ΠΟΙΗΤΕΣ...(...Κ...)

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Ποιητές! Είμαστε φως στο κοφτερό τούτο σκοτάδι
η άδεια παράξενη σιγή, που πλανιέται γύρω απ’ τ’ άστρα
ένας αέρας θερινός, στα παλιά, έρημα κάστρα
και νερό που ξεδιψάει, στων αιώνων το πηγάδι…

Ποιητές! Είμαστε γη, στ’ άγονο ετούτο χώμα
Άνθος με χρώμα θαλασσί, που ανθίζει σε ατσάλι
Μια βαριά καυτή βροχή, που σταματά κι αρχίζει πάλι
Κι ένα σάβανο ωχρό στού χριστού το σάπιο πτώμα…

Ποιητές! Είμαστε αρχή στο σουβλερό ετούτο τέλος
Μια λεπίδα καυτερή, ακονισμένη με μετάξι
Μια φωτιά παλιρροιακή, που θα ορθωθεί, και θα σας κάψει
Και μια ασπίδα που αψηφά του θανάτου τ’ άγιο βέλος…

Ποιητές! Είμαστε αδέρφια, μιας μητέρας ξεχασμένης
Γεννημένοι από λάσπη, θάλασσα και ουρανό
Αντικρύζουμε ένα τόπο, που για εσάς είναι κενό
Αδελφότητα μιας θλίψης υπαρκτής και γεννημένης…

Ποιητές! Είμαστε πνεύμα δίχως σώμα, μια κραυγή
διάφανο μεταξωτό πανί σ’ ένα ονειρικό καράβι
Κείνος ο γκρεμός που επίκειται, κάποια στιγμή θα μας προλάβει
Και μια διάτρητη ψυχή γεμάτη στάχτη, φλογερή …

Ποιητές! Είμαστε αλήθεια, στο ανθηρό ετούτο ψέμα
Στις εκτάσεις των αιώνων είμαστε οι νικητές
ένα ποίημα τελευταίο, εμπνευσμένο από αίμα
Στην αυγή το ρόδο χρώμα και του σκότους υλιστές…

Ποιητές! Είμαστε νύχτα σε μια παγερή πατρίδα
Είμαστε οι πιο φωτεινοί άγγελοι του σατανά
Σ’ έναν κόσμο που μπερδεύει τα διαμάντια με σκουπίδια
Στα υπόγεια του χειμώνα, θα κυλιόμαστε ξανά…

Ποιητές! Χλωμά θηρία σε χρυσούς, έρημους τάφους
Στα παλιά νεκροταφεία, το στερνό της νιότης άνθος
Του παράδεισου το θαύμα και του κόσμου αυτού το λάθος
Ξεχασμένοι μα γεμάτοι απ’ την ύπαρξη του πάθους…

Ποιητές! Δεν θέλω τίποτα…Μιλήστε μου προτού χαθούμε
την ελπίδα αυτού του κόσμου σ’ ένα ποίημα μας να βρούμε
και τα φώτα που στις πόλης καλοκαίρια θα φωτίζουν
Ποιητές σαν τα κοιτάτε, θέλω εμένα να θυμίζουν…


(…Κ…)

[ilianthos-Kanlis]

Η κριτική μου θα είναι πάντα όπως αισθάνομαι,ελεύθερα και ανεπιτήδευτα,ε λοιπόν σου λέω με πάσα ειλικρίνεια : ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ! Μπράβο,μπράβο !
Καλή σου μέρα(......Κ......).

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σ' ευχαριστώ ρε συ ηλϊα που έδωσες σημασία στο ποίημα μου
και το ονομά είναι ...κωνσταντίνος

[fatva]

Υπέροχο Κύριε.

[Δήμητρα]

Ποιητή! Με ενθουσίασες...
Καταπληκτικές εικόνες!

Καλησπέρα Κωνσταντίνε.

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σας ευχαριστώ παιδιά!