Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Spilios στις 07/05/06, 09:37
-
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ...
Μορφή δεν έχεις ,
δεν ξεχωρίζεις μες στα σύμπαντα τού νού μου .
Μνήμες απέχεις
από τα πέρατα τού πιό τρελού όνειρού μου .
Με κατατρέχεις
σαν ψηλαφίζω το περίγραμμά σου αλλού .
Μορφή δεν έχεις ,
ανακυκλώνεσαι στη δίνη τού μυαλού .
Δεν έχεις όρια ,
στο φάσμα απλώνεσαι των μoβ καί των γκρενά μου .
Τα περιθώρια
έχεις ορίσει , αιώνες πριν , τού πουθενά μου .
Με αναβατόρια
φτάνω ως τούς ήλιους πού πλανιέσαι κι άναρχη .
Δεν έχεις όρια
να σε γυρέψω , να σε πλάσω απ την αρχή .
Δεν έχεις ήχο .
Σβήνει σε υπόγεια σιωπής η αντήχησή σου .
Σε άχρονο στίχο ,
σε ρίμες άταιρες κυλιέται η ύπαρξή σου .
Πως να πετύχω
πέρα απ το στόχαστρό μου , εικόνα απατηλή .
Δεν έχεις ήχο .
Παίρνω το στίγμα σου απ το πρώτο σου φιλί .
Σπήλιος
-
Αντιγραφω απο το " Ο Φιλοπαιγμων μυθος" ομιλια της Κικη Δημουλα στην Ακαδημια Αθηνων στην τελετη υποδοχης της στις 11.11.2003.
"Η Ποιηση ωφελει οσο μια παυσιπονη σταγονα σε εναν ωκεανο λυπης. Δεν ειναι λιγο. Σαν μια φωλια φυγης η ποιηση. Χτισμενη σε αιχμηρο υψος, ωστε να ειναι δυσπροσιτη στην αρπαχτικη περιεργεια να θελει κανεις να δει καθαρα το εντος της επωαζομενο. Την αποτελεσματικη προστασια της αποκρυψης την παρεχει η αφαιρεση. Η τεχνη επαγρυπνα. Δια της ελλειπτικοτητος. Ισορροπωντας στο ενα της ποδι. Γραφοντας αφαιρουμε."
Γιατι σου τα γραφω ολα αυτα? Μα γιατι Σπηλιο μου οπως και να μας δοκιμαζεις εισαι η παυσιπονη σταγονα σε ωκεανους λυπης κι οχι μονο.
-
Μπράβο ρε Σπήλιο....δεν έχεις ποτέ απνοια!!!
και πάλι μπράβο!
-
Αγαπητοί μου : mymood και qrusticks ...
Ευτυχής, που σας άγγιξε...Καλό σας βράδυ.
-
Εικονοποιειται στο μυαλο μου!Μου αρεσε και με αγγιξε παρα πολυ!
Μπραβο Σπηλιο :) Να σαι καλα!
-
Γιώτα μου, αυτό θεωρώ εγώ επιτυχία ! Το ν αγγίξει το δημιούργημά σου έστω και μία ψυχή ! Νάσαι καλά !
-
Στη σκέψη μου και στις αισθήσεις μου τώρα μένει ένα κενό....ένα ολοκάθαρο και φωτισμένο, σε περίοπτη θέση μέσα μου, κενό μιας στιγμής που έγινε ανάλγητη ανάμνηση...Άνάμνηση, χίμαιρα, παντοτινή και ακούραστα καταδεχτή απουσία...απουσία γεύσης και αφής, απουσία μιας απάντησης, ενός ματωμένου "γιατί;"....απουσία γνώσης των ορίων της μέσα μου ειρκτής...
Δεν ξέρω...είμαι μικρή, το ξέρω...κι ίσως να είναι μια υπερβολή της ταραγμένης ηλικίας μου μα τα νιώθω τόσο κοντά μου αυτά τα λόγια σας...σα ν'ανοίξατε τον φτωχό μέσα μου κόσμο, να πήρατε τα αποκαΐδια λιγοστών θυμίσεων, στιγμών, συναισθημάτων και να φτιάξατε τούτο το υπέροχο τραγουδάκι..
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά...
-
Fusalida μου, εγώ σ ευχαριστώ...Με συγκίνησες. -Χάρηκα τον ποιητικό σου λόγο !-
-
Αγαπητέ Σπήλιο
Το ποίημά σου τούτο,δεν ξέρω γιατί, μα με άγγιξε περισσότερο.
