Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αγαπήστε με για ν' αγαπώ

« στις: 08/11/10, 04:45 »

Έχεις ένα μάτι κι ένα αυτί
είσαι ένα παχύσαρκο παιδί
δίχως πόδια με αστεία φωνή
λίγο βλάκας , λίγο αδερφή

Μη σε νοιάζει τι σου λένε
κι ας σε κάνουνε να κλαις
μία φράση πες τους μόνο , πες

Είμαι άνθρωπος κι εγώ
ίσως κάτι διαφορετικό
άγαπήστε με για ν' αγαπώ

Όλοι σε φωνάζουνε κοντό
στο χέρι σου έχεις έκτο δάχτυλό
εγκαύματα παντού στο πρόσωπό
κι εξόγκωμα στον ώμο το δεξιό

Μη σε νοιάζει τι σου λένε
κι ας σε κάνουνε να κλαις
μία φράση πες τους μόνο , πες
 
Είμαι άνθρωπος κι εγώ
ίσως κάτι διαφορετικό
άγαπήστε με για ν' αγαπώ

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Πόρνη παρθένα...

« στις: 21/09/10, 04:14 »

Αλλήτισσα κυρά κρυμμένων σοκακιών
Κρατάς πολύχρωμο λεπτό τσιγάρο
Αιώνια δέσμια των ευκολων φιλιών
Φοράς τα κόκκινα , σαν αναμμένο φάρο

Αφέντρα δύστροπη νυκτόβιων σκυλιών
Ο δρόμος σου δικό σου είναι κουμάντο
Σκληρή ευνούχα αντρικών στολών
Μπροστά σου σκυβουν το κεφαλι κατω

Μάνα ευαίσθητη ευάλωτων παιδιών
Πατέρα βύζαξαν , με γυναικείο ντύμα
Πόρνη Παρθένα ερώτων και χαδιών
κλούβιας υπόσχεσης ξανά , ισόβιο θύμα...

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ποιος θα 'σαι εσύ;

« στις: 21/02/10, 03:12 »

Ποιος θα έρθει να μας πει;
Τ' αύριο τι θα φέρει
Κάποιος κάπου θα ξέρει
Τα μάτια του θα έχουν δει

Ποιος θα βάλει τη ζωή;
Πάνω απ τον καθέναν
Ανθρωποι μείον έναν
Να μας σώσει αν δε μπορεί

Ποιος άραγέ θα 'σαι εσύ;
Όταν τα μαύρα βγαίνουν
Από 'κείνους που χωλαίνουν
Η αυτούς που δίνουνε ψυχή...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αντίο...

« στις: 12/02/10, 16:25 »

Από ένα κατάστρωμα σου φώναζα αντίο
Κάτω απ’ το Αυγουστιάτικο , το φως το λαμπερό
Καθώς ξεμάκραινε αργά το σιδερένιο πλοίο
Δυσκολευόμουν αγάπη μου τα μάτια σου να βρω

Κάνε να πάει ,θάλασσα ανάποδα το κύμα
Να τη αφήσω δεν μπορώ.Και αν την χάσω;Κρίμα...

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η Φαντασία...

« στις: 18/12/09, 05:00 »

Στη τρυπημένη τσέπη σου , λεφτά ποτε δεν είχες
Και συνεχώς τις έξυνες του κεφαλιού τις τρίχες
Μα ξαφνικά η κούτρα σου κατέβασε μια ιδέα
Και από μαυρη η ζωή σου , έγινε ωραία

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακό και το καλό παλεύουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία έσωσε τον απεγνωσμένο

Τα είχες όλα κάποτε , άρχοντας φημισμένος
Στο δρόμο σε αγνάντευε, ο κόσμος μαγεμένος
Μα ξαφνικά μια άρρωστη κατέβασες ιδέα
Την πλάτη ο περίγυρος σου γύρισε μοιραία

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακο και το καλο παλευουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία πρόδωσε τον αρρωστημένο

Μόνος σου περιδιάβαινες σαν ξέμπαρκο αλάνι
Και τη Λενιώ βλαστήμαγες σκατά πως σε 'χει κάνει
Μα ξαφνικά η κούτρα σου κατέβασε μια ιδέα
Και τρέχει καταπράσινη να μάθει ποια είν' η Ρέα

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακο και το καλο παλευουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία έσμιξε τον ερωτευμένο

Τη φαντασία ελεύθερη πολύ , μη την αφήσεις
μα ούτε μέσα στη φαιά , σκλάβα να την κρατήσεις...

