ

Πετάς ψηλά, ταλαντεύεσαι, χορεύεις
Χαμηλώνεις απότομα κ άξαφνα ημερεύεις
Δώσε μου κ μένα φτερούγες μακριές
Να πετάξω στις ποιο ψηλές βουνοκορφές

Σταχτόξανθοι ιεράκιδες ζυγώνουν κατά δω
Φοβούνται τα πετούμενα, σκληρό το γνωμικό
Σαν άγκιστρο μυτερό, το ράμφος σου γαμψό
Βελόνες θα με μπήξουνε, το νύχι σου γυμνό

Έσπασες τα σχήματα, τα μάτια σου με βρήκαν,
Τα σουβλερά σου νύχια στη σάρκα μου μπήκαν,
Θύμα σου, κατάχαμα πέφτω, με σκοτώνεις
Με την αφάνταστη ορμή σου με λυτρώνεις.

9
Μια στιγμούλα τόση δα...
Ένα χάδι μια σταλιά...
Ένα δάκρυ σα σταγόνα...
Κ η ζωή μου όλη χρώμα...!

Έχω χάσει μια στιγμή...
Έχω ζήσει μια αυγή...
Ζω για να σε καμαρώνω...
Όλα τα όνειρα σου στρώνω...!

Και μια μέρα θα γελάς...
Ότι έχω θ' αγαπάς...
Ένα βράδυ θα σταθείς...
Στο σοκάκι της ζωής...!!!

Μες στα μάτια σου το φως...
Στη καρδιά σου ο παλμός...
Στη ζωή μου μια αγκαλιά...
Στη ψυχή σου δυο φιλιά...!

Έχω χάσει μια καρδιά...
Μα στα μάτια σου φωτιά...
Ένα γέλιο δυνατό...
Ένα ατόφιο "σ αγαπώ"


                                                                     Αφιερωμένο στον άντρα της ζωής μου... τον γιό μου!

10
Έρχεται η γλυκιά αύρα του φθινοπώρου αλήθεια...
Μα κ το γκρίζο τοπίο τούτο, είναι χαραγμένο από ψυχές που αγαπήσαν
Είναι μια άπληστη απόχρωση ζωής στα παραμύθια...
Κι όμως, μέσα σε βούρκο που σαρκάζει, ματώνει τα φτερά που πολεμήσαν

Ασήμαντη στάλα της βροχής να μας ξεπλένει...
Πόσο μας έλειψε η μυρωδιά του ανέμου που φέρνει τη βροχή
Ζητωκραυγή μέσα στο κορμί μας σαν ανέμη...
Και κάπου στο βάθος ακούγεται μια μελωδία από άλλη εποχή

Ω, γκρίζε έρωτα, του φθινοπώρου πάθη...
Που να γυρνάς τώρα που ο άνεμος σε ψάχνει αλαφιασμένος?
Τριγύρω γέρνουν τα όρη μες στα λάθη...
Υπακούν κ εγώ συνοδοιπόρος σε λάθος τρένο επιβιβασμένος!

Νυχτιές μέσα στο αγιάζι θα βουλιάζουν...
Κομματιασμένα από το χιόνι τα όνειρα τούτα του χειμώνα
Μέσα στο αποφόρι μου θα κουρνιάζουν...
Τ' αμέτρητα άστρα της βραδιάς  εκεί ψηλά θα φορώ κορώνα!

11
Είσαι ο Ρα, ο Ήλιος δημιουργός.
Κάτοικος του κόσμου, πρίγκιπας.
Ο Ήλιος της γέννησης, ο ορατός,
Έρωτας της 5ης δυναστείας.

Είμαι η Αθώρ, της ουράνιας μήτρας,
Και διοικώ τον κόσμο των νεκρών.
Έχω ανώτερο το παίξιμο μιας λύρας
Κατοικία του Ώρου, των ουρανών!

