Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Bάγια στις 28/04/06, 12:24
-
«Έλα τώρα...μετά φύγε»
Mε κουράζει...με δακρύζει...
μα μου λείπει όταν δεν είναι!
Είναι ανάγκη μου κι ευχή μου, μα...
με κάνει κι υποφέρω....ώρες ώρες!
Όταν λείπει, νοσταλγία.
Όταν φέγγει, αγωνία.
Τι θα δείξει; Τι θα κρύψει;
Κι αν θελήσω; Πώς θα ψάξω αν δεν φωτίσει;;;
Με κουράζει....με δακρύζει...
«Έλα τώρα....μετά φύγε», δεν μπορώ να του ζητήσω!
Να τον κλείσω σε μπουκάλι;
Μπα...θα βρει να ξετρυπώσει.
Κι αν δεν βρει;
Κι αν τον θελήσω να φωτίσει όλη την πλάση;
Ώρες ώρες...
Τι θα γίνω;;;;
Μα...!!!
Πόσο ανόητη θα ήμουν;
Τόσο, όσο ανίκανη είμαι!!!
Ναι!
Το ήλιο να δαμάσω;;;
Mα...τα θαύματα νικιούνται;;
...για τους ταλαιπωρημένους αναποφάσιστους....
-
Mα...τα θαύματα νικιούνται;;[/color]
Οχι, δε νικιούνται...δεν παλεύονται...
Με τους ανέμους πως να τα βάλεις;
Κι αν σε μάγεψε η φλόγα πως μετά ζητάς να τη δαμάσεις;
Η θάλασσα σε γαληνεύει, σε δροσίζει μα μπορεί και να σε ρουφήξει στα πιο μαύρα νερά της...
Μια μπρος ...μια πίσω...
Ο συναισθηματικός ίλιγγος...
Το β' ενικό δεν απευθύνεται σε σένα απλά είναι σκέψεις που μου ήρθαν στο νου διαβάζοντας το ποίημά σου.
Σκέψεις δικές μου που τις βρήκα μέσα στους στίχους σου με άλλα λόγια...
-
Πολύ ωραίο Βάγια :)
-
Πηνελόπη,
τον τελευταίο καιρό νιώθω κουρασμένη από την αξία που δίνουν στο "βαρύγδουπα"
Τα θαύματα, τα ποιήματα, τα τραγούδια...πολύ ομορφία και με υποψιάζει.
Σαν να μην τα πολύ πιστεύω πια...είμαι θυμωμένη.
Μεγάλες κουβέντες, τάματα, όρκοι...καταλαβαίνεις.
Εγώ πια, για λίγα πράγματα προσπαθώ...άσε που με θλίβει η ευκολία με την οποία τάζουν πολλάκις γύρω μου, τα μέγιστα! Έλεος δηλαδή!
Ξέρεις, υπάρχει και μια δόση ειρωνείας στο γραπτό. Ή αυτοσαρκασμού καλύτερα... ::)
Να ‘σαι καλά για το σχόλιο.
Κι εσύ Κική.
-
«Έλα τώρα...μετά φύγε»
Όταν λείπει, νοσταλγία.
Όταν φέγγει, αγωνία.
Κι αν τον θελήσω να φωτίσει όλη την πλάση;
Ώρες ώρες...
Τι θα γίνω;;;;
Μα...!!!
Πόσο ανόητη θα ήμουν;
Τόσο, όσο ανίκανη είμαι!!!
Mα...τα θαύματα νικιούνται;;
Καιρο είχα να σε διαβάσω... Αλλαγμένη σε βλέπω!
Ουσιώδες περιεχόμενο όμως όπως πάντα, λίγο δεξιότερα απο το "in your face" μηνυμα!!!
Την καλησπέρα μου... :-*
-
Αν θυμάμαι καλά πρώτη φορά διαβάζω ποίημά σου και ειλικρινά με συγκίνησες
Δε βρίσκω λόγια να σου πω πόσο μου άρεσε
........Νικιούνται Βάγια εκτός από ΕΝΑ.
-
Καιρο είχα να σε διαβάσω... Αλλαγμένη σε βλέπω!
Ουσιώδες περιεχόμενο όμως όπως πάντα, λίγο δεξιότερα απο το "in your face" μηνυμα!!!
Την καλησπέρα μου... :-*
Κι εγώ καιρό είχα να με διαβάσω Στέργιο... ;)
Αλλαγμένη δεν ξέρω αν είμαι, λίγο πιο κατασταλαγμένη όμως, ίσως.
Τα φτερά και τα πούπουλα δεν μου ταιριάζουν τον τελευταίο καιρό. Ωστόσο δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό. Πιθανώς να αλλάξει γρήγορα... ;D
kuiper σ' ευχαριστώ.
Μάλλον καλά θυμάσαι. Εγώ πάλι δεν θυμάμαι :).
Και μια ερώτηση. Ποιό είναι το ΕΝΑ?
-
Το πεπρωμένο φυγήν αδύνατον.
-
Το πεπρωμένο φυγήν αδύνατον.
...από προχθές το σκέφτομαι και ήθελα να σε ρωτήσω.
Είναι θαύμα το πεπρωμένο?
-
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την ερώτησή σου και ποιό σκοπό εξυπηρετεί.
Με ρωτάς ενώ ξέρεις.
Εγώ πάντως θα σου απαντήσω. Όχι δεν είναι,καμιά σχέση.
-
Μου έγραψες
........Νικιούνται Βάγια εκτός από ΕΝΑ.
σχετικά με τον στίχο "Μα τα θαύματα νικιούνται?"
Κι εγώ που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν καταλαβαίνεις :) ????