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ερωτήσεις πρώτου βαθμού...

« στις: 26/11/09, 05:39 »

Από παιδί μικρό άντρα μ' έχουνε κάνει
Όλα αυτά που μίσησα με σθένος
Γιατί θεε μου δείχνεις τοσο μένος;
Είναι το μίσος που εντέλει θα με γιάννει;

Αγάπη μπόρεσα λίγη να δώσω
Και την προσέφερα σ' αγαπητούς ανθρώπους
Μα πάντα έψαχνα έξυπνους τρόπους,
Να μην τη δειχνω, κι από τι να με γλιτώσω;

Ποιος φόβος μ' έσπρωχνε κι έκανα πισω;
Ποια η μανία να μένω μόνος;
Για ποίο τίμημα ο ψυχικός μου φόνος;
Πότε θα βρω το θάρρος ν' απαντήσω;

Όλα νομίζω ,λανθασμένα, πως τα ξέρω,
Και συνεχώς με πνίγει ένα αλλά
Μα προχωράω με τα μάτια μου σφαλά
Άραγε αν τ' ανοίξω θα υποφέρω;...

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Α-τέλεια μέρα

« στις: 26/02/08, 11:15 »

Κρύος καφές παγώνει τον λαιμό μου
με μια γουλιά γιορτάζω το πρωινό μου
Ένα τσιγάρο με γεμίζει με καρκίνο
μια τζούρα δυνατή και τον κόσμο σας αφήνω

Μία οθόνη πιστή φίλη για παρέα
δυαδικό αλφάβητο με κερνάει νέα
Λίστα πειρατική και μη, τραγούδια να στριγγλίζει
κάθε μουσική ιαχή ,θυμούς να αφυπνίζει

Διάφανα μικροκύματα ψυχρή τροφή ζεσταίνουν
κλειστο στομάχι,αυτόματα,δυο πιρουνιές χορταίνουν
Με ανοιχτά τα βλέφαρα το χάος να κοιτάζουν
διεσταλμένες ίριδες θάνατο σου βγάζουν

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κριτης

« στις: 28/01/08, 02:53 »

Ζωγραφισα τις φατσες σας σ ενα λευκο χαρτι
τονιζοντας πολυ καλα την προφανη ασχημια
δεν ημουν ηρεμος πολυ , μα κοκκινο πανι
απο την απραγη ζωη , ζωη γεματη γκρινια

Εικονισα μανιωδως τα αδεια προσωπα σας
σαν φουσκες διαφανεις χοντρες που σκανε στον αερα
γιατι δεν αντεξα αρκετα να γραφετε στα αχαμνα σας
κατι που θεωρω σημαντικο περα ως περα

Το εργο μου το εδειξα , υπηρξαν αντιφασεις
και εγινα ευθεις ξανα σφοδρα δυστυχισμενος
γιατι καταλαβα εξ'αρχης τις αθλιες καταστασεις
κριτης που κρινει τον κριτη ανθρωπος θυμωμενος 

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μαγικά ελευθερίας...

