σε ακαθόριστο ρυθμό

[x-versous]

μαύρα κοράκια κρεμασμένα στο κενό
κόρης παρθένας αίμα πήραν για μελάνι
και έγραψα στίχου` σε ακαθόριστο ρυθμό
που τραγουδιέται μοναχά σ` όποιον πεθάνει

μαρμαρωμένοι βασιλιάδες ταπεινώθηκαν
ορδές τεράτων ταξιδεύουν στο σκοτάδι

για πες ρουφιάνε τώρα πες το και σε εμένα
που θα το βρω της λησμονιά σας το πηγάδι
να πιο νερό και να ξεχάσω ότι μου κλέψανε
κρύα κουφάρια που σαπίζουνε στον Άδη

κρατάω το χέρι μου  τόσα χρόνια μόνο και
βαρέθηκα πολλά χαρτιά κι αν έχω κι άλλο θα τραβήξω

γράμματα στέλνω ς` όσους φύγανε  να ξέρουνε
το φράγμα που έχω φτιάξει πως θα ανοίξω για
να μαζέψω τις στιγμές που με πληγώσανε και
να τις πνίξω.     

[Neikos]

η πρωτη στροφη ομολογω οτι ειναι πολυ δυνατη!!
πολυ μου αρεσε αυτο το εργο σου...

[ilianthos-Kanlis]

Μηνύματα απ΄το παρελθόν με παραλήπτη το μέλλον,γι΄αυτό και μ΄άρεσε !
Ένα ακόμη όμορφο ποιητικό πόνημα απ τον Αντρέα,με πολλούς παραλήπτες !

[SPL]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Neikos !
Σπουδαία καταγραφή οδυνηρών συναισθημάτων !

[ΟΛΓΑ]

"γράμματα στέλνω ς` όσους φύγανε  να ξέρουνε
το φράγμα που έχω φτιάξει πως θα ανοίξω για
να μαζέψω τις στιγμές που με πληγώσανε και
να τις πνίξω."


ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!     

[oatdp]

Σε ακαθόριστο ρυθμό πράγματι!
Έπαθα πλάκα με  το πρώτο τετράστιχο.
Τι ήταν αυτό ρε φίλε?!
Το τέλειο θα ήταν να συνέχιζες το
ίδιο δυνατά,
θα κατέρεαν τα πάντα στο διάβα σου!!!
Μπρ

[x-versous]

σας ευχαριστώ πολύ όλους να είστε καλά !!!