Κεριά στο πάτωμα

[Μ.Π]

Μαζεύει πάλι ο ουρανός στάχυα να με τυλίξει
όπως εκείνη την αυγή που έφυγες εσυ
ένα αιμάτινο σταυρό στα χέρια μου είχες κρύψει
και στο λαιμό σου πέρασες της λήθης την κλωστή

Φεγγάρια βρέχουν στις γιορτές εσένα να θυμάμαι
βαριές σταγόνες που 'λεγες θα γίνουν προσευχές
μα όπως φεύγουν οι βραδιές μονάχο με κερνάνε
μπουκάλια που μυρίζουνε σαν τις παλιές σου ευχες

Μα τώρα που με ξέχασες σε γειτονιά με μνήμες
κερί η αγάπη για όνειρα φλόγα που μου ζητά
τραγούδια γράφω στις σιωπές να βυθιστώ σ'εκείνες
τις νύχτες που τραγούδησες για μιά μου ζωγραφιά

Κι αν χάνονται οι μέρες μου στις καταχνιές του Μάρτη
πίσω από τζάμια βρόχινα στον δρόμο θα κοιτώ
μια ζωή που δίχως φως γυρεύει την αγάπη
μ'ένα παλιό τραγούδι μου που δε θα ξαναπω

[mantinada]

Πολύ όμορφη η γραφή σου...
Εικόνες έντονες, συναίσθημα αληθινό, απλά υπέροχο...

Να είσαι καλά,
καλό βράδυ!

[gkou]

Αντικειμενικά πολύ όμορφο και πολύ δεμένο!