« στις: 20/01/08, 08:09 »

Από τη γέννα χωμένος στην ανία
και στον έμμεσο φθηνό εκβιασμό
μαθαίνεις να ζεις στην τυραννία
σ' επιτραπέζιο σικέ τρομακτικό

Μαθαίνεις την γνώμη σου ν αλλάζεις
βουβά να την αφήνεις στη γωνία
κι αντί την ευκαιρία σου ν αρπάζεις
κυνηγάς την εύκολη ηρεμία

Βιάζεσαι να φύγεις μα θέλεις να αγγίξεις
σαν άσχετος ληστής μπροστά στην λεία
και όταν σε τσακώσουνε τρέξε να αποδείξεις
πως δεν είσαι ελέφαντας μα η ίδια η παναγία

Σαν μάγοι χλευασμένοι πεταμένοι στην πυρά
δεν θέλουν να βρισκόμαστε στη μέση
άδικα περάσαμε από εξέταση ιερά
στον κόσμο τους δεν έχουμε πια θέση

Κι ας είμαστε δεμένοι , μ ενωμένα μαγικά
θα σπάσουν τα δεσμά της αδικίας
μ ελεύθερο μυαλό κι ελεύθερη καρδιά
θα γραψουμε βιβλίο ιστορίας...

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εποχές...

« στις: 01/10/07, 06:31 »

Κάθε καλοκαίρι μια ανάσα μου βαθειά
με γλιτώνει απ' του χειμώνα τον πνιγμό
μια ηρεμία , ένα χαμόγελο σαν σανίδα εκέι πλατιά
κάθε μέρα που επιπλέω κάτω απ' ήλιο φωτεινό

Ένα πλοίο θα με πάει στο σκοτάδι
επιβάτης μεσ τον ήχο της βροχής
να κοιμάμαι ,να ξυπνάω συνέχεια βράδυ
μόνο ο ήλιος στα όνειρα μου σταθερός οδηγητής

Νιώθω πως τα καλοκαίρια χάνονται
και οι χειμώνες εξαπλώνονται γοργά
πως καυτός ήταν ο ήλιος κάποτε
μα η σελήνη του κλέβει τη σειρά

Γέματος ήμουν απο καιρους , και τώρα
μέσα μου γλέντι , εποχικός χορός
μα κάτι κρύο λαμβάνει χώρα
μάυρος χειμώνας , εγωιστής ψυχρός...

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σκέψεων διχασμός...

« στις: 23/09/07, 05:56 »

Όταν ξυπνήσεις , τα μάτια σου νυστάζουν
μη σηκώθείς , περπάτησε και λίγο
κοιμήσου παλι , ζήσε τη ζωή σου
παράτησε τα όλα , εξάντλησε τον χρόνο

Όταν ερωτευτείς , δεν θέλεις συντροφιά
κυνήγησε το , θα χεις ευκαιρίες
ίσως είναι η μόνη , χιλιάδες περιμένουν
της ζωής ο έρωτας , σύντομο ενδιαφέρον

Όταν φοβάσαι , γενναίος όταν είσαι
κλάψε λιγάκι , σήκωσε τη φωνή σου
καλύτερα υποχώρησε , τα λόγια σου υποστήριξε
θα περάσει η στιγμή , διεκδίκησε τα θέλω

Μόνος σου μέινε , χάσου στο πλήθος
πες τα σε σένα , φώναξε τα όλα
αφού το αντέχεις , θα τρελαθείς
τον κόσμο σου έχεις , μπορείς να αλλάξεις...

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Και πάλι πίσω ... ( Μια διαδρομή)

« στις: 22/09/07, 05:15 »

Πίσω στην Αθήνα
σε μια μαύρη ρουτίνα
γυρεύω διέξοδο να βρω

Ο κόσμος γυρνάει
κι εγώ στη μέση
σαν ένα γαϊτανάκι γνωστό

Μυαλό θολωμένο
της μοίρας γραμμένο
για πάντα να μην μπορώ

Φως και σκοτάδι
της τρέλας σημάδι
και ένα αντίο μισό

Μάτια σκούρα
μαζί στη βαβούρα
μ ένα πλήθος νωθρό

Σπίτι γυρίζω
κι ότι αγγίζω
φαίνεται μελαγχολικό

Κλέινω τα μάτια
περίεργα σκαλοπάτια
σ' ένα όνειρο φαιό...

