Απόφαση

[ivikos]

Ζουμάρω φως μες στης νυχτιάς σου το κελί
 μήπως και σπάσει του καημού η αειφορία
 σαν το ζητιάνο σου ζητώ ένα φιλί
 την αγκαλιά σου εκλιπαρώ σαν τον παρία

 Τεστάρω χρόνους που ανηφόρισαν στο χτες
 κι ήταν δεμένοι με χαλκά κακιάς αλύσσου
 αιχμαλωτίζω τις κραυγές σου τις πνιχτές
 να μετρηθεί ο πυρετός της ηδονής σου

 Λιμάρω κρίματα στη ρότα των καιρών
 πώς να δεχτώ που ενώ ήσουν ‘δω…’χάθης κυλώντας
 στης Σταύρωσης το μακελειό να ‘σαι παρών
 στην απαρτία των φιλιών να ‘σαι απόντας

 Κεντράρω κι άλλες εποχές που ‘ναι από κει
 γιατί αν δεν πάρεις μιαν απόφαση, με αγχώνει…..
στης αγκαλιάς σου να κλειστώ την φυλακή
 ή τ’ όνειρό μου να κρεμάσεις στην αγχόνη…