Ώ, Άμμωνα, απόκρυφο πνεύμα, του Ήλιου οντότητα,
Ω, Μουτ, Αμενέτ εσύ γλυκιά μου.
Εσύ Κονσού, σεληνιακή μου θεότητα,
Ουράνιος ναύτης στα μυστικά μου.

Ίσιδα, πνοή, της Άβυδου οι κόμποι,
Σύμβολο αιώνιο του διαστήματος νερών.
Πιστέ μου Όσιρη, ενσαρκωμένη νιότη.
Η ψυχή του υδάτινου κόσμου, των αφρών.

Ω, καλέ μου Ώρε…
Τα μάτια σου είναι ο Ήλιος κ η Σελήνη…


                                                                       

                                                                                  5 Σεπτεμβρίου 2006

αφιαιρωμένο...

12
Το σκευτομαι πολυ καιρο τωρα να ανοιξω ενα θεμα για την αρχαια Αίγυπτο!!!
είναι κατι με το οποιο ασχολουμε όσο περισσοτερο μπορω τα τελευταια 2 χρόνια  κ θα ηθελα να μαθω αν μεσα σε αυτο Φορουμ υπαρχει κανενας αλλος με την ιδια τρελλα με μενα!!! :)

13
Εκτακτος σημερα το απογευμα και όοοοοοοοοοοολο το βραδυ θα ειμαι Ναυπλιο μετα της αγαπητης Μεταλουδας! Όποιος τρελλος αθηναιος και μη φυσικα γουσταρει να μα ςκανει παρεα θα χαρουμε πολυ να τον δουμε!

ας μου στειλει όποιος θελει πμ να ανταλλαξουμε κινητα στη περιπτωση που δεν το εχει μεχρι τις 3 το μεσημερι γιατι μετα την εκανα στο καπακι ! αλιως μεχρι τις 4 στη Μεταλουδα! :)

ελπιζω να μπιραρουμε! αν όχι... Φωτεινη παλι μόνες μας θα τα πεινουμε!!! ;D

φιλια σε όλους! :-*

14
Μικρά στολίδια βουτηγμένα μες το χιόνι
Στη κρυάδα της καρδιάς να σπαρταράς
Σε μια στιγμή που φαντάζει προδομένη
Σε μια χαρά που πια δε τη κυβερνάς

Του χρόνου ο δείχτης είναι πια τόσο μικρός
Μια σπιθαμή πριν απ΄ το τέλος γοερά
Θα στριγκλίξει, θα χαράξει δακρυσμένος
Γιατί εγώ κ συ μια άδεια αγκαλιά

Φωνάζω, βλέπω, ζω σε μια αυταπάτη
Είναι τόσο δυνατό μα απόμερο
Κρύβω το αίσχος της λύπης σ’ ένα δάκρυ
Γεύομαι πικρή χαρά με το σταγονόμετρο

Δε το αντέχω μίση ζωή να κυβερνώ
Να χώνω τα χέρια μου σε κοφτερά γυαλιά
Πόσο ν’ αντέξει η ψυχή μου η μαραμένη;
Πώς να πετάξω με τσακισμένα φτερά;

15
Μέσα από τη λάμψη της δικής σου ψυχής
Ζω στο άπειρο του κόσμου
Έχω την ανάγκη σου φως μου
Είσαι παράδεισος κ κόλαση ρωγμής

Γελάω μόνο σαν ξυπνώ κ σε θυμάμαι
Χαρούμενη νότα, τα βραδιά μας γλυκά
Σαματάς απέραντος, φωνάζει η καρδιά
Όνειρο που ζω κ δε φοβάμαι

Το μικρό παραμύθι μου κοιτάζω
Πρίγκιπας με το λευκό του άτι
Αφού τα όνειρα δεν είναι πια αυταπάτη
Μολυβιά διαγώνια χαράζω

