η Γιορτή

[pinelopi]

                                                      "Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις
                                                                 μέσα τους χωρίς να ζεις μαζί τους.
                                                                 Όπως και άνθρωποι που ενώ ζεις μαζί
                                                                 τους είναι αδύνατον να ζεις μέσα τους"
                                                                                                  Γκαίτε 


Στη γκριζωπή τη θλίψη του χειμώνα
λευκά φωτάκια ξέφρενα αναβοσβήνουν
στα μάτια τρέμει αναποφάσιστη σταγόνα
όσα φωτίζονται να κρύψεις δε σ΄αφήνουν

Κόκκινο στόμα  οι φλόγες καταπίνουν
το φρέσκο ρόδι που ελπίζει στο τραπέζι
σπόρια ασκόρπιστα υπόσχεση δε δίνουν
και στο σαλόνι το σιντί neden αδιάκοπα να παίζει

Φυλάει ο τόπος ανέλεητα τις μνήμες
μες στου μυαλού το ανεξίτηλο κιτάπι
όχθες αδιάβατες με προσκαλούν κι εκείνες
να τις διαβώ για να γνωρίσω την αγάπη

μα εγώ...

Παράθυρο στα σύννεφα άνοιξα το πρωί
κι ανέβηκα για αγνάντι με δίχτυ ασφαλείας
ερήμην μου αποφάσισα να ζήσω τη ζωή
κλεισμένη μες στο άσυλο της ποιητικής αδείας

[Fusalida]

Ζωντανές οι εικόνες σου, συννεφιασμένες....και λιγάκι θολές....σαν να τις βλέπω μέσα απο τζάμι που πνίγει η βροχή ή μέσα από μάτια που πνίγουν ραντίδες δακρύων...

Κι εσύ....γητευμένη από το αγνάντι ή μήπως η ίδια η μάγισσα, ο γητευτής;;;

Πολύ όμορφο!

Να'σαι καλά Κατερίνα μου...

[pinelopi]

Κάποιες εικόνες θολώνουν σαν ξεμακραίνουν, κάποιες άλλες πάλι λες και ζωντανεύουν άσκοπα και άκαιρα τονίζοντας το περίγραμμά τους.
Γητεμένη ναι, γητεύτρια η ίδια; Δεν ξέρω.

Σ' ευχαριστώ φυσαλιδούλα 

[monalizagreen]

      Κατερίνα μου,
  ακριβώς επειδή υπάρχουν λογιών λογιών άνθρωποι,
        όπως και λογιών λογιών δίχτυα...

    ''αποιδρυματοποιούμαι'', αποποιούμαι ποιητικής αδείας και πάσης φύσεως ελαφρυντικό
                  (γιατί ελαφρυντικό είναι,απλά σε elegance συσκευασία λόγω εορτών...)...
     και αποδέχομαι την πρόσκληση στη Γιορτή!!! 

   θα βάλω τα ''καλά'' μου για να 'ρθω... ξέρεις...   
         το καλό μου φόρεμα, τα καλά μου παπούτσια...
             τα ''καλά'' που φοράνε οι ''καλοί'' κάτι τέτοιες ''καλές'' μέρες...

                       και σε post-it στο ψυγείο ''μην ξεχάσω το καλό μου χαμόγελο!!!!!!!!!''

   Να 'σαι καλά Κατερίνα μου!!! Χρόνια σου Πολλά!!! 

 Υ.Γ.:Δε σχολιάζω πια αυτά που γράφεις...όλο τα ίδια και τα ίδια όταν λέω,καταλήγω να με βαριέμαι κι εγώ...
     

[pinelopi]

Τα ''καλά'' σου να βάλεις και να 'ρθεις Ευτυχία, κυριολεκτικά όμως  αν και με τα πρόχειρα μου φαίνεται μπορούμε να πάμε πιο εύκολα παντού  (με τα ''καλά'' και τ' αμπιγέ ποτέ μου δεν είχα τις καλύτερες σχέσεις).

Φόρα και το χαμόγελο (το Θεσσαλονικιώτικο, αυτό που κουβαλάει όλη την πλατεία Αριστοτέλους) και σε περιμένω κι άσε τους ανθρώπους να μπλέκονται στα δικά τους δίχτυα, εμείς έχουμε τα δικά μας!!! 

[Κατερινα_]

Παράθυρο στα σύννεφα άνοιξα το πρωί
κι ανέβηκα για αγνάντι με δίχτυ ασφαλείας
ερήμην μου αποφάσισα να ζήσω τη ζωή
κλεισμένη μες στο άσυλο της ποιητικής αδείας

Από τις καλύτερες εικόνες αποστασιοποίησης που έχω δει με λέξεις.