Ήχος εμμελής, πλουμισμένος με αρώματα, περικαλλής στίχος,όνειρο
έντονο γεμάτο συναισθήματα,φάσμα (φαινόμενο) ποιητικής τελειότητας.
-
Εκπληκτικοί στίχοι !
Μορφή δεν έχεις , δεν έχεις όρια έτσι και οι στίχοι σου αυτοί. Χωρίς όρια , χωρίς σαφές περίγραμμα σαν μια εικόνα εξωπραγματική, μια παρουσία άυλη, έτσι όπως γίνονται οι αναμνήσεις μας χρόνια μετά, παρούσες μνήμες θαμπές εικόνες.
-
Από όσα ποιήματά σού έχω διαβάσει μέχρι τώρα, αυτό μου αρέσει περισσότερο από όλα γιατί:
1. Με "σπρώχνει" περισσότερο από κάθε άλλο να φτιάξω εικόνες στο μυαλό μου.
2. Είναι το πιο άμεσο, και εμένα αυτό με ενδιαφέρει άμεσα...
3. Είναι το πιο "απλό" χωρίς όμως να έχει χάσει την σφραγίδα "Σπήλιος"
4. Μου αρέσει που ότι κι αν σου τύχει το βλέπεις ως εμπερία, και το αφήνεις να σε πάρει μαζί του....Σε άχρονο στίχο ,
σε ρίμες άταιρες κυλιέται η ύπαρξή σου .
Όπως και να έχει...μπράβο σου και σε ευχαριστούμε...ειλικρινώς αυτή την φορά....
-
Φίλοι μου kuiper, Ektor_S και P.D.L...
Πλουσιοπάροχη η ανταμοιβή σας για το κάτι τις, που πρόσφερα ! Υπόχρεος της κρίσης σας, μ όσες ευθύνες με φορτώνει γιά κάτι καλύτερο ! Νάστε καλά !
-
Πολυ ωραιο ποιημα με πολυ ωραιες λεξεις και εικονες. Θα μπορουσε να γινει κι ενα πολυ ωραιο τραγουδι. Ναι, μου αρεσε παρα πολυ φιλε. Μπραβο σου.
-
Διαβάζοντάς το μου ρθε στο μυαλό ένα βιβλίο που διάβασα κάποτε,οι στίχοι αυτοί θα μπορούσαν κάλλιστα να συνοψίσουν τα συναισθήματα που μου γέννησε η ανάγνωση εκείνη.
-
Καμιά φορά η απλή γραφή είναι πιο δυνατή και πολυπλοκότερη και σίγουρα το ποίημα αυτό βασιλεύει στην ποιητική πυραμίδα του δικού μου μυαλού τουλάχιστον. Ειλικρινά μπράβο!
Πως να πετύχω
πέρα απ το στόχαστρό μου , εικόνα απατηλή .
Εικόνα απατηλή και συνάμα δυσπρόσιτη έως άφταστη, γιατί μόνο τα μάτια της ψυχής εισχωρούν τόσο βαθιά και βλέπουν τόσο μακριά
-
Έχεις. Γερή πένα! :)
-
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω πως σχεδόν κάθε ποίημά σου με αγγίζει και με κεντρίζει στα πολύ εσώτερά μου μα αυτό...αυτό το άναρχο , το άμορφο , το ''απρόσιτο'', το ονειρικό, που υπάρχει βαθιά μέσα στους συγκεκριμένους στίχους , αυτό το ακράγγιγμα μιας ''ψυχικής εικόνας'' είναι τόσο δυνατά δοσμένο που με καθήλωσε.
-
Φίλοι μου :
aristomenis_a
FSL
margarita και
pinelopi
Είμαι ευτυχής που η προσφορά μου σας αντάμοιψε για το χρόνο που σας..."υποκλέπτω" !
Χίλιες ευχαριστίες σ όλους σας και στον καθένα χωριστά !
-
Καμιά φορά η απλή γραφή είναι πιο δυνατή και πολυπλοκότερη και σίγουρα το ποίημα αυτό βασιλεύει στην ποιητική πυραμίδα του δικού μου μυαλού τουλάχιστον. Ειλικρινά μπράβο!
Αγαπητέ parlats on the edge
Συγχαίροντας την εντιμότητα και την ευθύτητα του χαρακτήρα σου, σ ευχαριστώ απο καρδιάς και για το σχόλιο, αλλά -κυρίως- για την επικοινωνία !