Μελωδικά να μου μιλάς, να με γεμίζεις
Ζωντανή από τα δικά σου τα φιλιά
Όσο υπάρχω, η παρουσία σου πουλιά
Τη ψυχή μου μοναδικά να φτερουγίζεις

Ήταν στιγμές που λάτρεψα, αλήθεια
Ήταν όμορφα μαζί σου να ξενυχτώ
Μια αγκαλιά στο κρεβάτι μαγικό
Γλυκιά ανάγκη που σε θέλω σα συνήθεια

16
Η πεταλούδα των ονείρων μου πετάει
Σε χρόνους λυτούς, παραδομένους.
Μια σπίθα από χαμόγελο γλιστράει
Σε μια Γη που θηλάζει προδομένους!!!

Τα  όνειρα μου χάρτινα καράβια
Σαλπάρανε και τα κατάπιε δύνη.
Μικρά απροσπέλαστα λιμάνια
Η παράφορη χαρά μου δε σ’ αφήνει!!!

Refrain
Και πάλι σ΄ ένα δρόμο δίχως τέλμα
Σ΄ ένα σοκάκι με σκοτάδι οκνό.
Η ζωή μου κατάντησε ένα πλέγμα
Αδράχτι μιας ανέμης μυτερό!!!

Μικρά παιδιά τρέχουμε στους δρόμους
Αφέλεια που γεμίζει τη καρδιά μου.
Σκέψεις που χάθηκαν στους χρόνους
Κι αστέρια σκοτείνιασαν μπροστά μου!!!

Μαθήματα αιώνων μιας θρησκείας
Χρυσό μου απολειφάδι πεταμένο,
Και ‘συ ένα απόκομμα αυθεντίας
Δέντρο που φαντάζεις ξεραμένο!!!

Refrain
Και πάλι σ΄ ένα δρόμο δίχως τέλμα
Σ΄ ένα σοκάκι με σκοτάδι οκνό.
Η ζωή μου κατάντησε ένα πλέγμα
Αδράχτι μιας ανέμης μυτερό!!!



17
Είχες πει πως θα εμφανιστείς,
σε μια χαραμάδα θα αναδυθείς.
όλη τη θλίψη θα έπαιρνες μακριά
τη ζωή μου θα γέμιζες φιλιά!!!

Υπόσχεση στα μάτια είχες πει,
να σε κοιτάζω και να νιώθω ηδονή!
Ένοχη μ' έκρινες για λάθη που αγαπάω,
δρόμος νεκρός, δε ξέρω που να πάω!!!

Απορώ γιατί σε θέλω ακόμα,
κυλιέμαι σε λασπωμένο χώμα!
Είναι τα ίδια συναισθήματα ξανά
και είναι τόσο, μα τόσο πολύ πικρά!!!

Έχω τόση οργή μέσα μου για σένα
νιώθω πληγωμένη σε ρωμαϊκή αρένα!
Θέλω να σε αγγίξω, είμαι ερωτευμένη
κ αυτή η λαχταρά μένει τόσο καλά κρυμμένη!!!

Αν κάποτε γλυκά το μετανιώσεις,
τρέξε κοντά μου κ έλα να με σώσεις!
Όμως δυστυχώς πόσο σε ξέρω καλά
βλέπω την αγάπη μας να ξεψυχά!!!



