Κάποια παιδιά που λεν΄φρικιά.

[ilianthos-Kanlis]

Κάποια παιδιά που λεν΄φρικιά.



Κάποια παιδιά που λεν΄φρικιά,
συνάντησα στη Κοκκκινιά
κι είπα μαζί τους να ξεδώσω,
παράγγειλα γλυκό κρασί,
τσίπουρο,ούζο και ρακί
και κανά-δυο μεζέδες.
Κάποια παιδιά απ΄τη Κοκκινιά,
που ΄χαν χαλκάδες στα αυτιά
και στο λαιμό καδένες.
&
Πίνανε μέχρι το πρωί,
παρέα τους κι εγώ μαζί,
κι αλλάζαμε κουβέντες,
κακό δεν είχανε να πουν,
για τους ανθρώπους που μοχθούν,
μόνο για τους αφέντες.
&
Κάπνιζαν σέρτικο στριφτό
κι έβριζαν το κακό καιρό
μαζί και τούς χαφιέδες,
Κάποια παιδιά απ΄τη Κοκκινιά,
που άλλοι τα λεν΄παλιοφρικιά
ήταν κι οι τρεις λεβέντες..

&
Πίναμε μέχρι το πρωί,
ήλθε κι ο ήλιος να μας βρει,
και γίναμε όλοι πέντε,
κάποια παιδιά απ΄τη Κοκκινιά,
γίναμε όλοι μια γροθιά
για να τα ξαναλέμε.

[martinos]

Πανεμορφο, και τρυφερο κ. Κανλη.
Συνεχιστε να καταγραφετε και να μας δινετε τις ευαισθησιες σας.
Τις εχουμε πολυ αναγκη......Συγχαρητηρια και παλι.....

[ΟΛΓΑ]

Ωραιες εποχες, σε ζηλευω, για τις ομορφες στιγμες. Μα ειναι και τα αλλα τα παιδια καποια που λενε φρικια, καποια που δεν λενε, που απο ψηλα οταν κοιτουν τα ματια σιγοκλαινε, σε αυτα να πιουμε ενα κρασι, ποσες στιγμες χαμενες, ψυχες απεγνωσμενες...

[x-versous]

σε νοηθώ φίλε πολύ βαθιά θα έλεγα και να σου πω και κάτι που είχα γράψει παλιότερα αν το θυμάσαι : πατέρα που είσαι ; με φιλάνε καλά αυτοί που έλεγες αλήτες.
καλή συνέχεια φίλε Γιώργο !!

[ilianthos-Kanlis]

Ευχαριστώ !

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Χρησιμοποιώ την επιλογή ''απάντηση'' για να φέρω στην επιφάνεια
αυτό το πολύ όμορφο και γεμάτο τίμια μαγκιά στιχούργημά σου
το οποίο διάβασα μόλις τώρα
μπράβο σου είσαι αληθινός

[ilianthos-Kanlis]

Σ΄ευχαριστώ πολύ !

[Aganippi]

Για ακόμη μια φορά - το στίγμα σου - διάχυτω.
ΕΓΡΑΨΕΣ πάλι! Τι άλλο βρε Γιώργο να πω εγώ σε σένα (θα 'ναι πολύ μικρό).

Πίναμε μέχρι το πρωί,
ήλθε κι ο ήλιος να μας βρει,
και γίναμε όλοι πέντε,
κάποια παιδιά απ΄τη Κοκκινιά,
γίναμε όλοι μια γροθιά
για να τα ξαναλέμε.

[ilianthos-Kanlis]

Φωτεινή χαίρομαι που με διαβάζεις !
Σ΄ευχαριστώ για μια ακόμη φορά !