Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΣ

[Μιχάλης13]

Μισή αλήθεια λέγανε τα συνθήματα στους τοίχους .
Άλλη μισή είχε κρυφτεί κάπου στ’ αστέρια .
Εκεί ψηλά που στέλνεις τη ματιά σου
κι όλο κοιτάς δειλά μήπως σε πρόσεξε κανείς .
Δεν έπρεπε να  ξέρουν οι καιροί πόσο ψηλά
μπορούμε να κοιτάξουμε πριν φέξει .
Κι είναι το φως τόσο πολύ τα μεσημέρια
που σε θαμπώνει και ξεβάφει τα τραγούδια .
Μα σαν βραδιάζει ζωντανεύουνε οι δρόμοι
και ξαγρυπνούν για να ακούν τα βήματά μας
να ανεβαίνουν ρυθμικά στους ουρανούς .
Μες την παλάμη μας ένα γυάλινο όνειρο κρατάμε .
Το σφίγγουμε πολύ , ίσαμε να ματώσουμε .
Μετά μ’ αυτό το θυμωμένο αίμα
ξεπλένουμε τις προσευχές μας .
Κι ανασαίνουμε .
Κι αναζητούμε .
Και προχωράμε  .
Ερειπωμένο μυστικό τούτες οι διαδρομές 
που ‘χαν προσεχτικά φυλάξει τα βλέμματά μας
για να μην ραγίζουν .
Κι εμείς όλοι εμείς ψηλαφίζουμε τα λόγια μας
στους τοίχους κι ύστερα ταξιδεύουμε στα αστέρια  .
 Εμείς μονάχα εμείς που τις νύχτες ζούμε αληθινά
και τις μέρες χαμογελούμε ψεύτικα .

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Πολύ ''δυνατό'' για ανήσυχα μυαλά για ιδιαίτερα όνειρα
για τις αληθινές δικές μας νύχτες
μπράβο φίλε

[Μιχάλης13]

Σε ευχαριστώ φίλε μου για την επίσκεψη σου και για το σχόλιο σου ! Τα όνειρα μας πάντα είναι ιδιαίτερα , μακάρι και τα μυαλά μας να είναι πάντα ανήσυχα να εντοπίζουν τις αλήθειες μας . Να σαι καλά !

[anagnostis]

Καλό το ξέσπασμα αλλά αν είχε πιο εμφανή τη μουσικότητα θα είχε πιο μεγάλο  αντίκτυπο σαν ποίημα. Η πεζή ποίηση στερείται ομοιοκαταληξίας αλλά όχι και μέτρου, πόσο μάλλον μουσικότητας...

Σε περιμένω στο επόμενο πόνημα, μπορείς πολλά...

[Μιχάλης13]

 Μάλλον έχεις δίκιο φίλε μου και δεν υπάρχει όσο μελωδικότητα θα ήθελα και εγώ ! Προσπαθώ βλέπεις άλλα έτσι μου βγήκε ! Πάντως σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου και την παρατήρηση σου ! Να σαι καλά !