Εχετε δει ποτε τον "χαρο"με τα ματια σας???

[Panos-Echidna]

Τον ψιλοείδα όταν μικρός ζωγράφιζα κάτω από το πολύφωτο και ξάφνου η λάμπα που ήταν ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου μαζί με το -βαρβάτο- διακοσμητικό της αποφάσισε ότι δεν ήταν καλά βιδωμένη και έπρεπε να πέσει! Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι τραβήχτηκα και δε με χτύπησε! Το σοκ το έπαθα γιατί κατάλαβα ότι έπεσε η λάμπα αφού τραβήχτηκα και δεν μπορούσα να εξηγήσω πως μου ήρθε να κάνω προς τα πίσω εφόσον δεν είχα καταλάβει τίποτα... Υποσυνείδητα αντανακλαστικά ξερω γω; 

[Mary_Ann]

Ναι, κούκλος είναι! 
Για να σοβαρευτούμε, μικρή έτρεχα μέσα στη χαρά πάνω στο χαλί και το έπαιζα μπαλαρίνα και πήγα και καρφώθηκα με το κεφάλι σε ένα τζάμι από το σκρίνιο και το φόρεσα για περιδέραιο... Πως με βγάλανε δεν ξέρω...
Επίσης έχω πέσει με το ποδήλατο πάνω σε αμάξι... Και μικρή παραλίγο να πνιγώ στη θάλασσα γτ ήθελα να το παίξω μάγκας και να δείξω στα παιδάκια ότι μπορώ να επιπλεύσω ανάσκελα, ενώ δεν μπορούσα... Αυτά!

[Αγγέλα]

Ναι, κούκλος είναι! 
Για να σοβαρευτούμε, μικρή έτρεχα μέσα στη χαρά πάνω στο χαλί και το έπαιζα μπαλαρίνα και πήγα και καρφώθηκα με το κεφάλι σε ένα τζάμι από το σκρίνιο και το φόρεσα για περιδέραιο... Πως με βγάλανε δεν ξέρω...
Επίσης έχω πέσει με το ποδήλατο πάνω σε αμάξι... Και μικρή παραλίγο να πνιγώ στη θάλασσα γτ ήθελα να το παίξω μάγκας και να δείξω στα παιδάκια ότι μπορώ να επιπλεύσω ανάσκελα, ενώ δεν μπορούσα... Αυτά!

Α, τώρα θυμήθηκα μια σαβούρντα που είχα φάει με το ποδήλατο! Τώρα το σκέφτομαι και γελάω, τότε τα χα παίξει:
Κάτω από το σπίτι μου είναι ένα μαγαζί με μεγάλο κήπο που λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι. Τότε δεν το είχε κανείς βέβαια και δεν λειτουργούσε. Ήμουν λοιπόν με μια φίλη μου και είχαμε πάρει τα ποδήλατά μας. Της κοπέλας αυτής το ποδήλατο δεν είχε φρένα, αλλά για να σταματήσει έπρεπε να γυρίσεις αντίθετα το πετάλι.  Εγώ πήρα φόρα και πήγαινα κατευθείαν σε κάτι κάγκελα (και στον χαμό μου) που ξεχώριζαν την αυλή από ένα δρομάκι (που περνούσαν μόνο πεζοί από κει ευτυχώς) και μια γκρεμίλα 2 μέτρα ύψος. Εγώ λοιπόν κάποια στιγμή έφτασα κοντά στα κάγκελα και είχα ξεχάσει πως δεν έχει φρένα το ποδήλατο και δεν θυμόμουν πως σταματούσε, ώσπου τράκαρα με τα κάγκελα και έφυγα κάτω από τη γκρεμίλα μαζί με το ποδήλατο. Έσπασα και το κεφάλι μου και το πόδι μου... Όχι οτι δεν έχω ξανανέβει σε ποδήλατο από τότε... Εγώ δεν βάζω μυαλό...