**σε σένα που ποτέ δε με κατάλαβες!!!

18
τα ακροδάχτυλα μου τα νιώθω κρύα
κάνει τόσο κρύο απόψε κι όμως μέσα μου νιώθω να καίγομαι
οι άγγελοι έχουν στήσει χορό, και πάλι είμαι καλεσμένη.
κάπου μέσα στο δασός πλάθετε το Όνειρο της ευτυχίας
πλάσματα μικρά τόσα δα που σου χαρίζουν το χαμόγελο!
όλα τα ξωτικά μέσα σε μια χούφτα χρυσαφένιου φωτός
σε γεμίζουν παιχνίδι και σκανδαλιά!
κρύβεσαι πίσω από τις αχτίδες του ήλιου, γελάς, παίζεις
εδώ δεν ακούγεται το κλάμα, η λύπη δεν ζει εδώ
ο πόνος έχει χάσει το δρόμο και η ζήλια δε θέλει να έρθει!
ζυμώνει καθαρή η αγάπη μικρές πέτρινες καρδιές και τις κάνει όμορφες
τις πλάθει, τις δημιουργεί, τους δίνει ένα σχήμα μοναδικό
καμία δε πονάει, όλες είναι κατακόκκινες τώρα πια γεμάτες ζωή!
πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος εδώ...
πόσο θα θελα να ζήσω έτσι συνεχεία
είθε μια μέρα να γίνει & αυτό!



αφιερωμένο καρτουνάκι!

19
την άλλη ευδομαδα σκευτομουν να κανω 1 παρτυ σπιτι μου! το ποιο βασικο απο όλα είναι οι συμετοχες κ να μοιρασουμε λιγο τα πραγματα! ;D
εγω βαζω το σπιτι κ καπιοι τις μπιρες, τα κρασια, αλλοι τα ξυροκαρπια, αλοι τα ποτα κλπ! 1 προταση είναι μόνο, αν υπαρχει ενδιαφερον θα χαρω πολυ να δω συμετοχες! :) :) :) μενω Αγ. Δημητριο παιδια! πολυ κοντα στο μετρο κλπ! ελπιζω σαν ιδεα να αρεσει!

(θα παρακαλεσω όσοι θελουν να ερθουν να το γραψουν εδω κ επισης να γραψουν τι θα φερει κ ο καθενας για να μη φερουμε όλοι τα ιδια οκ;)

ως τωρα είμαστε:
Ιρουκος + Στελιος + Φωτης
P.D.L. + φιλος
fatses asteies
Secretus
vstavros
Βασίλης

(καμια γυναικα ρε παιδια ελεως!)
φιλια!

20
Μετά από πολύ σκέψη γράφω εδώ ένα απόσπασμα από τους πολλούς στοίχους που έχω γράψει κατά καιρούς!

Πριν το διαβάσατε θα πρέπει να ξέρετε ότι το έγραψα πριν μια εβδομάδα σχεδόν στις 5 το πρωί αφού ξύπνησα απότομα από τον ύπνο μου!
Ξύπνησα μόνο κ μόνο για να το γράψω κ μετά ξανακοιμήθηκα!
Περιμένω κριτική παίδες...!!!



Μικρή φτερωτή πεταλούδα,
Μικρή λαμπερή μου στιγμή,
Μεγάλη όμορφη μέρα,
Ζω για σένα κ δίνω στοργή!

Κλείνω το φως σε μια πέτρα,
Την αγάπη τη κόβω κομμάτια,
Τα χέρια κλείνουν το δάκρυ,
& όλα πλάθονται μέσα απ' τα μάτια!

Αναρωτιέμαι γιατί να πονώ;
Τι δημιουργώ που με καίει τόσο;
Νιώθω την ησυχία πριν τη καταιγίδα,
& όμως δε θέλω να θυμώσω!

Μικρή φτερωτή πεταλούδα,
Δακρύζεις, πονάς & συ,
Σε κλείνω στη πέτρα & σένα,
& χάνετε για πάντα η στοργή!

Κλαίω μα δε ξέρω το λόγο,
Ξεπλένω το σώμα με άλλο κορμί,
Άκου το βήμα μου ξανά
Γίνε για μένα αγάπη & οργή!

21
τη τρίτη 14/06/05 το μεσσημερακι καταυθάνω στα μέρη σας (Θεσσαλονικη)
από καιρο τωρα το λέω κ επίτελους θα γίνει!
λοιπων έλεγα να οργανωσουμε μια συναντιση για να γνωρίσω όσους μπορουν να έρθουν!

Σελίδες: [1]