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Φαύλη σκέψη ...

« στις: 25/05/07, 04:26 »

Μοναχικές βραδιές με έφθειραν
μες στο μυαλό μου μπερδεμένος τριγυρνούσα
δικοί μου άνθρωποι στον ώμο μου δεν έγειραν
μόνο εγώ μπορούσα μα δε με βοηθούσα

Χαμένος σ' ένα φαύλο εφιάλτη
έψαχνα τρόπους τη ψυχή μου ν' αναστήσω
ήθελα γύρω μου να βλέπω μ άλλο μάτι
να ονειρευτώ κι απ' την αρχή να ξεκινήσω

Το θείο δώρο ξαφνικά υποδεχόμουν
μέσα σε δάκρυα χαράς να με ξεπλένουν
άφησα πίσω όλα εκείνα που φοβόμουν
αλλά αναίσθητα στο νου μου παραμένουν...

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ανυπόμονος έρωτας...

« στις: 10/01/07, 02:36 »

Ένα κρύο Σάββατο μου έδωσες ζωή
μ' ένα φιλί σου τρυφερό κι απίστευτα γλυκό,
μόνο που εκείνη η στιγμή δεν κράτησε πολύ
κι σ ένα αεροδρομιο, βρέθηκα, παγερό.


Πήγαινα στο τίποτα και άφηνα το κάτι
το σώμα δεν υπάκουε και η ψυχή λειψή
να ξέρεις σ ' ερωτεύτηκα και πόσο σ' αγαπάω
μπορεί να το 'πα εύκολα μα θα στο ξαναπώ , σ' αγαπώ


Μόνο η γλυκειά σου η φωνή καθόλου δε μου φτάνει
το χάδι σου το απαλό όσο τίποτα ζητώ,
γρήγορα ανυπομονώ να φτάσω στο λιμάνι
και μ' ένα εισιτήριο  κοντά σου να βρεθώ...

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Γιατι...

« στις: 10/12/06, 05:00 »

Γιατί κάποια απόσταση μια αγάπη να εμποδίζει
γιατί να μη θέλει ο Θεός χαμόγελα να κερδίζει
γιατί τα συναισθήματα να ταξιδεύουν στον αέρα
γιατί να μην ξυπνάνε πάντα δίπλα κάθε μέρα

Γιατί έτσι απρόσμενα μια σχέση να χαλάει
γιατί και πάλι η μοναξιά τα καλά της να φοράει

Γιατί;

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σε τεντωμενο σκοινι...

« στις: 28/11/06, 23:06 »

Ενα χαμογελο που σκαει σε δυο χειλη
ενα αστειο που λενε δυο φιλοι
μια αγκαλια που κανει ενα ζευγαρι
ενα συγγνωμη κι απο καρδιας μια χαρη

Λιγο απεχει το ωραιο
απ το κακο , το μοιραιο
μα αυτο το λιγο αν δεν προσεξεις
σε σκοινι τεντωμενο θα παιξεις

Μια αγαπη που χαλαει απο εναν τριτο
μια διμοιρια που καταπνιγει ενα ζητω
ενα παιδι που σε μισει και σου θυμωνει
μια κυβερνηση που χρεη σε φορτωνει

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αλιθηνο μου ευχαριστω...

« στις: 24/09/06, 04:18 »

Ένα παιδι να με κραταει απ το χερι
θυμαμαι σ ενα σπιτι ενα καλοκαιρι
να με κοιτανε δυο μεγαλα μαυρα ματια
που αρχισαν ν' ανεβαινουνε της ζωης τα σκαλοπατια

Δε θα ξεχασω ποτε το παιδικο του κλαμμα
τοτε που τον πειραζα και ερχοτανε η μανα
κι ας φωναζε κι ας εκανε δειλα να με χτυπησει
αυτα αιτια εγιναν κι εχω αναπολησει

Μας ειδα απο μικρα παιδια αντρες να χουμε γινει
και βλεπω τωρα η ζωη τη μνημη καταπινει
αλλα νιωθω μεσα μου τη δυναμη που εχω
και ξερω πως για παντοτε το μελλον θα τ' αντεχω

Ομως αυτη η δυναμη θα πηγαινε χαμενη
αν μια οικεια υπαρξη δεν ηταν γεννημενη
κι ενα μοναχα θελω μοναχα μου να της πω
απ την καρδια μου αδερφε  σ' <<ευχαριστω>>.

