Αποστολέας Θέμα: Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα ...  (Αναγνώστηκε 1907 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος ΧΩΡΙΑΤΗΣ

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 822
  • Φύλο: Άντρας
  • Όλα είναι δρόμος
    • Προφίλ
    • time and enemy



Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα,
με ένα δισάκι κουμπαρά γεμάτο αέρα,
με χίλιες μνήμες σκαλισμένες στο μπετόν,
νίκες και ήττες στα κιτάπια των ετών
και λίγο γκρίζο στων κροτάφων μας τη σφαίρα.


Τώρα λοιπόν που αντικρύσαμε τις λύπες,
βαλσαμωμένες Κυριακές, τροφή στους γύπες,
γεμάτο σώμα με ταττού και με μολύβι,
όμως στο βάθος η ψυχή μας πάντα κρύβει
το λίγο χρώμα που φωτίζει μαύρες τρύπες.


Τώρα τα χέρια κολλημένα στο τιμόνι,
έξω απ' τ' αμάξι η βαβούρα δυναμώνει,
κάτω απ' τις ρόδες παρελθόν που σιγοτρίζει,
η πόλη μοιάζει σαν εικόνα που ξεφτίζει,
μάνα τσιγγάνα που γελά και που θυμώνει.


Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα,
έχοντας έρθει από ταξίδι με γαλέρα,
με λίγες σκέψεις συντροφιά μέσα στο κρύο,
χαμένοι μες στα ''καλώς όρισες'' κι ''αντίο'',
τώρα που σβήνει το σκοτάδι μες τη μέρα.


Πάνω στον τοίχο ζωγραφιά που πλημμυρίζει
κι ο άγριος ήχος που εσώψυχα γυρίζει,
φορτίζει ο χρόνος τις ψυχές, γίνονται ατσάλι,
παλιά μηνύματα κλεισμένα σε μπουκάλι
μπαίνουν σε αόρατη τροχιά που ηλεκτρίζει.


Τώρα τα χέρια κολλημένα στο τιμόνι,
έξω στο δρόμο η ζωή μας ερημώνει,
κάτω απ' τις ρόδες το παρόν αργοπεθαίνει,
η πόλη μοιάζει σαν εικόνα ξεφτισμένη
μέσα στο χρόνο, πάντα αδιάφορη και μόνη.


Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα,
πέρα από κάθε δηλητήριο και χολέρα,
με λίγες σκέψεις συντροφιά για τον καιρό μας,
με λίγα βήματα να μένουν στο χορό μας,
μικρές ανάσες καθαρού, μα λίγου αέρα.


Οι ώρες φεύγουν μες τα μπαρ και τις βιτρίνες,
ζωή ντυμένη με φτερά και λαμαρίνες,
ζωή που αφρίζει μες την άσφαλτο στημένη,
σε κούρσα ξέφρενη ουρλιάζει και επιμένει,
με άγνοια κινδύνου, μα στο τέλος κάτι μένει.


Τώρα τα χέρια κολλημένα στο τιμόνι,
έξω απ' το τζάμι η βοή δεν με παγώνει,
κάτω απ' τις ρόδες ένα μέλλον που διαφέρει,
η πόλη απρόσωπη, μα πάντα θα προσφέρει,
νέες αιτίες και αφορμές θα αφομοιώνει.


Αποσυνδεδεμένος panixgr

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2698
  • Φύλο: Άντρας
  • Συνταξιούχος Thrasher
    • Προφίλ
Απ: Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα ...
« Απάντηση #1 στις: 01/10/16, 07:37 »
πολύ ωραίο.
τώρα το γιατί συνεχίζει και αφομοιώνει είναι λόγω των χρημάτων και της αγοράς. Ελάχιστοι έρχονται στην απάνθρωπη ασφαλτούπολη λόγω ευγενων συναισθημάτων. Και όλοι ψάχονται να φύγουν (τουλάχιστον από αυτούς που έχουν δει και κάτι άλλο).

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
17 Απαντήσεις
6534 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 08/05/05, 23:30
από jazzer_n_rocker
5 Απαντήσεις
3810 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 28/01/06, 00:47
από djkostas
8 Απαντήσεις
3256 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 02/05/06, 13:02
από Twix
9 Απαντήσεις
3444 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 08/09/08, 23:36
από Joevaicci
0 Απαντήσεις
1406 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 03/10/08, 15:15
από Joevaicci
10 Απαντήσεις
2967 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 06/12/08, 15:13
από lampros.
9 Απαντήσεις
3959 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15/07/09, 01:32
από Crool
1 Απαντήσεις
2864 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13/02/13, 22:29
από freemind
34 Απαντήσεις
16977 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 28/09/17, 21:27
από panixgr