[old_lion]

"...όχθες αδιάβατες με προσκαλούν κι εκείνες
    να τις διαβώ για να γνωρίσω την αγάπη...

Αυτό θα πει ότι πιστεύεις πως δεν την γνώρισες ως τα τώρα ?

Κατά τ' άλλα μού άρεσε αυτό που έγραψες ... 

[pinelopi]

Κατερίνα, σ' ευχαριστώ πολύ για το ιδιαίτερα κολακευτικό σου σχόλιο 

Αυτό θα πει ότι πιστεύεις πως δεν την γνώρισες ως τα τώρα ?

Αυτό θα πει ότι πιστεύω πως πάντα κάτι καινούριο έχουμε να μάθουμε για την αγάπη.

[old_lion]

"...Αυτό θα πει ότι πιστεύω πως πάντα
    κάτι καινούριο έχουμε να μάθουμε για την αγάπη..."

Τι καινούργιο έχουμε να μάθουμε από την αγάπη Κατερινιώ ?
Ό,τι είχαμε να μάθουμε μας το έμαθε ο Βούδδας κι ο Χριστός .
Τα υπόλοιπα μικρές ή μεγάλες δυσκολίες μας ψυχολογικές
που σε τίποτα δεν έχουν να κάνουν με την αγάπη .
Μονάχα με προβλήματα ψυχολογικά .
21ος αιώνας γαρ .
Πολλά μάθαμε που δε γνωρίζαμε πριν .
Θα ήθελες να τα μελετήσεις ?

[pinelopi]

Θα ήθελες να τα μελετήσεις ?

Τα συναισθήματα προτιμώ να τα βιώνω από το να τα μελετώ.
Σ' ευχαριστώ 

[holliday]

Ζωντανές οι εικόνες σου, συννεφιασμένες....και λιγάκι θολές....σαν να τις βλέπω μέσα απο τζάμι που πνίγει η βροχή ή μέσα από μάτια που πνίγουν ραντίδες δακρύων...

Κι εσύ....γητευμένη από το αγνάντι ή μήπως η ίδια η μάγισσα, ο γητευτής;;;

Πολύ όμορφο!

Να'σαι καλά Κατερίνα μου...

Φυσαλιδα, δε ξερω αν αυτο που εγραψες δεν ειναι απο μονο του κατι...
παντως για μια στιγμη επισκιασε το ποιημα της Πηνελοπης.

Πηνελοπη... ομιχλη παντου ειδα κι εγω.
κι αν ερημην αποφασισες να ζησεις τη ζωη, ευχομαι να ειναι ομορφο το ταξιδι

[old_lion]

"...κι αν ερημην αποφασισες να ζησεις τη ζωη ,
    ευχομαι να ειναι ομορφο το ταξιδι

Δική μου δεν είναι η ευχή ,
εγώ κάπου κολλάω στο "ερήμην" , αλλά δε βαριέσαι .
Άμα σ' εσένα αρέσει αυτό το ... "ερήμην" ...
εγώ τι να πώ ?

Μ' αρέσουν όμως τα λόγια τής Λιμνοθάλασσας .

[old_lion]

"...Τα συναισθήματα προτιμώ να τα βιώνω από το να τα μελετώ...."

Εξαρτάται για ποια συναισθήματα μιλάμε ,
κι αν πρόκειται για συναισθήματα ή ορμές κι αισθήσεις .

Μικρές διαφορές που κάνουν την ουσία . 

[trivial]

ειχα καιρό να διαβάσω κάτι δικό σου... σε βρήκα ακριβώς όπως σε άφησα... μεστή, λυρική, αληθινή. πολύ καλό, πραγματικά πολύ καλό...

το φρέσκο ρόδι που ελπίζει στο τραπέζι

εικόνα από μόνο του...

[Ektor_S]

Δανείζομαι τα λόγια της trivial ως σχολιασμό.
Ο επίλογος σου θαυμάσιος.

[pimami]

για αυτό το άσυλο μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα!

πώς μπορείς να ζει κανείς κλεισμένος στο άσυλο της ποιητικής αδείας και να χει και δίχτυ ασφαλείας από κάτω?

[pinelopi]

Σας ευχαριστώ όλους σας για τα σχόλια 

Δημοσθένη, πράγματι μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα, έχει εύρος το ''άσυλο'' 
Όσο για το πως γίνεται...εύκολα...το δίχτυ είναι για όταν ξεμυτάς κι οσμίζεσαι...και κλέβεις ματιές...και νοσταλγείς...και ψυχανεμίζεσαι όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος μου Καζαντζάκης...