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μάνα μου γεια...

« στις: 22/05/06, 21:33 »

Μάνα μου συγγνώμη , να με συγχωρείς
που εγώ δεν στάθηκα , άξιος ζωής
Μάνα μου σε χάνω ,Μάνα μου και κλαίω
Μάνα απο 'κει πάνω θα ρωτάω και θα σου λέω

Μάνα μου γιατί;  Μάνα μου γιατί;
γιατί δεν είχα δεύτερη ζωή.
Μάνα μου έχε γεια,Μάνα μου έχε γειά
να ξέρεις θα σε βλέπω απο ψηλά

Μάνα μου συγγνώμη , το ξέρω είναι σκληρο
άλλο δεν αντέχω , άλλο δεν μπορώ
Τώρα που σου γράφω , ξέρω ότι φταίω
μα έχω θυμώσει και γι ' αυτό σου ξαναλέω

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Της μιας στιγμής

« στις: 13/04/06, 00:45 »

Θα τα κάψω όλα και θα φύγω
μην σε βλέπω σ' άλλη αγκαλιά
απ' τον έρωτα σου να ξεφύγω
απ' τα΄άπ' τα όμορφα σου τα φιλιά

Άλλος ένα χωρισμός
πάει πέρασε κι αυτός
μα κοιτάω εγώ μπροστά
για έναν άλλο έρωτα

Σ' αγαπούσα και προδώθηκα
απ' την άπιστη σου την καρδιά
μια απορία στα δυο μου χείλη μένει
το γιατί δεν το κατάλαβα

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μια άσπρη κόλλα για καράβι...

« στις: 10/02/06, 04:17 »

Παίζω κιθάρα και δακρύζω
τρέμει η φωνή οταν τραγουδώ
σε μαύρα πέλαγα αρμενίζω
και τ' αποτέλεσμα θολό

Μια άσπρη κόλλα για καράβι
και για τιμόνι ένα στυλό
μια λέξη την πορεία γράφει
σε ποιο λιμάνι θα πιαστώ

Οι στίχοι μου είναι κουρσάροι
και με κυκλώνουνε παντού
η μουσική σειρά θα πάρει
με έχει σώσει κι απ' αλλού

Μοναχικός πειρατής
στη ζωή μου είμαι εγώ
Θεέ μου όταν ξαναρθείς
μην με γεννήσεις πάλι εδώ...

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Διάλογος με τον εαυτό μου...

« στις: 09/02/06, 01:06 »

-Έχω μία ερώτηση
και θέλω ν΄απαντήσεις
γιατί αυτή η άρνηση
τον κόσμο να γνωρίσεις

Κοίταξε τους υπόλοιπους
που τη ζωή γλεντάνε
-Όμως αυτοί δεν ξέρουνε
πως είναι
στον εαυτό μου να 'ναι

-Γιατί τι έχεις τι περνάς
μίλα και μη φοβάσαι
-Όχι μπορώ και μόνος μου
φύγε κι εμένα άσε

-Δεν ξέρω,κοίταξε
ξέρεις σε ποιον μιλάς
-Σου είπα φύγε κι άσε με
τον χρόνο σου χαλάς

Είδα και όταν μίλησα
και ζήτησα βοήθεια
και ύστερα μετάνοιωσα
που άπλωσα την αλήθεια

Κι εσύ τι κανεις που συζείς
μές τη λειψή ψυχή μου
ακόμη κι εσύ θα φοβηθείς
και θα γελάς μαζί μου...

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χαλκίδα...

« στις: 07/02/06, 23:27 »

Ταξίδι δυο ωρών
αιώνας όμως μοιάζει
στην πόλη των τρελών νερών
ο χρόνος δε με βιάζει

Παρέα μου ξαδέρφια
και φίλοι από παλιά
όλοι μαζί αδέρφια
στης πόλης τα στενά

Τσάρκα παραλία
καφε και για ποτό
στης γέφυρας τη θέα
μπορ' ώρες να κρατώ

Δεύτερη πατρίδα
εγώ τη θεωρώ
πόλη σαν τη Χαλκίδα
δεν θα ξαναβρώ...

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κουράστηκα...

« στις: 03/02/06, 02:37 »

Χωρίς να καταλάβω πως περάσαν
τα χρόνια με βαρύναν με γεράσαν
δε με αλλοιώσανε σωματικά
σιγά σιγά με λιώνουνε ψυχολογικά

Γεμίζει το μυαλό μου με ευθύνες
κούραση πνευματική για μήνες
και τις νύχτες κατάθλιψη με πιάνει
στη τρέλα μερικές φορες με φτάνει

Στο σπίτι τριγυρνώ παραμιλάω
στέκομαι για λίγο κι απ' το παράθυρο κοιτάω
στέκομαι και χάνομαι για μερικά λεπτά
τη ζωή μου σκέφτομαι πραγματικά

Φοβάμαι μήπως κάνω κακό στον εαυτό μου
ας περάσει μια φορά και το δικό μου...

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ένα τσιγάρο σκέψεις

« στις: 05/01/06, 12:43 »

Ακούω το τσιγάρο μου σιγά που καίει
πιέζω το μυαλό μου να σκεφτεί τι φταίει
φυσάω τον καπνο και μολύνω τον αέρα που αναπνέω
λες να είμαι εγώ για τη ζωή που ζω να φταίω

Ρίχνω τη στάχτη στο κρύο πάτωμα
έχω στο νου μου δύο άτομα
το ένα ειμαι εγώ που πίνει και καπνίζει
και τ' άλλο παλι εγώ που στιγμές κερδίζει

Καμμένο φιλτρο μυριζει ο αέρας
διπρόσωπη ψυχή μου ποιο είναι αυτό το τέρας
κοιτάζω στον καθρέφτη και το αναγνωρίζω
εκείνο που φοβόμουν πια δεν το νομίζω

Τους δύο εθισμούς μου στα μαγαζιά γυρεύω
στο δρόμο μου σκληρα με την τρέλα μου παλεύω
όμως δεν έχω δύναμη το άδικο να δείξω
κλεισμένος στον εαυτό μου που θα καταλήξω

Δεν πιστεύω πια στην μαγεία της ζωής
γιατί σαν παιδί δεν μίσησα νωρίς
κι όταν θα βρεθώ ενάντια στον καιρό
ίσως μετανιώσω για όσα τώρα τραγουδώ
για όσα τώρα γράφω εδώ

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σ' ενα φίλο

« στις: 04/01/06, 12:26 »

Φίλε μου μη φοβάσαι
όπου είσαι καλα να 'σαι
ξέχνα τα όλα μην ασχολείσαι
να μείνει μακρια τον εαυτό σου πείσε

Φίλε μου άκου ,ό,τι κι αν θες
τόλμα και μίλα τον πόνο σου πες
εγώ θα 'μαι δίπλα σου να περιμένω
δικά σου προβλήματα να υπομένω

Άσχημα είναι αυτά πυ περνάς
κι αν σε λυγίζουν μην σταματας
δικό μου θα είναι το χερι αυτό
που μαζι θα σηκώνει το δικό σου σταυρό

Κι αν πούμε αντίο , γυρίσουμε πλάτη
να ξέρεις πως πίσω σου υπάρχει κάτι
μπορεί να σου θυμίζει μοιραίες στιγμές
μα αυτο που μας συνδέει είναι μόνο αυτές...


                    Για τον καλύτερο μου φίλο...